เมื่อท่านมีตลาดรองรับให้เขาจำหน่ายสินค้า แล้วคนซื้อล่ะ ? ในเมื่อไม่มีคนซื้อ เราก็ต้องทำประชาสัมพันธ์เพื่อให้คนรู้จักตลาดอีก ต้องมีการประสานกับองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ถึงเวลาจัดกิจกรรมอะไรให้มาจัดที่ตลาด พอถึงเวลาคนเขาแชร์กันออกไปมาก ๆ คนก็จะรู้จักตลาดกันมากขึ้น
แล้วต้องมีความอดทนอดกลั้นเพียงพอ เพราะว่าการเปิดตลาด ไม่ใช่ ๒ อาทิตย์ ๓ อาทิตย์ ขายไม่ได้กูก็เลิก..! ๒ อาทิตย์ ๓ อาทิตย์ผ่านไป คนเพิ่งรู้ว่าตรงนี้มีตลาด ตั้งใจว่าเดี๋ยวเดือนหน้ามาเที่ยวทองผาภูมิ จะมาซื้อของตรงนี้ ถ้ามาถึงคุณปิดร้านหนีไปแล้ว..! เขาจะซื้ออะไร ? ปัญหาพวกนี้จะมีอยู่ตลอดเวลา
ดังนั้น..ถ้าหากว่าบรรดานิสิตต้องการที่จะช่วยพัฒนาให้เป็นแหล่งเที่ยวที่ยั่งยืน อันดับแรกเลย พิจารณาดูสินค้าท้องถิ่นของเรา อาตมภาพคิดไว้แล้ว แต่ตัวเองรับไป ๓๐ กว่าตำแหน่ง แบ่งภาคได้ยากมาก ให้มาช่วยทำวิจัยวิธีเก็บถนอมสินค้าให้มีอายุอย่างน้อย ๖ เดือน ๑ ปี ให้มาช่วยออกแบบบรรจุภัณฑ์ ไม่ว่าจะเป็นสูญญากาศ หรือว่าสามารถที่จะใช้ยูวีฆ่าเชื้อโรค หรือว่าใช้วิธีนึ่งฆ่าเชื้อโรคอะไรก็ได้ เพื่อให้บรรจุภัณฑ์ดูแล้วน่ากินน่าใช้ แล้วสามารถเก็บงำได้สัก ๖ เดือน ๑ ปี ช่วยให้สินค้าของเรายกระดับขึ้นมา ก็จะเข้าสู่การพัฒนาการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนได้
เพราะฉะนั้น..ขอฝากครูบาอาจารย์ไปด้วยว่า กลับไปแล้วช่วยปรับหลักสูตรเสียใหม่ด้วย ถ้าไม่รู้ว่าจะปรับไปทางไหน โทรมาปรึกษาได้ พระครูวิลาศกาญจนธรรมจะช่วย "ไกด์ไลน์" ให้..!
จากที่เขาต้องการให้กระผม/อาตมภาพทำหน้าที่อวยพรแล้วก็นั่งเป็นหุ่นอย่างเดียว ก็เลยโดนกรอกไปเสียเต็มหัว แต่ว่านี่ก็คือสิ่งที่เราพบมาจริง ๆ ส่วนใหญ่แล้วคนเขียนหลักสูตรก็ใช้วิธี "คิดว่า คาดว่า" ควรจะเป็นอย่างนั้น ควรจะเป็นอย่างนี้ ทำแล้วต้องได้อย่างนั้น ทำแล้วต้องได้อย่างนี้ กระผม/อาตมภาพก็คิดอยู่เหมือนกันแหละว่า "ผ้าถุงกะเหรี่ยงผืนหนึ่งน่าจะขายได้สัก ๓,๕๐๐ บาท แต่ปรากฏว่าได้แค่ ๔๐๐ บาท..!" แล้วท่านทั้งหลายที่อยู่ในหอคอยงาช้าง พอถึงเวลาพาเด็กออกมาต่างจังหวัด คิดว่าจะประสบความสำเร็จตามหลักสูตรย่อมเป็นไปไม่ได้
ถ้าพูดอะไรไปกระทบกระเทือนมากก็ต้องขออภัยทุกท่านด้วย แต่ขอตั้งใจอวยพร ให้ท่านทั้งหลายทำภารกิจได้สำเร็จ สมกับที่ตั้งเป้าประสงค์เอาไว้ ไม่รู้เหมือนกันว่าตอนนี้หูเขาหายชาหรือยัง ?
สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้
พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันเสาร์ที่ ๑๒ ตุลาคม พุทธศักราช ๒๕๖๗
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 13-10-2024 เมื่อ 02:47
|