วันนี้ตรงกับวันจันทร์ที่ ๗ ตุลาคม พุทธศักราช ๒๕๖๗ กระผม/อาตมภาพมีนัดกับลูกกิฟท์ (นางสาวอันตรา ลักษณะ) ซึ่งนอกจากจะมารับวัตถุมงคลของวัดท่าขนุน เพื่อเอาไปส่งให้กับผู้ที่ได้จองไว้แล้ว ยังขอมาเป็นเจ้าภาพถวายภัตตาหารเพลด้วย ด้วยความที่รู้จักมักคุ้นกัน ก็เลยโดนล้วงย่ามเอาวัตถุมงคลไปเสียหลายชิ้น ประมาณว่า "หลวงตาเก็บเอาไว้ก็ประโยชน์น้อย เดี๋ยวหนูเอาไปจำหน่ายให้แล้วเอาเงินมาถวายหลวงตา เพื่อที่จะทำบุญต่อไปจะได้ประโยชน์มากกว่า" ประมาณนั้น..!
หลังจากฉันเพลแล้ว กระผม/อาตมภาพก็เดินทางไปยังวัดมหาธาตุยุวราชรังสฤษฎิ์ ราชวรมหาวิหาร ซึ่งต้องไปโดยรถแท็กซี่ เหตุที่เป็นเช่นนั้นก็เพราะไม่ไว้วางใจว่า ถึงแม้ทางด้านเจ้าภาพจะบอกว่าเตรียมสถานที่เอาไว้ สำหรับพระภาวนาจารย์ผู้มาอธิษฐานจิตพุทธาเทวาภิเษกแล้ว ถ้าเกิดเข้าไปจอดแล้วโดนเขาบังอยู่ก็ออกไม่ได้อยู่ดี แต่ถ้าหากว่าไปรถแท็กซี่ก็จะง่ายที่สุด
เมื่อไปถึง เจ้าหน้าที่ก็นำไปยังเรือนพัก เพิ่งจะนั่งลงได้พักหนึ่ง ครูบากฤษดา สุเมโธ (พระครูสุเมธธรรมวัฒน์) วัดสันพระเจ้าแดงก็มาถึง ทักทายพูดคุยกันได้ไม่เท่าไร หลวงพ่อเจ้าคุณสุรศักดิ์ (พระราชภาวนาวชิราจารย์ วิ.) เจ้าคณะจังหวัดสมุทรสงคราม วัดประดู่ (พระอารามหลวง) ก็มาถึง กราบพระแล้วทักทายกันได้สักพักหนึ่ง ดร.ช้าง - พระครูปลัดสุวัฒนอนุตตรคุณ, ดร. (หลวงพ่อช้าง) วัดจุกเฌอก็มาถึงเช่นกัน
ตามมาด้วยพระครูอรุณธรรมาภินันท์ (หลวงพ่อชุมพร) ถ้าจำไม่ผิดท่านอยู่วัดป่าอรุณธรรม แต่ว่าทักทายแล้วไม่ทราบว่าท่านมัวแต่สนใจกับญาติโยมหรือเปล่า ? ถึงไม่ได้สนใจที่จะตอบรับ แม้กระทั่งเข้าไปจับแขนสอบถาม ประมาณว่า "ออกเดินทางมาเมื่อไร ? สะดวกหรือไม่ ?" ท่านเองก็ตอบแบบเสียไม่ได้
กระผม/อาตมภาพก็ทำความเข้าใจไปว่า น่าจะเกิดจากการที่ท่านเป็นนักภาวนาและอยู่วัดป่าสายธรรมยุต อาจจะไม่เคยชินกับการปฏิสันถารกับผู้อื่น จึงได้แต่คุยกับบรรดาพระเถรานุเถระที่รู้จักคุ้นเคยกันแทน
เมื่อได้เวลา ทางเจ้าหน้าที่ก็มานิมนต์ให้เข้าไปยังพระอุโบสถวัดมหาธาตุยุวราชรังสฤษฎิ์ ราชวรมหาวิหาร ก็ได้เจอกับหลวงพี่โอเลี้ยงของกระผม/อาตมภาพ หรือพระครูธีรธรรมวงศ์ วัดจอมเกษ จังหวัดพระนครศรีอยุธยา และพ่อท่านสูติ (พระครูรัตนสิกขการ) วัดถ้ำพระพุทธโกษีย์ หรือที่ชาวบ้านเรียกง่าย ๆ ว่าวัดในเตา พระครูปืน (พระครูปลัดสราวุธ ปญฺญาวุโธ) วัดลาดชะโด แล้วก็ยังมีพระครูธรรมธรอดิเรก อนุตฺตโร วัดหนองทราย ซึ่งท่านมาเกือบจะช้าที่สุด
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 08-10-2024 เมื่อ 03:43
|