[เถรี]

มาภายหลังกระผม/อาตมภาพลองกดดู เห็นว่าสามารถเปลี่ยนชื่อได้ จึงเปลี่ยนชื่อของน้องเล็กมาเป็น "ท่าขนุน ๑" ซึ่งคนจะทราบดีว่าเป็นชื่อที่กระผม/อาตมภาพใช้รับงานเข้า แล้วก็ทดลองกดโน่นกดนี่ไปเรื่อย จนสามารถเปลี่ยนรูปพื้นหลังจากน้องเล็กมาเป็นรูปตัวเองได้ ทำเอาบุคคลเฮกันลั่น เพราะไม่นึกว่า "คนหลังเขา" อย่างกระผม/อาตมภาพ จะสามารถทำเรื่องพวกนี้ได้เช่นกัน..!

ดังนั้น..นอกจากอีเมล์ที่มีเอาไว้สำหรับให้ลูกศิษย์ส่งการบ้าน ในช่วงที่ยังทำหน้าที่อาจารย์สอนของมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ไม่ว่าจะเป็นวิทยาลัยสงฆ์พุทธปัญญาศรีทวาราวดีก็ดี วิทยาลัยสุพรรณบุรีศรีสุวรรณภูมิก็ดี หรือวิทยาลัยกาญจนบุรีศรีไพบูลย์ก็ตาม ก็จะมีแค่ไลน์ที่แอบดึงเอาของน้องเล็กมาใช้งานเท่านั้น เรื่องอื่น ๆ นั้นใช้ไม่เป็นดูไม่เป็นเอาเสียเลย..!

แต่ว่าถ้าหากท่านทั้งหลายเห็นเฟซบุ๊กชื่อพระครูวิลาศกาญจนธรรม หรือว่าอินสตาแกรมชื่อพระครูวิลาศกาญจนธรรมก็ไม่ต้องตกใจ เนื่องเพราะว่าลูกศิษย์เขาหวังดี เกรงว่าถ้าปล่อยเอาไว้อาจจะมีคนเอาชื่อไปใช้ ก็เลยสมัครเอาไว้ให้ แต่ไม่ทราบเหมือนกันว่าใครเป็นผู้ดูแล แม้กระทั่งเว็บไซต์วัดท่าขนุนก็ดี เว็บ palungjit.org ก็ตาม กระผม/อาตมภาพเองก็ไม่ทราบเหมือนกันว่ามีความเป็นมาเป็นไปอย่างไร ?

เนื่องเพราะว่าได้มอบหมายให้คณะศิษย์ไปทำหน้าที่แทน จนกระทั่งอาจารย์ที่สอนในมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ได้แซวว่า "หลวงพ่อเล็กเป็นพระที่ไม่เล่นเฟซบุ๊ก แต่มีรูปลงเฟซบุ๊กมากที่สุดในโลก..!" เหล่านี้เป็นต้น

ในเมื่อเป็นเช่นนั้น กระผม/อาตมภาพจึงค่อนข้างที่จะเป็น "คนหลังเขา" ยกเว้นเวลาที่จะต้องนำเอาวัตถุมงคลไปลงในเว็บไซต์วัดท่าขนุน ก็จะมีไอ้ตัวเล็กมาเปิดรูปให้ดูว่าตอนนี้อะไรลงไปแล้วบ้าง อย่างล่าสุดนี้กระผม/อาตมภาพให้เปิดกระทู้ของชมรมรักษ์ธรรมรักษ์ไทย ในการช่วยสร้างห้องน้ำให้กับโรงเรียนบ้านไร่ป้า หมู่ที่ ๕ ตำบลห้วยเขย่ง อำเภอทองผาภูมิ จังหวัดกาญจนบุรี แล้วก็ไปขนเอาวัตถุมงคลรุ่นเก่า ๆ ของทางวัด ซึ่งหมดไปแล้วจากการจำหน่ายมาลงในกระทู้

แต่ว่ากุฏิของกระผม/อาตมภาพนั้นต้องบอกว่าเป็น "กุฏิมหาสมบัติ" เนื่องเพราะว่าจะคุ้ยไปซอกไหนมุมไหน ก็ล้วนแต่มีของโน่นของนี่หลงอยู่เสมอ แม้กระทั่งการเก็บกวาดทำความสะอาดกุฏิทุกครั้ง ก็พาให้ตนเองดีใจเพราะว่าเจอเงินเป็นหมื่น ๆ ก็มี..!

เหตุที่เป็นเช่นนั้นก็เพราะว่า เมื่อรับกิจนิมนต์กลับมาเรียบร้อยแล้ว กระผม/อาตมภาพก็ทิ้งซองปัจจัย ตลอดจนกระทั่งไทยธรรมต่าง ๆ กองอีเหละเขะขละไว้ ถ้าหากว่าทางแม่ชีชื่น ศรีสองแควก็ดี ลูกปุ๊ก (นางสาวสุมาลี ตีรเลิศพานิช) ก็ดี หรือว่าน้องเล็ก (นางสาวจิราพร ซื่อตรงต่อการ) ก็ตาม ยังไม่มาทำการรื้อ ทำการขนไปลงกองกลาง เพื่อที่ให้พระภิกษุสามเณรทั้งวัดได้ใช้ร่วมกัน ของบางอย่างก็ทั้งเน่าทั้งเสียไปเลย..!