[เถรี]

คราวนี้ในเมื่อวัตถุมงคลแยกเป็น ๒ ชิ้นก็ได้กำไร กลายเป็นเทวดาเพิ่มมาอีก ๑ องค์ แล้วก็ไม่ต้องไปแกล้งทุบแตกเป็น ๗ - ๘ ชิ้น เพราะว่าเดี๋ยวจะซวยไม่รู้จบตรงที่ไปทำลายรูปพระ..!

เพียงแต่ว่าถ้าท่านทั้งหลายสังเกตดูจะเห็นว่า หลวงปู่สมเด็จพระพุฒาจารย์ (โต พฺรหฺมรํสี) วัดระฆังโฆสิตารามก็ดี หลวงปู่ปาน วัดบางนมโคก็ดี หรือว่าหลวงปู่สด วัดปากน้ำภาษีเจริญก็ตาม วัตถุมงคลของท่านกลายเป็นอมตะ เป็นที่ต้องการและราคาสูงมากเป็นพิเศษ

เนื่องเพราะว่าครูบาอาจารย์ทั้งหลายเหล่านี้ท่านรู้จักพระพุทธเจ้า สามารถขอบารมีพระพุทธเจ้า ตลอดจนกระทั่งพระปัจเจกพุทธเจ้า พระอรหันต์ หรือว่าพรหม เทวดา และครูบาอาจารย์ของท่าน ให้อนุเคราะห์สงเคราะห์ในการปลุกเสกหรือพุทธาภิเษกในแต่ละครั้ง ในเมื่อรู้จักพระพุทธเจ้า สิ่งที่ท่านสงเคราะห์มาก็มีอานุภาพเป็นพิเศษ คนเอาไปใช้งานแล้วเกิดผล ก็เกิดความนับถือเลื่อมใส และเสาะแสวงหากัน ท้ายที่สุดวัตถุมงคลของท่านก็จะราคาแพงมาก

ในเมื่อเป็นเช่นนั้น ตั้งแต่เล็ก ๆ กระผม/อาตมภาพก็เห็นพวกผู้ใหญ่ เขาหักสมเด็จวัดระฆังแบ่งครึ่งกัน บางท่านอยากได้มาก หาใหม่ไม่ได้ก็หักเป็น ๔ ชิ้นก็มี เพราะเห็นว่าพุทธานุภาพยังคงเต็มเปี่ยมอยู่เหมือนเดิม ถ้าถือเอาตามหลักที่กระผม/อาตมภาพพูดไปแล้วก็คือ วัตถุมงคลชิ้นหนึ่งต้องมีพรหมหรือเทวดาดูแลองค์หนึ่ง ก็แปลว่าถ้าแตกหักออกเป็นหลายชิ้น ก็เพิ่มพรหมเทวดาที่ต้องดูแลเข้าไปอีก แทนที่อานุภาพจะลดน้อยถอยลงก็กลายเป็นมากขึ้น

เรื่องพวกนี้สำหรับสายอื่น กระผม/อาตมภาพไม่ยืนยัน แต่ถ้าเป็นสายหลวงปู่ปาน วัดบางนมโค หรือว่าหลวงพ่อฤๅษีฯ วัดท่าซุง กระผม/อาตมภาพขอยืนยันตามนี้ ดังนั้นพระที่เสกเอง ทำเอง ถ้าชำรุดก็เก็บไว้ใช้เอง เพราะว่ากำลังใจคนอื่นก็คือ ไม่เข้าใจอย่างหนึ่ง หรือเห็นพระแตกหักแล้วกำลังใจเสียอีกอย่างหนึ่ง ถ้าเป็นเช่นนั้นก็แล้วแต่ท่าน กระผม/อาตมภาพจึงเก็บไว้ใช้งานเอง

รบกวนเวลาท่านทั้งหลายมามากพอแล้ว สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันพฤหัสบดีที่ ๑๔ พฤศจิกายน พุทธศักราช ๒๕๖๗
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)