[เถรี]

นับจากวันนั้นเป็นต้นมา ประชาชนจากที่ต่าง ๆ มักนิยมนําต้นผ้าป่าช่วยชาติทั้งเงินบาทและเงินสกุลต่างประเทศ มาถวายองค์หลวงตาอย่างต่อเนื่อง ไม่เว้นแต่ละวันเลยทีเดียว "ต้นผ้าป่าช่วยชาติ" จึงกลายเป็นภาพแห่งประวัติศาสตร์ชาติไทย เป็นสัญลักษณ์แห่งโครงการช่วยชาติและเป็นสัญลักษณ์แห่งความสามัคคีร่วมใจของชาวไทยสืบไป และสำหรับการรับบริจาคทองคํานั้น ต่อมาอีกระยะหนึ่งท่านก็เมตตาเปิดรับบริจาคทองค่าเข้าสู่คลังหลวงเพิ่มเติมจน "ทองคํา" กลายเป็นปัจจัยหลักของโครงการช่วยชาติเลยทีเดียว

การช่วยชาติในระยะนี้ดูเหมือนจะสะดวกราบรื่นดีงามทุกอย่างแล้ว แต่การณ์กลับไม่เป็นดังนั้นเสียทีเดียว หากมีอุปสรรคกีดขวางทางเดินอย่างหนักหนาสาหัส ในสายตาของลูกศิษย์ผู้รักเคารพห่วงใยสุขภาพขององค์หลวงตา กล่าวคือในวันที่ ๑๗ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๔๑ หลังฉันภัตตาหารเช้า องค์หลวงตาได้ขึ้นรถตู้ตามปกติ เพื่อไปแจกจ่ายข้าวสารอาหารแห้ง และบริจาคเงินช่วยเหลือโรงพยาบาลในอำเภอใกล้เคียง

ในช่วงเวลาประมาณ ๑๑ นาฬิกา ระหว่างการเดินทางบนถนนสายสว่างแดนดิน-เจริญศิลป์-วานรนิวาส เขตอำเภอเจริญศิลป์ จังหวัดสกลนคร องค์หลวงตาได้ประสบอุบัติเหตุกะทันหัน รถตู้ตกลงจากถนน ไม่ถึงกับพลิกคว่ำ แต่ตกลงไปกระแทกบริเวณที่วางท่อข้างทางอย่างเรง จนทำให้ยางแตกเกือบทุกเส้น องค์หลวงตาซึ่งนอนอยู่บนเบาะรถแถวหน้า ได้กระแทกเข้ากับคอนโซลที่วางของหลังคนขับ จนเป็นเหตุให้ได้รับบาดเจ็บที่หัวไหล่ขวา ดังนี้

"แล้วข้างนี้ไปเกิดอุบัติเหตุ เลยไม่เป็นท่า แขนข้างเดียวก็ไม่เป็นท่า กระดูกแตกเหมือนกันนะ..ไปตรวจ ออกจากที่เกิดเหตุ รถเขาก็นําเป็นแถวยาวเหยียด ได้สัก ๕ กิโล รถทางหลวงมันมากต่อมาก เป็นแถวยาวเหยียดเลย ได้สัก ๕ กิโล ไปถึงก็เข้าโรงพยาบาล เอ้า..มีอะไรเอามาตรวจดู เขาบอก "กระดูกแตกตรงนี้"

เขาเตรียมห้องเตรียมหับไว้เรียบร้อยแล้ว เขาจะให้เราพักอยู่ที่โรงพยาบาล เตรียมไว้หมด พอเราไปนี้ทั้งหมอทั้งพยาบาลเต็มหน้าโรงพยาบาลเลย ไปให้เขาตรวจดู พอตรวจเสร็จสรรพ แล้วมีอะไรล่ะ ? เอ้า..ว่ามา

มีแต่จะเอาเฝือกแฝกมาใส่ "ไม่เอา เราไม่ใส่" แล้วเอาผ้าพันมาเลย จากนั้นลุกจะกลับ จะเอาให้เข้าพักโรงพยาบาล "ไม่พัก ไม่ใช่วัด" ไปเลย..เป็นอย่างนั้นน่ะเรา หมดท่า..โรงพยาบาลทั้งโรง ทั้งหมอทั้งพยาบาลเต็มหมด เดินไปต่อหน้าเลยกลับเลย เป็นอย่างนั้นน่ะเรา ไม่ได้เหมือนใครนะ

"ถ้าสมควรจะอยู่ ไม่บอกก็อยู่ สมควรจะไป ให้อยู่ก็ไม่อยู่"