"เราพูดไม่ใช่คุย เอาความจริงมาพูด ท้องเสียตั้งแต่พรรษา ๑๐ ออกปฏิบัติพรรษา ๗ ฟัดกันแล้วนั่น ถึงพรรษา ๑๐ ท้องเริ่มเสีย เสียก็ไม่สนใจ ซัดกันเรื่อย เพราะอดอาหารเท่าไร การภาวนายิ่งดี ๆ เดี๋ยวก็ท้องเสีย ถ่าย ๆ จนพรรษา ๑๖ ลงเวทีละนั่น พรรษา ๑๖ พ.ศ. ๒๔๙๓ ลงเวที ท้องเลยเสียไปเรื่อย ๆ เลยกลายเป็นเรื้อรังอยู่ภายใน
ตอนนั้นไม่ได้สนใจกับปากกับท้องอะไร สนใจแต่กับธรรม พอถึงพรรษา ๑๖ แล้วก็ฉันธรรมดา ตั้งแต่นั้นมาฉันธรรมดาเลย ทีนี้ท้องก็เสียไปเรื่อย ๆ จนจะออกช่วยชาติ มันจะไปเอาจริง ๆ..!
มันเป็นโรคเรื้อรังแล้ว หมอเขาตรวจคนไหนเขาก็บอกเป็นเสียงเดียวกัน เป็นอะไร..เป็นถึงขั้นมะรงมะเร็ง เขาไม่กล้าบอก เขาอาจจะกลัวว่าเราจะเสียจงเสียใจ เรามันไม่ได้เสีย เรียนจบแล้วเรื่องเกิดเรื่องตาย ไม่ตื่นไม่เต้นไม่กล้าไม่กลัว เรียนจบแล้ว แต่เขาก็กลัว..อย่างนั้นละ..นิสัยของโลก ถ้าเป็นโรคลึกลับเขาไม่ค่อยบอกแหละ เช่นโรคมะเร็งอย่างนี้ เขาไม่ค่อยบอกกัน
สำหรับเราให้ยกโคตรมันมาเลย ถ้ามันมีทั้งโคตรมาอยู่ในท้องเราให้บอกมันมาเลย เราไม่กล้า เราไม่กลัว กล้าก็ไม่มี กลัวก็ไม่มี เรียนจบแล้ว
นี่หมอทั้งหลายบอก "เป็นมะเร็งลําไส้ ไปไม่รอด จะตาย อย่าไปประมาทนะ" เราก็จะตายปี ๒๕๔๐ ที่จะช่วยโลกแหละ มันจะตาย..จะไม่ชนพรรษา
ก็เดชะดวงชะตาของบ้านเมืองเรามันเกี่ยวโยงกัน ก็เลยพยุงกันอยู่ได้ เลยได้ยาหมอเติ้งมาฉัน เขาบอกว่ายาขนานใดรักษาก็ไม่หายโรคประเภทนี้ เขามาเล่าให้ฟัง ตั้งฮั่วไถ่เล่า..เราไม่ลืมนะ เขาบอกเขารับประทานยานี้แล้ว เดี๋ยวนี้หายเลย "ขอนิมนต์หลวงพ่อฉันเถอะ จะหายอย่างเดียวกัน"
หมอเติ้งเอาได้ หมอเติ้งคนจีน เป็นชาวจีน แกกําหนดให้เอง ฉันวันหนึ่งเท่าไร แกบอกไม่ให้เคลื่อนคลาดนะ ให้ฉันวันหนึ่งเท่าไร ฉันกี่ครั้ง แกก็บอกไว้ให้ แกว่า
เรื่องถ่ายไม่ต้องตกใจ การถ่ายด้วยโรคนี้ ถ่ายเท่าไรยิ่งอ่อนยิ่งเพลีย การถ่ายด้วยยานี้ ถ่ายเท่าไรก็ไม่อ่อนเพลีย ไม่ต้องตกใจ ทีแรกมันจะถ่ายมากเพราะโรคมาก
เอ้า..ถ้างั้นก็ลองดูเป็นครั้งสุดท้ายของยา ถ้าไม่หายนี้เราปล่อยเลย"
การทดลองรักษาโรคเป็นครั้งสุดท้ายจากหมอคนสุดท้ายของท่าน ปรากฏผลเป็นที่อัศจรรย์ ดังนี้
"มันก็ไม่เคยดีดเคยดิ้นนะ จนกระทั่งป่านนี้จนปรกติ หายเงียบหมดเลย ถึงว่าเป็นฤทธาศักดานุภาพแห่งดวงชะตาของชาติไทยเราจริง ๆ ไม่งั้นเรานําชาติไม่ได้แล้ว จึงได้ดีดขึ้นมาจนกระทั่งบัดนี้ นี่ก็เป็นดวงชะตาอันหนึ่ง เป็นปาฏิหาริย์นะ เราเรียกหมอนี้ว่า หมอเทวดา..หมอปาฏิหาริย์ โรคเราก็เลยกลายเป็นโรคปาฏิหาริย์ไปด้วย"
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 20-10-2024 เมื่อ 02:36
|