[เถรี]

เนื่องเพราะว่าสภาพจิตของบุคคลที่พบเห็นสมณะ จัดเป็นสังฆานุสติ เป็นกรรมฐานกองใหญ่ยิ่ง ที่สามารถนำพวกเราให้หลุดพ้นจากกองทุกข์เข้าสู่พระนิพพานได้ นั่นก็คือสภาพจิตที่ประกอบไปด้วยศรัทธาในคุณพระรัตนตรัย เมื่อเห็นหมู่พระภิกษุสามเณรก็น้อมจิตระลึกถึงด้วยความเคารพ

ถ้าดูในธรรมบท สุปติฎฐิตเทพบุตรไม่เคยสร้างคุณงามความดีอะไรเลย เพียงแต่ก่อนเสียชีวิต นึกถึงองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าแค่นิดเดียวเท่านั้น เมื่อตายจากความเป็นมนุษย์ ก็ไปเกิดเป็นเทวดาบนสวรรค์ชั้นดาวดึงสเทวโลก ต้องบอกว่าค้ากำไรเกินควร..! แต่ว่าเราท่านทั้งหลายต้องเข้าใจว่า เขากระทำความดีเพียงเล็กน้อย คุณงามความดีนั้นก็จะส่งผลเพียงเล็กน้อย ก็คืออยู่ได้แค่ ๗ วันเท่านั้น ถ้าองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าไม่ได้เสด็จขึ้นไปโปรดพระพุทธมารดา คาดว่าสุปติฎฐิตเทพบุตรป่านนี้ก็ยังคงจ่อมจมอยู่อเวจีมหานรก..!

แต่ด้วยความที่แม้ปัจจุบันท่านไม่เคยสร้างคุณงามความดีอะไรไว้ แต่ในอดีตเคยสร้างบุญกุศลเอาไว้ ทำให้กุศลนั้นส่งผลให้ แม้วินาทีสุดท้ายก่อนจุติก็ยังได้ฟังเทศน์อุณหิสวิชัยสูตรจากองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า จุติเดี๋ยวนั้น เกิดใหม่เดี๋ยวนั้น พร้อมด้วยทิพย์สมบัติที่เลอเลิศขึ้นไปอีกหลายเท่า เพราะว่าเป็นพระโสดาบันไปแล้ว

นี่คือความอัศจรรย์ที่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าจะต้องการหรือไม่ต้องการแสดงออก แต่ในสิ่งที่พระองค์ท่านตั้งใจเผยแผ่พระพุทธศาสนาก็ทำให้สิ่งทั้งหลายเหล่านี้อยู่ในจิตในใจของพุทธศาสนิกชนและบุคคลทั่วไป ก็คือมองเห็นพระ ไม่ต้องเลื่อมใสก็ถือว่าเป็นบุญใหญ่แล้ว

แต่ว่าบุคคลในปัจจุบันนี้มองพระในลักษณะของบุคคลผู้ต่ำกว่าตนเอง พูดง่าย ๆ ก็คือพอเห็นพระ แทนที่จะคิดถึงคุณงามความดีก็ไปคิดถึงสิ่งชั่วช้าสามานย์ต่าง ๆ เนื่องจากว่าสภาพจิตไปเปิดรับเอาสิ่งชั่ว ๆ เข้าไปมาก ทำให้มองไม่เห็นคุณงามความดีของผู้อื่นเลย ไม่เพียงแต่มองไม่เห็นคุณงามความดีของคนทั่วไปเท่านั้น แม้แต่คุณงามความดีของพระภิกษุสามเณรก็มองไม่เห็น ถ้าลักษณะของจิตที่มืดบอดแบบนี้ โอกาสที่จะลงสู่เบื้องล่างมีเยอะมาก ถือว่าเป็นเรื่องที่น่าสงสารอย่างยิ่ง เพราะว่าในปัจจุบันบุคคลประเภทนี้มีมากขึ้นไปทุกที..!