[เถรี]

ส่วนอีกท่านหนึ่งนั้น เป็นผู้ปฏิบัติธรรมที่ได้รับการยกย่องของบ้านนี้ ก็คือนายจุรีรัตน์ หวลถนอม ซึ่งเป็นอดีตผู้ใหญ่บ้าน ท่านบอกว่าด้วยความที่ท่านทำตามหลักธรรม ตรงไปตรงมา ก็เลยกลายเป็นว่าเข้ากับลูกบ้านไม่ได้ ท้ายที่สุดก็ต้องลาออกจากตำแหน่ง เพื่อให้คนอื่นไปทำหน้าที่แทน..!

กระผม/อาตมภาพได้ยินแล้วก็ยังรู้สึกว่าบุคคลเรา ถ้าหากว่าคุณเป็น "แกะขาว" แบบนั้นก็ยังดี เพราะว่า "แกะดำ" ต่าง ๆ ทั้งหลายเหล่านั้น ก็คงไม่คิดที่จะเบียดเบียนอะไรคุณหรอก แต่ว่าการที่คุณไปเป็น "แกะขาว" อยู่ในฝูง "แกะดำ" นั้น ความต่างมีชัดเจนจนเกินไป ถ้าเป็นแกะสีเทา ๆ เสียหน่อย คงจะได้เป็นผู้ใหญ่บ้านไปอีกหลายสมัย..!

แล้วท่านเองก็ยังถามกลับว่า ในส่วนหนึ่งที่อยากจะถามก็คือว่า นอกจากที่ตัวท่านปฏิบัติธรรมจนเป็นตัวอย่างให้แก่ผู้อื่น แต่ว่ามีความเมาฝังอยู่ข้างใน ก็คือ "เมาว่าตนเองนั้นมีความดีกว่าผู้อื่นเขา ทำอย่างไรถึงจะตัดจะละได้ ?" กระผม/อาตมภาพเกรงว่าจะยืดเยื้อจึงตอบไปสั้น ๆ ว่า "บุคคลที่รู้ตัวว่าตนเองเป็นคนพาล ผู้นั้นนับว่าเป็นบัณฑิต เรารู้ว่าเราบกพร่องตรงจุดไหน ก็แก้ไขตรงจุดนั้น ค่อย ๆ ขัด ค่อย ๆ เกลาไป เดี๋ยวก็ดีขึ้นเอง"

ทำเอาพระเดชพระคุณท่านเจ้าคุณกิตติชัย - พระเทพวชิรกิตติ วิ. (กิตติชัย อภิชโย ป.ธ. ๕) ผู้ช่วยเจ้าอาวาสวัดโสมนัส ราชวรวิหาร ซึ่งท่านเป็นผู้ประเมินหมวดการปฏิบัติธรรมด้วยกัน ขออนุญาตต่อคณะกรรมการให้คำแนะนำว่า "ต้องพิจารณาให้เห็นชัดเจนว่า ร่างกายนี้เป็นเพียงธาตุ ๔ ดิน น้ำ ไฟ ลม ถ้าพิจารณาบ่อย ๆ จนกระทั่งสามารถถอนความยึดมั่นถือมั่นออกไปได้ ก็จะทำให้สามารถถอนความเมาในความดีของตนเองไปได้เช่นกัน" ขอเอาใจช่วยคุณจุรีรัตน์ หวลถนอมที่เรียกกันว่า "ปู่จุรีรัตน์" เพราะท่านอายุ ๘๔ ปีเข้าไปแล้ว

การประเมินในวันนี้ถือว่าถ้อยทีถ้อยอาศัยกัน เนื่องเพราะว่าทุกคนล้วนแล้วแต่มาด้วยความหวังดีปรารถนาดี พร้อมที่จะช่วยเหลือหมู่บ้านหรือว่าราชการ ตลอดจนกระทั่งโรงเรียนอันเป็นถิ่นเกิดของตน ให้ได้รับความสะดวกสบายและไม่ผิดศีลธรรม พูดง่าย ๆ ก็คือเอาหลักธรรมนำในชีวิตของตนเองนั่นเอง ในเมื่อทุกคนต่างก็หวังดีปรารถนาดี พร้อมที่จะเสียสละเพื่อส่วนรวม จึงทำให้บ้านหนองเสม็ดแห่งนี้ สมควรอย่างยิ่งที่จะได้รับการตรวจยกขึ้นเป็นหมู่บ้านรักษาศีล ๕ ต้นแบบ

ครั้นทำพิธีปิดแล้ว พวกเราก็เดินไปดูนิทรรศการต่าง ๆ ช่วยกันซื้อช่วยกันต่อราคา สนุกสนานเฮฮาเป็นอย่างมาก อย่างเช่นว่าเด็กนักเรียนขายสเปรย์กันยุงขวดละ ๓๙ บาท ก็ต่อไปว่า "๑๐ ขวด ๕๐๐ ได้หรือไม่ ? กลัวขาดทุนหรือเปล่า ?" เห็นเด็ก ๆ งงจนไปไม่เป็นแล้ว ทำเอาทุกคนสนุกสนานกันเป็นอย่างยิ่ง

กระผม/อาตมภาพเองรู้สึกว่า ถ้าทุกที่ทุกทางอยู่ในลักษณะอย่างนี้ การทำให้เกิดหมู่บ้านศีล ๕ ขึ้นมานั้น ประสบความสำเร็จตามวัตถุประสงค์ทุกประการ ในที่อื่น ๆ แม้ว่าจะประสบความสำเร็จ แต่ว่าถ้าเปรียบเป็นจำนวนเปอร์เซ็นต์ด้วยกันแล้ว ทางด้านบ้านหนองเสม็ดแห่งนี้ถือว่าประสบความสำเร็จมากกว่าหลายเท่า..!

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันพุธที่ ๑๑ กันยายน พุทธศักราช ๒๕๖๗
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)