[เถรี]

ในส่วนของการเดินทางของเด็ก ๆ บรรดาครูผู้ปกครองต้องรับผิดชอบสุดชีวิตอยู่แล้ว อย่างที่เราจะเห็นว่าคุณครูก็เสียชีวิตในกองไฟไปกับเด็กด้วย และไม่มีใครอยากจะให้อุบัติเหตุแบบนี้เกิดขึ้น แต่ในเมื่อเกิดขึ้นแล้ว ก็ต้องสาวไปถึงสาเหตุและระมัดระวังป้องกันไว้ อย่าให้เกิดขึ้นอีก

แต่บ้านเราก็มักจทำอะไรแบบ "ไฟไหม้ฟาง" ก็คือวูบเดียวไม่มีการต่อเนื่อง เหมือนอย่างกับเป็นงานด่วนเข้ามาชั่วครั้งชั่วคราว พอความสนใจของชาวบ้านผ่านพ้นไป ก็ไม่ติดตามที่จะทำอะไรอีก จนกระทั่งเขาใช้คำว่า "ทำงานแบบเช้าชามเย็นชาม" บางคนก็บอกว่า "เช้าชามเย็นกะละมัง..!"

แต่ว่าเรื่องทั้งหลายเหล่านี้ฝังรากลึกอยู่ในสังคมไทยมานานแล้ว ถึงขนาดมีภาษิตว่า "สิบพ่อค้าไม่เท่าหนึ่งพระยาเลี้ยง" ก็คือให้รับราชการเอาไว้ก่อน อยู่ในลักษณะเหมือนกับ "น้ำซึมบ่อทราย" ช่วยให้มีกินมีใช้ไม่รู้จักหมด ก็ต้องค่อย ๆ ปลูกฝัง ค่อย ๆ แก้ไขกันไป ใครที่ทำดีแล้วก็ขออนุโมทนาด้วย ส่วนท่านใดที่ยัง "เช้าชามเย็นกะละมัง" อยู่ ก็โปรดเปลี่ยนนิสัยเสียใหม่ ทำงานให้คุ้มเงินเดือนบ้าง

ถ้าไม่รู้ว่าการทำงานที่คุ้มกับเงินเดือนเป็นอย่างไร ก็ไปดูงานที่ทองผาภูมิ ดูว่าท่านชาคริต ตันพิรุฬห์ นายอำเภอทองผาภูมิทำงานอย่างไร ทั้ง ๆ ที่บ้านอยู่แค่ห้วยกระเจา จังหวัดกาญจนบุรีนี่เอง แต่เสาร์อาทิตย์หรือว่าวันหยุดท่านทำงานตลอด ไม่กลับบ้านกลับช่อง เมื่อสอบถามก็บอกว่า "หลวงจ่ายเงินเดือนให้ผมทุกวันครับ"

เรื่องอื่น ๆ ก็ได้กล่าวไปแล้วตั้งแต่เมื่อวานว่า เดือนนี้คือตุลาอาถรรพ์ แล้วก็แรงมากด้วย วันก่อนอิหร่านก็ถล่มขีปนาวุธใส่อิสราเอลไปนับร้อยลูก เรื่องของสงครามในตะวันออกกลางก็ดี สงครามรัสเซีย-ยูเครนก็ตาม แม้กระทั่งเรื่องของจีนแผ่นดินใหญ่กับเกาะไต้หวัน เป็นเรื่องที่ถูกชักใยว่าไม่ช้าก็เร็วจะต้องระเบิดขึ้นอยู่แล้ว เขามีการวางแผนกันเป็นขั้นเป็นตอนมาโดยตลอด

เพียงแต่ว่ารัสเซียก็รู้เท่าทัน ทั้ง ๆ ที่ศักยภาพของกองทัพเหนือกว่าแต่พยายามลากเกมยาว เพราะว่าตั้งใจที่จะให้ฝ่ายโลกตะวันตกหมดกำลังลงให้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้ พูดง่าย ๆ ก็คือสงครามเป็นการเผาเงินนั่นเอง ไม่ทราบว่าท่านทั้งหลายคิดอย่างกระผม/อาตมภาพหรือเปล่า ? ขีปนาวุธลูกหนึ่งเป็นร้อย ๆ ล้าน ยิงไปมีคนตายทีละคนสองคน..! มันคุ้มหรือเปล่าวะ ?