สู้ไม่ไหวก็หลบ
ถาม : บางทีเราฟังอะไรบางอย่างมา แล้วเราเกิดอารมณ์ เราตัดสินใจไม่ฟัง แล้วก็ตัดเลย ?
ตอบ : ถ้าฟังแล้วเกิดเมตตากรุณา ก็เสียประโยชน์นะสิ
ถาม : ถ้าฟังแล้วเป็นปฏิฆะ ?
ตอบ : ก็บอกไม่ชัดนี่..เห็นบอกว่าฟังแล้วเกิดอารมณ์..?
ถ้าอย่างนั้นก็อย่ารับเข้ามา ถ้ารู้ไม่ทัน..รับเข้ามาแล้ว ก็ให้รีบตัดออกไปให้เร็วที่สุด ถ้าใช้สังวรปธานไม่ทัน ก็ต้องปหานปธาน
สังวรปธาน ก็คือ ระมัดระวังไม่ให้กิเลสเข้ามา ปหานปธาน ก็คือ กิเลสโผล่มาแล้ว ก็เลยต้องฆ่าทิ้ง..!
ถาม : แล้วถ้าเราเห็นปฏิฆะอยู่ การปฏิบัติเราจะถอยหลังไหมคะ ?
ตอบ : ไม่ใช่ถอยหลัง แต่ถ้าเรารับเข้ามาบ่อย ๆ ก็จะถอยหลัง พอรับเข้ามาบ่อย ปรุงแต่งมาก กิเลสก็งอกงามมาก
ถาม : ถ้ามีให้เข้ามาทุกครั้ง แต่เราไม่ได้เผชิญหน้ากับกิเลส แล้วเราจะฆ่าได้อย่างไร ?
ตอบ : หนีไปเรื่อย ๆ กิเลสตามไม่ทันก็จบ ...(หัวเราะ)...
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 27-09-2014 เมื่อ 07:14
|