[เถรี]

ในเมื่อเป็นเช่นนั้น ในเรื่องของภาษา ถ้าเราใช้ในส่วนที่ถูกไว้ก่อน ก็จะทำให้ช่วยให้ภาษาของเราเสียหายน้อยลง ปัจจุบันนี้เห็นบรรดาพวกเด็กรุ่นใหม่เขียนลงในโซเชียลต่าง ๆ แล้ว กระผม/อาตมภาพก็กลุ้มใจ อย่างวันนี้ก็เห็นเขาเขียนคำว่า "ธรรมชาติ" เขียนเป็น "ทำมะชาด" ไปเลย..!

เรื่องพวกนี้ถ้าเราปล่อยไปเรื่อยก็จะทำให้ภาษาของเราผิดเพี้ยนไป แล้วอาจจะถึงขั้นสูญเสียอัตลักษณ์และเอกลักษณ์ของตนเองไป ดังนั้น..หลายจุดที่กระผม/อาตมภาพให้ความเห็นไป ก็คือส่วนที่ผิดพลาดในเรื่องของภาษา ส่วนเรื่องของการจัดวางข้าวของนั้นเป็นเรื่องปกติ ก็แค่สลับที่กันใหม่เท่านั้น หรือว่าเสียงบรรยายที่เขาอุตส่าห์บันทึกเสียงอย่างเป็นทางการมา ส่วนหนึ่งเป็นฉันท์ ถ้าคนที่ไม่ชำนาญจริง ๆ ไม่สามารถที่จะอ่านให้ถูกต้องได้อย่างแน่นอนอยู่แล้ว แต่ก็ถือว่าอยู่ในระดับที่พอจะรับได้

ต้องชมว่าบรรพบุรุษของเรามีความสามารถสูงมากในสุนทรียศาสตร์ เรื่องของโคลง ฉันท์ กาพย์ กลอนต่าง ๆ เป็นการแสดงออกอย่างชัดเจนถึงความงดงามของภาษา แล้วขณะเดียวกันก็สามารถนำมาเรียงร้อยจนกระทั่งเกิดความงามเพิ่มขึ้นมาอีกหลาย ๆ ระดับ

รุ่นของพวกท่านต้องบอกว่าน่าเสียดายมาก ถ้าหากว่าได้อ่านกาพย์เห่เรือของเจ้าฟ้ากุ้ง หรือว่าโคลงประพาสธารทองแดง ได้อ่านลิลิตละเลงพ่ายของสมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระปรมานุชิตชิโนรส ได้อ่านบทกวีของชิต บุรทัต โดยเฉพาะสามัคคีเภทคําฉันท์ หรือแม้กระทั่งนิยายต่าง ๆ ไม่ว่าจะของเสฐียรโกเศศ - นาคะประทีปก็ดี เจ้าพระยาธรรมศักดิ์มนตรีก็ตาม หรือพระยาศรีสุนทรโวหาร (น้อย อาจาริยางกูร) แม้กระทั่งนิยายของอิงอร หรือว่าบุษยมาส ท่านทั้งหลายก็จะเห็นถึงความงดงามของภาษาไทย

ในบทเรียนที่พวกเราสมัยเก่าเรียนอยู่จะมีเรื่องกามนิต-วาสิฏฐี ท่านบรรยายเอาไว้ว่า "เมื่อพระพุทธองค์เสด็จถึงเบญจคีรีนคร ก็เป็นเวลาจวนจักสิ้นแสงทิวาวาร แดดในยามเย็นกำลังอ่อนลงสู่สมัยใกล้วิกาล ทอแสงแผ่ซ่านไปยังสาลีเกษตรแลละลิ่วเห็นเป็นทางสว่างไปทั่วประเทศสุดสายตา ดุจจะมีหัตถ์ทิพย์มาแผ่ปกช่วยอำนวยความสวัสดี ฯลฯ" นี่คือภาษาไทยธรรมดา ๆ เขียนคล้าย ๆ ทำนองธรรมวัตรที่พวกเราใช้ในการแสดงพระธรรมเทศนากัน