[เถรี]

แล้วพวกเราก็ลากลับออกมา นั่งรถลงมาหน่อยหนึ่งเพื่อแวะที่หลวงพ่อโตองค์ใหญ่สูง ๑๒๐ ฟุต ซึ่งเรามาทำกฐินปลดหนี้ครั้งนี้ วัตถุประสงค์ก็คือเพื่อที่จะสร้างหลวงพ่อให้เรียบร้อย แต่เนื่องจากว่าปีนี้ทางศรีลังกามีฝนตกอยู่ตลอดเวลา เมื่อสร้างเรียบร้อยแล้วไม่สามารถที่จะทาสีได้ ท่านอาจารย์พระมหาสมคิดจึงนัดแนะกันว่า ปีหน้าเมื่อทาสีพระเสร็จเรียบร้อยแล้ว จะมาทอดกฐินฉลองกันอีกรอบ

ระหว่างที่ไปนั่งรออยู่ด้านในฐานองค์พระเพื่อให้ฝนหยุด แต่กระผม/อาตมภาพคนทองผาภูมิ ชินกับสภาพดินฟ้าอากาศ มองแล้วว่าฝนไม่หยุดอย่างแน่นอน จึงขอให้ทุกคนฝ่าฝนออกไปตั้งแถวถ่ายรูปหมู่เป็นที่ระลึกหน้าหลวงพ่อโต เสร็จแล้วก็ขึ้นรถวิ่งลงมาประมาณ ๕ นาที มาถึงร้านขายใบชาที่ฝากรถเอาไว้ ส่วนใหญ่แล้วผู้คนของเราวิ่งไปเข้าห้องน้ำในร้านขายใบชาเสียมากกว่า แถมยังชิมชาของเขาหมดไปอีกหลายกา แต่หาคนที่ซื้อใบชาจริง ๆ ไม่ค่อยจะได้..!

กระผม/อาตมภาพฉวยโอกาสที่มีเวลาว่างนิดหน่อย จึงได้บันทึกเสียงธรรมจากวัดท่าขนุนเอาไว้ จากตรงนี้เรายังต้องวิ่งต่อไปยังกรุงโคลอมโบ เพื่อเข้าที่พักก่อนที่จะเดินทางไปยังสนามบินนานาชาติบันดรานายะเก เพื่อเดินทางกลับสู่เมืองไทยต่อไป

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุ สามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันอังคารที่ ๕ พฤศจิกายน พุทธศักราช ๒๕๖๗
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)