วันนี้ตรงวันเสาร์ที่ ๙ พฤศจิกายน พุทธศักราช ๒๕๖๗ กระผม/อาตมภาพได้รับคำถามจำนวนมาก จากผู้ที่จะเดินทางไปร่วมฉลองหลวงพ่อโต วัดศรีธรรโมทยะ เมืองแคนดี้ ประเทศศรีลังกา ขอสรุปลงมาเป็น ๒ ประเด็น ดังนี้
ประเด็นแรกก็คือ "กระผม/อาตมภาพจะเดินทางไปในงานของปีหน้านี้ด้วยหรือไม่ ?" ขอตอบอย่างชัดเจนตรงนี้ว่า ไม่คิดที่จะเดินทางไปเลยแม้แต่นิดเดียว เหตุเพราะว่างานที่ตั้งใจทำนั้นสำเร็จเรียบร้อยลงแล้ว และประการต่อไปก็คือ เมื่อกลับมาถึงเมืองไทย รู้สึกว่าสังขารเหมือนจะหลุดเป็นชิ้น ๆ
เหตุที่เป็นเช่นนั้นก็เพราะว่าประการแรก กระผม/อาตมภาพอายุกาลผ่านวัยมา ๖๕ ปีเต็ม ย่างเข้าสู่ ๖๖ ปีมาหลายเดือนแล้ว ร่างกายย่อมชำรุดทรุดโทรมไปตามสภาพของชายชราอายุเลยวัยเกษียณแบบนี้เป็นปกติ แม้ว่าญาติโยมจะเห็นว่าหลวงพ่อแข็งแรงมาก หลวงพ่อเดินขึ้นสีหคีรีไปชมพระราชวังลอยฟ้าแบบ "ชิล ๆ" กระผม/อาตมภาพก็ได้แต่ยิ้มในใจ เพราะว่านั่นเป็นเพียงเปลือกนอก ที่ร่างกายโดนบังคับไปด้วยกำลังใจเท่านั้น พอเลิกบังคับ ร่างกายก็ทำท่าจะพับลงไปแล้ว..!
ขนาดลูกอ้วน (นางสาวภัทรวรรณ จะหวะ) ซึ่งเดินทางไปด้วยกันและเป็นคนที่แข็งแรงมาก เมื่อกลับถึงทองผาภูมิ กระทบอากาศที่ต่างกันแบบสุดขั้ว เนื่องเพราะว่าทองผาภูมินั้นเข้าสู่ฤดูหนาวแล้ว ลูกอ้วนก็ยังมาลาเรียกำเริบ ร่วงไปสองวัน..! กระผม/อาตมภาพกับน้องเล็ก (นางสาวจิราพร ซื่อตรงต่อการ) ซึ่งฝ่ายหลังอายุก็ใกล้เกษียณเต็มทีแล้ว ย่อมที่จะต้องร่วงตามไปด้วย คนที่คิดว่าแข็งแรงที่สุดยังไม่ไหว แล้วยังจะให้กระผม/อาตมภาพลากสังขารชราโทรม ๆ นี้ไปอีกหรือ ?
ประเด็นที่สองก็คือ "ถ้าไปศรีลังกาแล้ว จะทำบุญทำกุศลอะไรถึงจะได้บุญมากที่สุด ?" ถ้าหากว่าท่านมีโอกาสเข้าไปกราบสักการะพระบรมสารีริกธาตุเขี้ยวแก้ว เมืองแคนดี้ก็ดี ต้นพระศรีมหาโพธิ์ที่วัดพระศรีมหาโพธิ์ เมืองอนุราธปุระก็ตาม ให้ไปนั่งภาวนาหรือว่าสวดมนต์ถวายเป็นพุทธบูชาที่นั่น ให้ยาวนานที่สุดเท่าที่จะทำได้
เนื่องเพราะว่าต่อให้ท่านขนทองคำไปถวายเป็นพุทธบูชาสักเท่าใดก็ตาม นั่นยังเป็นแค่ทานเท่านั้น ส่วนที่อานิสงส์สูงกว่านั้นก็คือการที่เรารักษาศีลตามที่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าสอนเอาไว้ และภาวนาจนกระทั่งปัญญาเกิด เห็นทุกข์เห็นโทษในการมีร่างกายหรือว่าในการเกิดมาในโลกนี้แล้วสภาพจิตเบื่อหน่าย คลายกำหนัด ปราศจากความคิดที่จะเกิดมาทุกข์ยากแบบนี้อีก ถอนกำลังใจจากการยึดเกาะในร่างกายนี้ก็ดี จากการยึดเกาะในโลกนี้ก็ดี เมื่อถอนขึ้นมาได้มาก เราก็เหลือเวลาในการเกิดมาทุกข์น้อยลงไปมากเท่านั้น ถ้าสามารถถอนออกมาได้จนหมด เราก็จะหลุดพ้นจากการเวียนว่ายตายเกิด ไปสู่พระนิพพาน
ดังนั้น..ถ้าจะสร้างบุญสร้างกุศลในศรีลังกา กระผม/อาตมภาพก็ขอถวายคำแนะนำต่อพระภิกษุสามเณรของเรา และแนะนำญาติโยมทั้งหลายแต่เพียงเท่านี้
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 10-11-2024 เมื่อ 04:03
|