[เถรี]

ผมเองเรียนคาถากับหลวงปู่ครูบาไชยวงศ์ (พระครูพัฒนกิจจานุรักษ์) วัดพระพุทธบาทห้วยต้ม คาถาท่านตั้งหลายบทก็คือไวยากรณ์บาลีครับ กะ ขะ คะ ฆะ งะ, จะ ฉะ ชะ ฌะ ญะ, ฏะ ฐะ ฑะ ฒะ ณะ ฯลฯ แต่ละบทใช้อย่างไรมีคำบรรยายไว้เสร็จสรรพเรียบร้อย แล้วจะไม่เชื่อว่าบาลีขลังได้อย่างไร ?

พวกท่านทั้งหลายต้องไม่ลืมว่าอักขระบาลี ๑ ตัว เหมือนกับพระพุทธเจ้า ๑ องค์ ใครเรียนบาลีมาจะได้ยินคำนี้เสมอ เพราะว่าบาลีเป็นตัวอักษรที่รักษาไว้ซึ่งพระธรรม บาลี มาจาก ปาลธาตุ = ในความรักษา รักษาอะไร ? รักษาไว้ซึ่งพระธรรมขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ในเมื่อรักษาสิ่งที่สำคัญขนาดนั้นได้ ทำไมจะรักษาตัวเราไม่ได้ ?

เพราะฉะนั้น..เรื่องของเคล็ดลับต่าง ๆ เหล่านี้ ถ้าหากว่าเราเข้าถึงได้ จะใช้คาถาได้ขลังมาก แต่ส่วนใหญ่แล้วพวกท่าน ปัญญาที่จะคิดไปให้ถึงไม่ค่อยมี ก็ได้แค่สมาธิเบื้องต้นเท่านั้นเอง เลยเข้าไม่ถึง เหมือนอย่างกับรหัสเปิดล็อคชั้นสุดท้ายไม่มี ก็เลยทำให้พวกท่านทำคาถาไม่ค่อยจะขึ้นกัน ต้องอาศัยกำลังสมาธิอย่างเดียว

เรื่องพวกนี้ก็เลยกลายเป็นสิ่งที่เป็นของแถมในการศึกษา เรียนแล้วอย่าเรียนทิ้งไปเฉย ๆ ดูตัวอย่างท่านทั้งหลายที่กระผม/อาตมภาพยกมานี้ด้วย บาลีทำให้ขลังได้ เกิดอภิญญาก็ได้ เอาไปใช้เป็นคาถาอาคมก็ได้ สามารถลบผงสร้างพระได้อีกต่างหาก ฉะนั้น..ไม่ว่าเราจะเรียนนักธรรมหรือบาลีก็ตาม ความขยันต้องมาก่อน ถ้าจิตใจมุ่งมั่นจดจ่ออยู่เมื่อไร โอกาสที่จะสำเร็จมีสูงมาก

ท่านทั้งหลายต้องไม่ลืมที่หลวงพ่อสมเด็จพระพุฒาจารย์ (อุปเสณมหาเถร) ป.ธ.๙ อดีตผู้ปฏิบัติหน้าที่สมเด็จพระสังฆราช วัดสระเกศ ราชวรมหาวิหาร สมัยโน้นท่านให้กระผม/อาตมภาพไปหาท่านอย่างน้อยเดือนละ ๑ ครั้ง แล้วท่านมักจะยกกระผม/อาตมภาพเป็นตัวอย่างให้กับพระวัดสระเกศในยุคนั้น ไม่ว่าจะเป็นท่านเจ้าคุณพระพรหมสิทธิ (ธงชัย สุขญาโณ) ท่านเจ้าคุณพระพรหมสุธี (เสนาะ ปญฺญาวชิโร ป.ธ. ๖) อะไรก็ตาม ฟังตัวอย่างอาจารย์เล็กวัดท่าขนุนไปจนเบื่อแล้ว..!

สมัยนั้นท่านเจ้าคุณพระเทพรัตนมุนี (สุรชัย สุรชโย ป.ธ. ๗) หรือท่านเจ้าคุณสุรชัย ที่เป็นเจ้าอาวาสวัดพระศรีรัตนมหาธาตุ วรมหาวิหาร จังหวัดพิษณุโลกปัจจุบันนี้ ตอนนั้นยังเป็นเจ้าคุณชั้นสามัญอยู่เลย ท่านจะยกตัวอย่างการปฏิบัติของกระผม/อาตมภาพให้พระวัดสระเกศฟัง เผื่อว่ามีใครสนใจจะได้ปฏิบัติตามก็คือ "ทางโลกก็ได้ ทางธรรมก็เอา"

ท่านเตือนกระผม/อาตมภาพในเรื่องการเรียนบาลี ท่านบอกว่า "ท่านเล็ก เรียนบาลีห้ามทิ้งสมาธิอย่างเด็ดขาด ทิ้งเมื่อไร เดี๋ยวท่านจะท้อแล้วเรียนต่อไม่ไหว" ก็คือถ้าสมาธิเราไม่เพียงพอ กำลังใจที่จะมุ่งมั่นต่อสู้จะไม่มี แล้วในที่สุดก็ไปไม่ถึงจุดมุ่งหมายของตน พวกเราก็ให้ถือโอวาทนี้เป็นตัวอย่าง ไม่ว่าจะศึกษาอะไรก็ตาม ถ้าไม่สามารถใช้เรื่องที่เราศึกษาเป็นคำภาวนาได้ ก็ต้องหาเวลาภาวนาเป็นการส่วนตัวของเราด้วย

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันพฤหัสบดีที่ ๒๖ กันยายน พุทธศักราช ๒๕๖๗
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)