[เถรี]

ในเมื่อเป็นเช่นนั้นพระธุดงค์สมัยก่อน หลวงพ่อฤๅษีฯ ท่านบอกว่า พอกลับถึงวัดก็หมาเห่าลั่นไปหมด เพราะว่าผมยาวเฟื้อยมาแต่ไกล บางท่านก็อยู่ป่าไป ๙ เดือนเลย ก่อนจะเข้าพรรษาถึงได้กลับวัด คราวนี้ไม่มีมีดโกนก็ต้องกลับมาโกนหัวที่วัด ๙ เดือนผมยาวแค่ไหนก็ลองไว้กันดูก็แล้วกัน..!

หรือไม่ก็มีดที่ใช้งานอื่น ๆ ท่านให้หักปลายทิ้ง อย่างเช่นมีดเจียนหมาก มีดเจียนหมากนั้นเป็นมีดสั้นเล็ก ๆ หรือมีดพับ ใบมีดน่าจะประมาณ ๒ นิ้ว หรือ ๒ นิ้วครึ่งเท่านั้น รุ่นหลัง ๆ พวกท่านไม่ค่อยได้เห็นกัน ขนาดมีดเจียนหมากยังให้หักปลายทิ้งเพื่อไม่ให้พึ่งเป็นอาวุธ ก็คือให้เราพึ่งคุณพระรัตนตรัยอย่างเดียว ถ้าหากว่าเป็นหลวงปู่บุญ วัดกลางบางแก้ว ที่ท่านสร้างมีดหมอ ถ้าหากว่าลูกศิษย์ที่เป็นพระไปขอ ท่านจะหักปลายมีดทิ้ง ดังนั้น..ถ้าใครได้มีดหมอหลวงปู่บุญแล้วปลายหัก ให้รู้ว่าหลวงปู่ท่านหักทิ้งเอง ก็คือป้องกันไม่ให้ลูกศิษย์อาศัยมีดหมอนั้นเป็นอาวุธ

ในเมื่อมั่นคงในคุณพระรัตนตรัย ถึงเวลาเผชิญภูตผีปิศาจหรือว่าสัตว์ร้ายแล้วผ่านไปได้อยู่บ่อย ๆ เราก็เกิดความเชื่อมั่นที่ไม่คลอนแคลน คราวนี้ความเชื่อมั่นต่อพระรัตนตรัยอย่างไม่คลอนแคลนนั้นเป็นพื้นฐานของพระโสดาบัน

ข้อต่อไปก็คือเชื่อมั่นในสิ่งศักดิ์สิทธิ์ บางท่านก็มีสิ่งที่ตัวเองยึดถืออยู่ จะเป็นวัตถุมงคล วัตถุอาถรรพ์ ทนสิทธิ์ สิ่งที่เป็นธรรมชาติหรือคนสร้างขึ้นก็ตาม ในเมื่อมีความเชื่อมั่นก็ทำให้เกิดความกล้าขึ้นมาได้เช่นกัน

ข้อต่อไปก็คือ ความเชื่อมั่นในผู้นำ อย่างที่พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช เมื่อถึงเวลาเกณฑ์คนไปรบ แต่ละคนก็มีครูบาอาจารย์ของตัวเอง ต่างคนต่างไม่ยอมลงให้กัน แล้วก็ทำให้ขาดความสามัคคี โอกาสที่จะชนะข้าศึกมีน้อย

องค์ในหลวงรัชกาลที่ ๑ จึงได้ยึดวัตถุมงคลทั้งหมด ไม่ให้ใช้งาน แล้วพระองค์ท่านก็เสกน้ำมัน ซึ่งสมัยก่อนเขาเรียกว่า "แต่งคน" หรือว่า "แต่งทัพ" ก็คือเสกน้ำมันแล้วก็เจิมให้ ถ้าหากว่าท่านทั้งหลายดูตราแผ่นดินของรัชกาลที่ ๑ จะเห็นว่าเป็นรูปอุณาโลม นั่นก็คือสิ่งที่พระองค์ท่านเจิมให้กับทหาร แล้วก็ทดสอบกันตรงนั้นเลย สรุปก็คือผู้นำสามารถทำให้ลูกน้องทุกคนอยู่ยงคงกระพันได้หมด ในเมื่อเป็นเช่นนั้นก็ทำให้ลูกน้องเกิดความเชื่อมั่น มีความกล้าขึ้นมา