วันนี้ตรงกับวันอังคารที่ ๒๔ กันยายน พุทธศักราช ๒๕๖๗ กระผม/อาตมภาพเพิ่งจะประชุมสรุปผลการดำเนินงาน ในการตรวจยกหมู่บ้านรักษาศีล ๕ ต้นแบบ ประจำปีงบประมาณ ๒๕๖๗ ที่วัดมหาจุฬาลงกรณราชูทิศ เสร็จเรียบร้อยในวันนี้ แต่ว่าในส่วนอื่นของงานก็ยังคงต้องมีต่อเนื่องกันไปอีกระยะหนึ่ง
คราวนี้ในงานที่ผ่านมา ผลของการดำเนินงานแต่ละจังหวัด แต่ละหมู่บ้านนั้นไม่เท่ากัน บางแห่งก็ได้น้อยจนน่าใจหาย อย่างเช่นว่ามีแห่งหนึ่ง ที่วัดของท่านตัวเจ้าอาวาสเป็นเจ้าคณะอำเภอ แต่วัดไม่ได้เป็นสำนักปฏิบัติธรรมประจำจังหวัด และทั้งปีมีจัดปฏิบัติธรรมครั้งเดียว ก็คือการปฏิบัติธรรมของพระนวกะ ซึ่งแต่ละปีก็มีพระประมาณ ๕๐ รูปเท่านั้น
ในเมื่อเป็นเช่นนั้น คะแนนของท่านจึงต่ำมาก แต่คราวนี้หลายต่อหลายแห่งก็ไม่รู้ตัวว่าของตัวเองนั้นผิดพลาดตรงไหนถึงได้คะแนนต่ำ พอเห็นว่าคะแนนต่ำมาก บางทีก็โกรธคณะกรรมการอีกว่า ลงทุนลงแรงจัดงานไปตั้งมากตั้งมาย ทำไมคะแนนออกมาได้แค่นี้เอง..!?
เนื่องเพราะว่าโครงการสร้างความปรองดองสมานฉันท์ด้วยหลักธรรมทางพระพุทธศาสนา หรือที่เรียกกันสั้น ๆ ว่าหมู่บ้านรักษาศีล ๕ ยังมีหลายต่อหลายคนเข้าใจผิดว่าไปเน้นเฉพาะเรื่องของศีล ๕ โดยที่ลืมไปว่าเป็นโครงการสร้างความปรองดองสมานฉันท์
ดังนั้น..จังหวัดไหนถ้าไม่ให้ความสำคัญ ผู้นำไม่ได้มา ส่วนราชการมาน้อย องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นไม่ให้ความร่วมมือ คะแนนก็ตก "รูดมหาราช" ก็คือต่อให้เป็นหมู่บ้านที่มีการจัดการดีแค่ไหนก็ตาม แต่ว่าส่วนราชการและองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นไม่ให้ความสำคัญ ก็แปลว่าขาดความปรองดองสมานฉันท์ตามชื่อโครงการ
หลายแห่งก็ตีโจทย์ผิด สิ่งที่ดำเนินการไปไม่ได้ตรงกับที่กรรมการต้องการ หรือไม่ตรงกับวัตถุประสงค์ของโครงการ บางแห่งก็จัดงานเสียใหญ่โต แต่ปรากฏว่านิทรรศการที่มาออกนั้น ส่วนหนึ่งเป็นพ่อค้าแม่ค้าที่เหมือนกับประมูลที่เพื่อเข้ามาขายของ ไม่ใช่สิ่งที่เป็นวิถีชีวิตในชุมชนของเขาเอง
ท่านทั้งหลายฟังแล้วก็จะเห็นว่า บางทีการตีโจทย์ผิด ก็ทำให้ผลออกไปคนละทิศคนละทางกับความต้องการหรือวัตถุประสงค์ของโครงการ เรื่องพวกนี้คงจะต้องสรุปเป็นบทเรียน แล้วก็มีการส่งต่อไปเพื่อปรับปรุงแก้ไข ซึ่งน่าจะต้องมีการประชุมคณะกรรมการขับเคลื่อนระดับหนทั้งประเทศอีกรอบหนึ่ง จะได้รู้ว่าแต่ละหนหรือว่าแต่ละภาคนั้น มีปัญหาคล้ายคลึงกันหรือเปล่า ?
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 25-09-2024 เมื่อ 02:18
|