วันนี้ตรงกับวันพฤหัสบดีที่ ๑๒ กันยายน พุทธศักราช ๒๕๖๗ เป็นวันที่ค่อนข้างหนักหนาสาหัสของคณะกรรมการขับเคลื่อนโครงการหมู่บ้านรักษาศีล ๕ หนกลาง เนื่องเพราะว่าท่านเจ้าคุณพิชิตชัย - พระราชปัญญาโสภณ (พิชิตชัย อภิชโย ป.ธ. ๗) รองเจ้าคณะภาค ๑๓ ท่านกำหนดให้มีการตรวจประเมินหมู่บ้านรักษาศีล ๕ ต้นแบบ ของจังหวัดจันทบุรีและจังหวัดระยองภายในวันเดียวกัน โดยตอนเช้าตรวจประเมินที่บ้านซับยี่หร่า จังหวัดจันทบุรี ส่วนตอนบ่ายเป็นการตรวจประเมินบ้านชำฆ้อ จังหวัดระยอง..!
กระผม/อาตมภาพออกจากที่พักเมื่อคืน ซึ่งทางคณะสงฆ์จังหวัดจันทบุรีจัดไว้ให้ คือ กลางดงรีสอร์ท ซึ่งห่างจากวัดซับยี่หร่าประมาณ ๔ กิโลเมตรเท่านั้น วิ่งไปฉันเช้าด้วยข้าวต้มหมูแสนอร่อยที่ทางเจ้าภาพจัดไว้ถวาย ด้วยความที่เป็นคนฉันเร็วก็เลยพลาดของดี เพราะว่าข้าวต้มทะเลมาช้า แต่ว่าน้องเล็ก (นางสาวจิราพร ซื่อตรงต่อการ) พร้อมกับเพื่อนพลขับ ลงไปลุยกระจายกับข้าวต้มทะเล เพราะว่ามาถึงกันทีหลัง..!
เสร็จสรรพเรียบร้อย ทางเจ้าภาพก็นำเอารถตู้ของสำนักงานพระพุทธศาสนาจังหวัดจันทบุรี มารับพวกเราไปดูแปลงเกษตรสาธิตเศรษฐกิจพอเพียงตามรอยศาสตร์พระราชา ที่บ้านของนางพะเยาว์ บรรจง ซึ่งทำเศรษฐกิจพอเพียงตามแนวของในหลวงรัชกาลที่ ๙ มาสิบกว่าปีแล้ว ปรากฏว่าผลผลิตเป็นที่น่าชื่นใจมาก โดยที่ให้คำอธิบายสั้น ๆ ว่า "ปีไหนอะไรราคาดี เราก็ปลูกอย่างนั้นแทรกเข้าไป" ซึ่งถ้าทำในลักษณะอย่างนี้ พืชผลหลักของตนเองก็ยังอยู่ ในขณะเดียวกัน พืชผลรองที่ราคาดีก็เพิ่มเติมเข้ามา โดยที่ที่ดินแปลงนี้มีอยู่ประมาณ ๓๐ กว่าไร่ ทางด้านครอบครัวของนางพะเยาว์ บรรจง ใช้คนงานแค่ ๓ คน พร้อมกับแรงงานในบ้านตัวเองเท่านั้น..!
ไก่ที่เลี้ยงเอาไว้เพื่อที่จะขายไข่ ก็เริ่มจาก ๑๒ ตัวที่ได้รับจากการลงทุนด้วยกองทุนหมู่บ้าน ปัจจุบันนี้ไก่มีถึงพันกว่าตัว..! บรรดาพืชผลที่มองเห็นอยู่ก็ให้ผลน่าชื่นใจมาก ไม่ว่าจะเป็นบวบหอม ถั่วพลู ชะอม ชะพลู ตลอดจนพืชผลหลักของทางจันทบุรีก็คือพริกไทย จนกระทั่งคณะกรรมการแซวว่า "แบบนี้ไม่น่าจะพอเพียงแล้ว เพราะว่าเกินพอเพียงไปมาก..!"
แต่ความจริงแล้วคำว่า พอเพียง ในที่นี้ก็คือสันโดษ ถ้าหากว่าเป็นยถาพลสันโดษ ก็คือยินดีตามกำลังของตนที่หาได้ ตลอดจนกระทั่งยถาสารุปปสันโดษ คือยินดีตามฐานะของตนเอง ต่อให้ร่ำรวยยิ่งใหญ่อย่างไรก็ให้เป็นไปตามฐานะ ถ้าแบบนั้นก็ยังคงเรียกว่าสันโดษได้
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 13-09-2024 เมื่อ 02:17
|