ในส่วนของศาสนพิธีนั้น เรียนเพื่อให้เรารู้ว่าจะต้องทำอะไรให้ถูกต้องไม่ถูกต้องอย่างไร อย่างเช่นว่างานอวมงคล จะไม่มีการตั้งขันน้ำมนต์วงสายสิญจน์ ถามว่างานอวมงคลคืออะไร ? ส่วนใหญ่ก็คืองานที่เกี่ยวข้องกับงานศพ
ไปวิชาสุดท้ายเลยก็คือ พระวินัยบัญญัติ ซึ่งกระผม/อาตมภาพมักจะให้พวกเราเรียนเป็นวิชาแรก เพราะว่าเกี่ยวกับพระวินัยก็คือศีลพระ เราจะได้รู้ว่าต้องระมัดระวังตรงไหนบ้าง จะว่าไปแล้วก็เริ่มต้นว่าอาบัติว่าโดยชื่อมีกี่อย่าง ? อะไรบ้าง ? ไล่ไปเรื่อย ถ้าเป็นรุ่นเก่า ๆ ก็โน่น พระวินัยเปรียบเหมือนอะไร ? มีคุณประโยชน์อย่างไร ? ทำไมเราถึงต้องศึกษา ? ข้อหนึ่งอธิบายไป ๓ หน้ากระดาษก็มี
คราวนี้ทั้ง ๔ วิชาที่ว่านี้ ปัจจุบันนี้จะออกวิชาละ ๑๐ ข้อ ยกเว้นในเรื่องของเรียงความแก้กระทู้ธรรม ซึ่งก็คือออกมาหัวข้อเดียว แต่ว่าเราต้องเตรียมหัวข้อไปรับ ๒ หัวข้อ ก็คือถ้าหากว่าหัวข้อที่เราเตรียมไว้ไปตรงกับกระทู้ตั้ง ๑ หัวข้อ เราจะได้ใช้อีกหัวข้อหนึ่งไปรับได้ มีเคล็ดลับง่าย ๆ ก็คือถ้าหากว่านึกไม่ออกว่าที่มามาจากไหน ให้ลงไปเลยว่าขุททกนิกาย ธรรมบท เนื่องเพราะว่าขุททกนิกายก็คือนิกายที่รวมหลักธรรมเล็ก ๆ น้อย ๆ เอาไว้มากมายมหาศาล ในเมื่อเป็นเช่นนั้นเราอ้างส่งเดชไป บางทีครูที่ตรวจเขาขี้เกียจตามไปเช็คดู เพราะท่านก็คงจำได้ไม่หมดเหมือนกระผม/อาตมภาพ ท่านก็ปล่อยผ่านไปเลย
ส่วนที่สำคัญก็คือส่งข้อสอบเมื่อไร ต้องตรวจสอบว่าเราส่งครบทุกแผ่น ถ้าหากว่าเย็บเป็นชุดได้ยิ่งดี พร้อมกับเซ็นส่งด้วย การเซ็นส่งก็คือพระอะไร อย่างเช่นว่าพระกฤตณัฐ หรือว่าสามเณรรักเรียน ไม่ใช่พระกิตฺติคุโณ จะโดนบ้องหูร่วงอยู่ตรงนั้น..! พยายามเขียนตัวบรรจงให้อ่านออก อย่าไปเซ็นเป็นลายเซ็น
เรื่องพวกนี้จะทำให้เรามีประสบการณ์ ถึงเวลาไปสอบของจริงก็จะได้ไม่พลาดอีก โดยเฉพาะในส่วนของบาลีง่าย ๆ ขนาดพระเถระก็ตกมาแล้ว อย่างเช่นมีอยู่ครั้งหนึ่งออกว่า "จงเขียนคำ ยถาฯ สัพพีฯ มาให้ดู" ทุกคนท่องได้หมด แต่ตอนเขียนเว้นวรรคไม่ถูก เป็นต้น
ในเมื่อเป็นเช่นนั้น พวกเราก็ต้องพยายามที่จะดูทุกอย่างให้ครบถ้วน ออกอะไรมาเราจะได้ทำได้ถูกเช่นกัน กระผม/อาตมภาพเองถ้ามีเวลา ก็คงจะต้องตามไปดูพวกเราอยู่ทุกวัน ยกเว้นว่าไปตรงกับงานสำคัญอย่างอื่น ก็อาจจะแวะไปหลังจากที่เสร็จงานแล้ว หรือถ้าไม่ทัน วันนั้นก็คงต้องทิ้งไปเลย
สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้
พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันจันทร์ที่ ๓๐ กันยายน พุทธศักราช ๒๕๖๗
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย เถรี : 03-03-2025 เมื่อ 01:01
|