[เถรี]

ถ้าลักษณะนั้น บุคคลที่ท่านก้าวข้ามจุดนั้นไปแล้ว ก็ได้แต่มองด้วยความสลดสังเวช ก็คือสงสารแต่ไม่รู้จะช่วยอย่างไร เพราะว่าบอกวิธีการไปหมดแล้วแต่ไม่เคยเอาไปใช้ ส่วนสิ่งที่ไม่ดีที่ให้ลดให้ละกลับแบกเพิ่มขึ้นทุกวัน แบกไว้แล้วยังไม่พอ ยังไปชวนคนอื่นมาร่วมแบกด้วย..!

ท่านทั้งหลายต้องเข้าใจว่า ไม่ว่าเราจะเข้าไปดูเพื่อหาข้อมูลก็ดี หรือว่าจะเข้าไปเพื่อทะเลาะเบาะแว้งกับคนอื่นก็ตาม ก็ล้วนแต่ไปเพิ่มยอดวิวให้เขาทั้งนั้น แต่ก็ยังโง่พอที่จะไปทำอีก ถ้าอย่างนี้ก็ไม่ทราบเหมือนกันว่าจะทำอย่างไร

แต่ในสมัยที่เรียนวิชาทหารอยู่ ครูบาอาจารย์เขาสอนเกี่ยวกับการบริหารบุคคลเอาไว้ว่า พวกที่ฉลาดแต่ขี้เกียจให้อยู่ในส่วนเสนาธิการ ปล่อยให้วางแผนไป แล้วให้พวกที่ฉลาดและขยันไปทำตามแผนนั้น พวกที่โง่แล้วขี้เกียจ ส่งไปอยู่กับพวกที่ฉลาดแล้วขยัน เขาจะลากถูลู่ถูกังไปได้เอง ส่วนพวกที่โง่แล้วขยันให้ยิงทิ้งให้หมด..! เพราะว่ามีแต่จะสร้างความเสียหายให้กับหน่วยงาน

ซึ่งคำว่าสร้างความเสียหาย กระผม/อาตมภาพเอามาพูดเสียเพราะ ครูฝึกท่านบอกว่า "มีแต่จะสร้างความฉิบหายให้กับหน่วยงาน" ก็เหมือนอย่างกับวันนี้ที่พวกเราส่วนหนึ่งโง่แล้วก็ขยัน เข้าไปทะเลาะกับชาวบ้านเขา ประโยชน์อะไรก็ไม่ได้ เพราะถ้าคนที่เป็นมิจฉาทิฏฐิ เขาก็ย่อมยืนยันในทิฏฐิ คือความเห็นของเขาว่าถูกต้อง ส่วนบุคคลที่เป็นสัมมาทิฏฐิ ก็ย่อมไม่เสียเวลาไปทะเลาะกับใคร นอกจากรักษาใจตัวเอง

กลายเป็นว่าเราเองโง่พอที่จะไปทะเลาะกับบุคคลที่มีความเห็นตรงกันข้าม แล้วจะไปหวังอะไรให้เขามาเห็นด้านเดียวกับเรา พูดง่าย ๆ ว่าเหมือนกับ "ถ่มน้ำลายรดฟ้า" ก็มีแต่จะหล่นใส่หน้าตัวเอง..!

ได้แต่หวังว่าคราวหน้าถ้ามีอะไรกระทบกระเทือนมาถึงกระผม/อาตมภาพ ก็จงอย่าได้เสือกโง่แล้วขยันไปทำหน้าที่แบบนั้นอีก ถ้าเป็นถึงครูบาอาจารย์แล้วยังต้องเสียเวลาให้พวกเรามาปกป้อง ก็อย่าไปเป็นมันเลย..!

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันพฤหัสบดีที่ ๑๐ ตุลาคม พุทธศักราช ๒๕๖๗
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)