[เถรี]

ประการสุดท้ายก็คือความเชื่อมั่นในตนเอง ทำสิ่งโน้นก็สำเร็จ ทำสิ่งนี้ก็สำเร็จ เจริญสมาธิภาวนาก็ทรงฌานได้ ทำพระคาถาอะไรก็ขึ้น ก็ทำให้เกิดความเชื่อมั่นในตนเอง แบบเดียวกับที่ไกรทองเจอชาละวัน เขาบรรยายเอาไว้ว่าชาละวันใหญ่ไม่มากหรอก ๙ วาเท่านั้น..! ในโลกปัจจุบันของเราสถิติยังไม่มีจระเข้ใหญ่ขนาดนั้น เต็มที่ก็แค่ ๖ เมตรกว่า ถ้าชาละวัน ๙ วาก็ ๑๘ เมตร พูดง่าย ๆ ว่าฮุบทีเดียวทั้งแพทั้งคนก็ไม่เหลือ..! แต่ไกรทองไม่กลัว เพราะมั่นใจในวิชาที่ตนเองเรียนมา

ดังนั้น..การที่เราจะใช้วัตถุมงคล ความศรัทธาจึงเป็นสิ่งที่ต้องมาเป็นอันดับแรก หลังจากนั้นถ้ามีประสบการณ์ก็จะยิ่งมีความเชื่อถือ เชื่อมั่นหนักขึ้น แบบเดียวกับน้องเล็ก (นางสาวจิราพร ซื่อตรงต่อการ) แขวนสมเด็จองค์ปฐม วัดท่าซุง แล้วไปโดนกระทิงขวิด ใคร ๆ ก็คิดว่าตายแน่นอน เพราะว่ากระทิงขวิดนี่ ต้นไม้ขนาดขาอ่อนโครมเดียวขาดกระจายไปเลย..! แต่น้องเล็กมีแค่รอยช้ำโตประมาณเหรียญ ๑๐ บาท ที่ปลายเขากระแทกเข้าไปเท่านั้น แล้วก็ซี่โครงหัก ไม่รู้ว่าประเภทเป็นผู้หญิงแก่ง่ายตายยากหรือเปล่าก็ไม่รู้ ?

เรื่องพวกนี้ถ้าหากว่าเกิดขึ้นแล้วเรามีประสบการณ์ก็จะทำให้เชื่อมั่น ดังนั้น..ไม่ว่าจะพกวัตถุมงคลอะไรก็ตาม แต่องค์นี้ต้องติดตัวไปด้วยเสมอ แบบเดียวกับที่กระผม/อาตมภาพอยู่ชายแดนตลอดปีกว่า สิ่งที่เชื่อมั่นที่สุดก็คือธงมหาพิชัยสงคราม ซึ่งวันนี้ก็โดนปลวกกินพอกัน แต่ว่าธงมหาพิชัยสงครามไม่มีอะไรเสียหายเลย แม้กระทั่งกระดานที่แปะอยู่โดนกินข้างหลังไปแค่ชั้นหนึ่ง พอลอกเอาขี้ปลวกออก ก็ยังคงดี ๆ ทั้งแผ่น..!

ฉะนั้น..เราเคยมีประสบการณ์อะไร เราก็จะเชื่อมั่นในสิ่งนั้น แต่ต้องไม่ประมาท คนฉลาดต้องหนีให้เป็น ถ้าหนีไม่เป็น โอกาสตายมีสูงมาก เพราะเราไม่รู้ว่าเราหมดอายุขัยช่วงนั้นหรือเปล่า ?

ก็ได้แต่ตักเตือนพวกเราเอาไว้ว่า สถานการณ์บ้านเมืองของเราก็ไม่ดีนัก สถานการณ์โลกก็ย่ำแย่หนักขึ้นไปเรื่อย ๆ อะไรที่เคยตักเคยเตือนไว้ว่าควรจะทำอะไรบ้าง ก็ให้ตั้งหน้าตั้งตาทำไป ไม่เช่นนั้น ถึงเวลาเดือดร้อนขึ้นมา อย่าหาว่าครูบาอาจารย์ไม่บอกไม่กล่าวก็แล้วกัน..!

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันศุกร์ที่ ๔ ตุลาคม พุทธศักราช ๒๕๖๗
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)