[เถรี]

เรื่องพวกนี้ถ้าหากว่าเป็นพวกเราก็ไม่น่าห่วง เพราะว่าพวกเราส่วนใหญ่แล้วบวชมาเพื่อตั้งใจละกิเลส ก็ต้องมีการขัดเกลาตนเองให้เป็นผู้มักน้อย สันโดษ แต่ว่าผู้ที่บวชมาทั่ว ๆ ไปเกินร้อยละ ๗๕ บวชเข้ามาด้วยจุดมุ่งหมายต่าง ๆ กัน บางพวกก็ตั้งใจเข้ามาเรียนหนังสือ เมื่อมีความรู้ความสามารถในระดับเป็นที่ยอมรับในวงการสงฆ์ ก็จะช่วยให้มีความก้าวหน้าในเรื่องของยศของตำแหน่ง

หรือว่าหลายท่านก็อาจจะบวชมาในแนวเดียวกับภิกษุฉัพพัคคีย์ ก็คืออาศัยพระพุทธศาสนาเป็นเครื่องหากิน ดังที่มีบาลีเรียกว่าอุปชีวิกา คือบวชอาศัยศาสนาหากิน อุปกิฬิกา บวชเพื่อความสนุกสนาน ไม่ได้สนใจว่าจะทำให้ศาสนาเสียหายเท่าไร น้อยรายที่จะบวชในลักษณะของอุปนิสสรณิกา ก็คือตั้งใจที่จะบวชมาเพื่อความหลุดพ้น

อย่างวันนี้ท่านจะเห็นว่า กระผม/อาตมภาพให้เด็กวัดถวายภัตตาหารแก่พระธุดงค์แปลกหน้าที่มาบิณฑบาต พวกท่านต้องทราบนะครับว่า นี่เพิ่งจะออกพรรษา ยังไม่พ้นฤดูฝนดี คุณจะรีบธุดงค์ไปไหน ? ถ้าหากว่ารีบออกมาตั้งแต่ตอนนี้ ก็แปลว่ากำลังใจของตนเองนั้นไม่ได้รักความสันโดษเลย มุ่งแต่จะเที่ยวไป ซึ่งการเที่ยวไปนั้นจริง ๆ ก็คือการเปลี่ยนสิ่งเสพเสวยที่เข้ามาทางตา ทางหู ทางจมูก ทางลิ้น ทางกาย ทางใจ เมื่อสิ่งทั้งหลายเหล่านี้ได้รับการตอบสนองก็สงบระงับลงชั่วคราว แต่พอเกิดความต้องการใหม่ก็จะเริ่มทำใหม่

การธุดงค์ในปัจจุบันนี้จึงมีประโยชน์น้อยมาก เพราะคำว่าธุดงค์ไม่ใช่การแบกกลด สะพายบาตร ออกเดินป่า การธุดงค์ก็คือปฏิบัติตามวัตรปฏิบัติ ๑๓ ข้อ อย่างที่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้ากำหนดไว้ เราอยู่ที่ไหนก็ทำได้ อย่างเช่นว่าการบิณฑบาตเป็นวัตร การฉันอาสนะเดียวหรือฉันมื้อเดียวเป็นวัตร การถือผ้า ๓ ผืนเป็นวัตร เป็นต้น

จากประสบการณ์ตรงที่กระผม/อาตมภาพพบมาก็คือ พระธุดงค์ส่วนหนึ่งออกธุดงค์เพราะอยู่ร่วมกับคนอื่นไม่ได้ มีวัตรปฏิบัติที่ไม่มีความเกรงใจหรือว่าไม่รู้กาลเทศะเลย จากที่เคยธุดงค์ร่วมกันมา บางทีท่านจำวัดเร็วก็ตื่นตี ๑ ตี ๒ ครองผ้าได้ก็ปูอาสนะ กราบพระ ทำวัตรสวดมนต์สนั่นหวั่นไหว ไม่ได้สนใจว่าพรรคพวกเพื่อนฝูงจะหลับจะนอน จะพักจะผ่อน หรือไม่ก็เข้าป่าเพื่อไปดูดยาบ้าก็มี..!

เรื่องนี้เป็นสิ่งที่พบมาด้วยตนเอง ไม่ใช่กล่าวหาลอย ๆ ถึงเวลายาบ้าดีดก็แข่งกันวิ่งขึ้นเขา บางทีก็ไม่ทราบเหมือนกันว่าเฮี้ยนอะไรขึ้นมา เอามีดสปาตาร์เฉาะหัวกัน กระผม/อาตมภาพก็ต้องหอบหิ้วออกมาหาหมอข้างนอก เลือดท่วมตัวมาเลยก็มี..!