[เถรี]

"เราพิจารณาของเราเรียบร้อยแล้วไปแล้ว มันก็ค่อยดี กระดูกอันนี้ก็ยังมีที่มันแตก แตกช่างหัวมันเถอะ ถ้าหากว่าเราไม่หลบนี้จะชนคน พอหลีกคนก็เลยตก คน ๆ นั้นมันเป็นอะไร มันกรรมอะไรไม่รู้ ? บทเวลาจะเป็นก็ขี่มอเตอร์ไซค์เก้งก้างเข้ามานี่เลยนะ ทางกว้าง ๆ ไม่ได้แคบนะ ทางกว้าง..ไม่มีรถมีราที่ไหน เราก็ไปสายของเราตามสายถูก เขาก็ไปทางนู้น เราก็ไปทางนี้ เวลาไปนั้นเก้งก้าง ๆ เข้ามาเลยนะ..หลบไม่ทัน ถ้าจะไปตามนี้รถคันนั้นพอดีชนแหลก คนจะตายทั้งคน หลบนี้ก็เลยตกไปนั้น เรื่องราวเป็นอย่างนั้นละ..!

คนขับมันก็จะเป็นกรรมอันหนึ่งกันละ มอเตอร์ไซค์ทางกว้าง ๆ เขาก็ขับมาทางนู้นแล้วอย่างไร มานี่เก้งก้างเข้ามาหานี่เลย รถเราก็ไปธรรมดา มันหลบที่ไหนไม่ได้ ตกลงก็หลีก หลีกก็ตกลง..คนนั้นก็รอดไป ถ้าหากว่าเราไม่หลีก..ตาย..! จะว่าอย่างไร นั่นละ..ที่เกิดอุบัติเหตุ ตอนนั้นกำลังเริ่มช่วยชาติอยู่ ทางไหน ๆ ลูกศิษย์ลูกหาถามมา จะงดไหมเรื่องการช่วยชาติ ไม่งด..เราบอก ช่วยตลอดไปเลย ช่วยชาติของเรา"

ทางคณะแพทย์โรงพยาบาลศูนย์อุดรธานี ทำการรักษาโดยเข้าเฝือกอ่อนไว้ก่อน และจัดคณะแพทย์เฝ้าดูแลที่วัดอย่างใกล้ชิด มีเจ้าหน้าที่ตำรวจตระเวนชายแดนกว่า ๒๐๐ นายมารักษาความปลอดภัย ส่วนพระติดตามที่นั่งบริเวณด้านเบาะหลัง กระดูกข้อต่อสันหลังเคลื่อน อุบัติเหตุครั้งนี้ทำให้ไหล่ขวาของท่านต้องเยียวยาอยู่หลายเดือนกว่าจะหายเป็นปกติ คณะศิษย์ต่างก็ห่วงใยในสุขภาพ จึงกราบขอร้องให้ท่านยุติการช่วยชาติ แต่ท่านปฏิเสธด้วยเหตุผลว่า ความเมตตาสงสารชาติบ้านเมืองมีน้ำหนักมากกว่า ดังนี้

"แม้หลวงตาจะประสบอุบัติเหตุ กระดูกแขนแตกพิกลพิการเช่นนี้ หลวงตายังไม่รู้สึกห่วงตัวเองยิ่งกว่าชาติไทยของเรา เราห่วงชาติไทยเราจริง ๆ นะ เราติดหนี้เขาจนถึงขนาดที่ว่าเมืองไทยเราจะจม ในปี ๔๐ เป็นปีที่ร้อนมากที่สุดสำหรับเมืองไทยเรา ร้อนเข้าไปถึงศาสนา ร้อนเข้ามาหาหลวงตา ถึงขนาดร้อง "โก้ก" เลย หลวงตาบวชมาก็ไม่เคยร้อง "โก้ก" แบบสะเทือนมากทั่วประเทศไทยนี้ มาคราวนี้ถึงกับร้อง "โก้ก" เชียว

สิ่งที่จะร้องก็คือ
๑. เราติดหนี้เขาเวลานี้ เรียกว่าเราอยู่ใต้อุ้งเล็บเขา เขาจะกำเราเมื่อไรก็ได้ จ่ออยู่ฝั่งทะเลหลวงที่จะจม จนถึงขนาดได้พูดว่า นี่สงครามเศรษฐกิจ ให้ดูเอานะ เวลานี้ครอบเมืองไทยเรา พี่น้องชาวไทยเราเป็นยังไง อยู่ใต้อุ้งเล็บเขายังนอนหลับครอก ๆ แครก ๆ อยู่เหรอ..นี้อันหนึ่ง
๒. ดอลลาร์เขาดอลล์เดียวฟาดเงินไทยเราจากเดิม ๒๕ บาท เป็น ๕๖ บาท นี้อันหนึ่ง
๓. คนไทยเราคิดเฉลี่ยติดหนี้เขา ๖๒ ล้านคนนี้ ติดหนี้เขาคนละ ๕ หมื่นบาท

ฟังซิ..ให้ลูกศิษย์ไปค้นคว้าเอาต้นมูลต้นเหตุมาจากข้างในโน้น ให้เราดูเรื่องราวมัน ก่อนที่เราจะขึ้นเวทีช่วยพี่น้องทั้งหลายนะ อะไรที่เป็นความจำเป็นมากที่สุด ที่ล่อแหลมต่อความล่มจมของชาติไทยเรา ก็ได้ความว่าติดหนี้ไอเอ็มเอฟ โห..ติดหนี้พวกนี้ไม่ใช่ของเล่น เรียกว่าหนูตัวหนึ่งอยู่ใต้อุ้งเล็บของเสือโคร่ง ใช่เล่นเมื่อไร ร้อง "โก้ก" เลยเทียวเรา

คนไทยเราเคยเป็นใหญ่เป็นโตเป็นหลักเป็นเกณฑ์ เป็นเนื้อเป็นหนังของตัวเองมาสักกี่ดึกดำบรรพ์แล้วนะ นานสักเท่าไรแล้วเมืองไทยเรานี่ จะมาถูกเขาฮุบเอาเป็นบ๋อยคนใช้กลางบ้านกลางเรือนเขานี่ แหม..พูดได้คำเดียวว่า แหม..ออกอุทานว่างั้นเถอะ เพราะฉะนั้นจึงต้องรีบ ให้พากันตื่นเนื้อตื่นตัว เราทำเพื่อเมืองไทยเรา"