[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันพุธที่ ๓๐ ตุลาคม พุทธศักราช ๒๕๖๗ ช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมาเมื่อกลับถึงวัด กระผม/อาตมภาพก็นำเอาเงินกฐินและเงินตักบาตรเทโวไปฝากธนาคาร โดยเฉพาะเงินกฐินนั้น ทางระเบียบคณะสงฆ์ระบุเอาไว้ชัดเจนว่า หลังจากหักค่าใช้จ่ายแล้ว เหลือเท่าไรต้องนำฝากเข้าไปทั้งก้อน ซึ่งค่าใช้จ่ายในที่นี้อนุญาตให้แค่ไม่กี่อย่างเท่านั้น อย่างเช่นว่าค่าอาหาร ค่าน้ำดื่มเลี้ยงคนที่มาร่วมงาน ค่าดอกไม้ประดับสถานที่ ค่าเครื่องเสียงเผื่อว่าต้องเช่าเขามา เงินถวายพระภิกษุสามเณร ส่วนอื่น ๆ ไม่อนุญาต ก็แปลว่าเงินกฐินนั้น เราจะหักค่าใช้จ่ายได้เพียงเล็กน้อยเท่านั้น ส่วนที่เหลือถ้าหากว่ามีหนี้ค่าก่อสร้าง ให้ฝากเงินเข้าไปก่อน แล้วทำเบิกออกมาให้เขาทีหลัง เพื่อจะได้มีหลักฐาน

พูดง่าย ๆ ว่าป้องกันการทุจริต เพราะว่ารุ่นเก่า ๆ สมัยที่กระผม/อาตมภาพยังเป็นพระใหม่อยู่ เขาทำบัญชีโดยการหักค่าก่อสร้างจนเงินเหลือ ๐๐.๐๐ บาท แทบทุกบัญชี ซึ่งเราก็ไม่รู้ว่าเป็นการหักอย่างแท้จริง หรือว่าหักเพื่อไม่ให้มีเงินเหลือ เรื่องนี้ต้องบอกว่าขึ้นอยู่กับตัวบุคคล ซึ่งส่วนใหญ่ก็คือเจ้าอาวาสเอง ว่ามีความละอายชั่ว กลัวบาป รักศีลของตนเองเท่าไร

เรื่องนี้จะว่าไปแล้ว กระผม/อาตมภาพถือว่าโชคดีเป็นอย่างยิ่ง ที่มีหลวงพ่อวัดท่าซุงท่านเป็นครูบาอาจารย์ นอกจากเน้นย้ำในเรื่องความเป็นพระของเรา ที่จะขาดได้ง่ายที่สุดจากเรื่องของเงิน เพราะว่ามีราคาแค่บาทเดียวเท่านั้น..! ขณะเดียวกัน ท่านยังสอนมโนมยิทธิให้ เพื่อไปพิสูจน์ดูว่าบรรดานักบวชที่ผิดศีลนั้น มีคติคือที่ไปหลังความตายอย่างไรบ้าง ทำเอากระผม/อาตมภาพไม่กล้าบวช..!

เนื่องเพราะเห็นว่าบรรดานักบวชที่ทำผิดทำพลาด โดยเฉพาะในเรื่องของเงินสงฆ์ ลงไปอยู่ในนรกแต่ละขุมแน่นขนัด เหมือนเปิดกล่องไม้ขีดแล้วเห็นหัวไม้ขีดอย่างไรอย่างนั้น เมื่ออายุครบบวช โยมแม่ขอให้บวชก็ผลัดแล้วผลัดอีก เพราะเกรงว่าจะต้องลงไปแบบนั้น จนกระทั่งอายุ ๒๗ ปี ถึงได้รับปากบวชถวายหลวงพ่อวัดท่าซุงท่าน แต่ขอบวชแค่ ๗ วันเท่านั้น แล้วก็อยู่มาจนบัดนี้..!

คราวนี้ในส่วนของเงินที่นำไปฝากนั้น ไม่ว่าจะเป็นเงินกฐิน หรือว่าเงินตักบาตรเทโว เมื่อเจ้าหน้าที่ธนาคารนับแล้ว ล้วนแต่มีเงินเกินจากยอดทั้งสิ้น ซึ่งถือว่าเป็นเรื่องปกติของวัดท่าขนุนไปแล้ว..! ก่อนหน้านี้เวลาเจ้าหน้าที่ถามว่า "ใครเป็นคนนับเงิน ?" กระผม/อาตมภาพก็ได้แต่ยิ้มแหย ๆ เพราะเป็นคนนับเองกับมือเสียส่วนใหญ่ แล้วบางทีนับไปก็เกินไปต่อหน้าต่อตานั่นแหละ..!

เงินแต่ละปึกแต่ละมัด กระผม/อาตมภาพนับอย่างน้อย ๓ - ๔ เที่ยว ถ้า ๓ หรือว่า ๔ เที่ยวนั้นไม่เท่ากัน ก็ต้องนับต่อไปจนกว่าที่จะได้เท่ากัน เพราะฉะนั้น..โอกาสที่จะพลาดให้เงินเกินนั้นเป็นไปไม่ได้ บางครั้งก็นับไปดึงออกไป นับไปดึงออกไป ทั้ง ๆ ที่ครบร้อยเตรียมที่จะมัดแล้ว พอนับซ้ำก็เกินมาอีก..!