[เถรี]

วันนี้ตรงวันจันทร์ที่ ๑๑ พฤศจิกายน พุทธศักราช ๒๕๖๗ กระผม/อาตมภาพเดินทางไปยังวัดน้อย หมู่ที่ ๒ ตำบลโคกคราม อำเภอบางปลาม้า จังหวัดสุพรรณบุรี เพื่อไปร่วมงานตามที่เพื่อนร่วมรุ่นพระอุปัชฌาย์ ๕๑ คือพระครูสามารถ - พระครูขันติวรานุสิฐ (สามารถ ขนฺติวโร) เจ้าคณะตำบลโคกคราม เขต ๒ เจ้าอาวาสวัดน้อย ได้นิมนต์เอาไว้ว่าเป็นวันทำบุญถวายหลวงปู่เนียม วัดน้อย และบูรพาจารย์วัดน้อยทั้งหมด

เมื่อเดินทางไปถึงยังไม่ทันลงจากรถ บรรดาเจ้าหน้าที่และคนวัดก็รายล้อมมา แล้วก็นำตรงดิ่งเข้าไปยังอุโบสถวัดน้อยเลย ไปถึงก็เห็นเขาจัดสถานที่ไว้ให้ปลุกเสกวัตถุมงคล โดยที่วัตถุมงคลทั้งหมดก็ใส่ถุง ใส่หีบ ใส่ลังเอาไว้ บริเวณรอบฐานพระประธานวัดน้อยนั่นเอง กระผม/อาตมภาพทั้ง ๆ ที่ยังไม่ทันจะได้กราบสังขารจำลองของหลวงปู่เนียม วัดน้อย องค์บูรพาจารย์ของตนเอง ก็ต้องกราบขอบารมีพระ ทำการปลุกเสกวัตถุมงคลให้กับพระครูสามารถท่านก่อน

ทันทีที่หลับตาลง ก็เห็นเหมือนกับพระอาทิตย์หลายดวงปรากฏขึ้นในอุโบสถวัดน้อย สว่างไสวเจิดจ้ามาก ดูแล้วน่าชื่นอกชื่นใจเป็นอย่างยิ่ง เมื่อพิจารณาดูแล้ว ปรากฏว่ามีหลวงปู่สมเด็จพระพุฒาจารย์ (โต พฺรหฺมรํสี) วัดระฆังโฆสิตาราม หลวงปู่เนียม ธมฺมโชโต วัดน้อย จังหวัดสุพรรณบุรี หลวงปู่โหน่ง อินฺทสุวณฺโณ วัดคลองมะดัน จังหวัดสุพรรณบุรี หลวงปู่สด (พระมงคลเทพมุนี) วัดปากน้ำภาษีเจริญ กรุงเทพมหานคร หลวงปู่ปาน โสนันโท วัดบางนมโค จังหวัดพระนครศรีอยุธยา และหลวงพ่อฤๅษีฯ วัดท่าซุง จังหวัดอุทัยธานี มากันครบครันตามสายกรรมฐานของตน แสงสว่างเจิดจ้าเสียจนกระทั่งครอบคลุมทุกสิ่งทุกอย่าง แทบจะมองอย่างอื่นแม้แต่องค์พระประธานไม่เห็น

เมื่อกราบทุกรูปทุกองค์ด้วยความชื่นใจแล้ว จึงได้กราบขอว่า "ถ้ากระผม/อาตมภาพเสกพระคำข้าวมหาลาภปลดหนี้ ๒ แผ่นดิน กราบขอนิมนต์ "ดรีมทีม" ชุดนี้ด้วยครับ" หลวงปู่เนียม วัดน้อย ท่านก็หัวเราะ บอกว่า "แกจะเอานานขนาดนั้นเลยหรือ ?" ได้กราบเท้าเรียนไปว่า "ถ้าสำหรับหลวงปู่แล้วก็แค่กระพริบตาเดียว แต่สำหรับพวกกระผมแล้วก็เป็นเวลาหลายเดือนอยู่ขอรับ" เมื่อท่านทั้งหลายทำการปลุกเสกวัตถุมงคลให้เรียบร้อยแล้ว ก็พากันกราบลาพระกลับไปตามที่อยู่ของตน