[เถรี]

ฟ้าหญิงฯ... ประธานเปิดโครงการช่วยชาติ


องค์หลวงตาได้ประกาศช่วยชาติอย่างเป็นทางการเมื่อวันที่ ๑๒ เมษายน พ.ศ. ๒๕๔๑ เวลา ๐๗.๐๐ น. โดยสมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าจุฬาภรณวลัยลักษณ์ อัครราชกุมารี เสด็จไปทรงเป็นประธาน ณ สวนแสงธรรม พุทธมณฑล สาย ๓ กรุงเทพมหานคร ในวันเปิดโครงการช่วยชาตินั้น องค์ท่านอยู่ในสภาพผอมจนกระดูกและเส้นเอ็นปูดโปน แขนขวาที่กระดูกเดาะ ถูกสะพายไว้ด้วยผ้า หัวไหล่ขวาที่บวมเป่งสีดำคล้า นับเป็นนักรบกับความจนโดยแท้จริง

"โครงการช่วยชาติโดยหลวงตามหาบัวญาณสัมปันโน" เป็นการปลุกจิตสํานึกของชาวไทย ในยามประสบทุกข์ให้รู้จักน้อมน่าหลักธรรมของพระสัมมาสัมพุทธเจ้ามาเป็นเครื่องยึดเหนี่ยวจิตใจ ส่วนทางด้านวัตถุนั้น องค์หลวงตาเมตตาออกมาเป็นผู้นำในการรับบริจาคเงินทอง จากพี่น้องชาวไทยทุกภาคทั่วประเทศ เพื่อนําทองคําเข้าสู่ "คลังหลวง" เป็นการรักษาเสถียรภาพทางการเงินให้มั่นคงปลอดภัยและเป็นหลักประกันชาติ สำหรับเงินบาทท่านได้นำไปช่วยสงเคราะห์เป็นสาธารณประโยชน์กระจายไปทั่วประเทศ

ในระยะแรกของโครงการท่านนำเงินดอลลาร์เข้าสู่ "คลังหลวง" และในระยะต่อมาได้ประกาศจะนําเงินดอลลาร์ที่รับบริจาคไปทำประโยชน์กระจายทั่วประเทศเหมือนเงินบาท เนื่องจากมีโรงพยาบาล โรงเรียน หน่วยงานราชการ และสถานสงเคราะห์ต่าง ๆ มาขอความช่วยเหลือเป็นจำนวนมาก องค์ท่านเมตตา กล่าวถึงเงินบริจาคเหล่านั้นว่า

"เราเป็นผู้ถือบัญชี เป็นผู้สั่งเก็บสั่งจ่ายและรับผิดชอบทั้งหมดแต่เพียงผู้เดียว ดังนั้นขอไว้วางใจได้ว่าเงินบริจาคเหล่านี้ปลอดภัยทุกบาททุกสตางค์"

การเปิดโครงการช่วยชาติโดยองค์หลวงตา ท่านประกาศตนเป็นผู้นําในครั้งนี้ ก็เพื่อให้พี่น้องชาวไทยรับทราบกันโดยทั่วถึงและเป็นที่ลงใจในคุณธรรมของท่านว่า จะรักษาทรัพย์สินที่บริจาคมาด้วยความเป็นธรรมให้ลงสู่จุดหมายคือคลังหลวงได้อย่างปลอดภัย โดยพี่น้องชาวไทยทั่วประเทศจะได้แสดงน้ำใจช่วยกันมากบ้างน้อยบ้างตามกําลัง เพราะเรื่องของชาติเป็นเรื่องใหญ่ มีความจำเป็นต้องได้ช่วยกันทุกคนครั้งแล้วครั้งเล่า

สิ่งนี้ไม่ใช่วิสัยของคน ๆ เดียว หากเป็นวิสัยที่องค์หลวงตาทำได้ด้วยตนเองเพียงคนเดียว ท่านจะไม่ยอมรบกวนผู้หนึ่งผู้ใดเลย ความเมตตาและเสียสละอันยิ่งใหญ่ที่ภายในใจของท่านนี้ ทำให้ท่านถึงกับได้ออกปากว่า

"เราช่วยโลกอย่างนี้ เราช่วยด้วยความเมตตาจริง ๆ ไม่ได้ช่วยเล่น ๆ นี่ถ้าหากว่าเรามีนะ เราจะไม่กวนชาวบ้านชาวเมืองเลย แต่ของเราคนเดียวพอแล้ว ตูมเดียวทั่วประเทศไทย ชั่วโมงเดียวหมด เรียบวุธหมดเลย แต่นี้เราไม่มีนั่นซี จึงได้เรียกร้องให้ช่วยเหลือซึ่งกันและกันช่วยกันเพื่อยก ถ้าเรามีแล้ว โอ๊ย...ไม่ยาก เราจะไม่ถามใครให้ลําบากเสียเวลํ่าเวลา ยกตูมเดียวเลยท่วมปุ๊บเลยเทียว

ความจนลงทะเลหลวงมองตามหลังไม่ทันเลย มันจมไปเลย แต่นี้เพราะไม่มีนั่นเอง จึงได้ขอร้องจากพี่น้องทั้งหลายให้ช่วยกัน อันนี้ไม่ใช่กําลังของคนคนเดียวจะยกได้ มันกําลังของทุกคนที่จะยกชาติของตนขึ้นถึงถูก ถึงต้องได้พยายามอย่างนี้ เมื่อมันหนักมากก็พักไปเป็นระยะ ๆ เพราะเวลานี้แก่มากแล้ว เดินไปก็โซซัดโซเชแล้วกําลังวังชาไม่มี แต่จิตใจนั้นแข็งแกร่งตลอดเวลา ไม่งั้นไปไม่ได้นะ นี้เราไปด้วยอำนาจกําลังใจ กําลังความเมตตาต่างหาก ที่เราตะเกียกตะกายอยู่ทุกวันนี้ ใจเป็นสำคัญมากนะ"