[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันจันทร์ที่ ๙ กันยายน พุทธศักราช ๒๕๖๗ กระผม/อาตมภาพตื่นเช้าขึ้นมาด้วยความสดชื่นเป็นอย่างยิ่ง เพราะว่าลมจากเขื่อนศรีนครินทร์พัดเข้ามายังบ้านพักตลอดเวลา ถ้าหากว่าไม่ใช่สถานที่ซึ่งเปิดประตูหน้าต่างไม่ได้จริง ๆ แล้ว กระผม/อาตมภาพมักจะอาศัยอากาศธรรมชาติมากกว่าที่จะเปิดเครื่องปรับอากาศ ถึงเปิดเครื่องปรับอากาศก็จะเปิดอยู่ที่ ๒๗ หรือว่า ๒๘ องศาเซลเซียส ซึ่งคนอื่นเข้าไปก็เหงื่อแตกพลั่ก แต่กระผม/อาตมภาพนั้นยังรู้สึกว่าหนาวอยู่เลย..!

ประมาณ ๖ โมงเช้ากระผม/อาตมภาพก็เก็บข้าวของขึ้นรถ รอน้องเล็ก (นางสาวจิราพร ซื่อตรงต่อการ) มารับไปที่ห้องอาหารเรือนธารา ซึ่งเมื่อคืนกระผม/อาตมภาพเป็นเจ้าภาพเลี้ยงบรรดาพลขับของพระเถรานุเถระทุกคน เนื่องเพราะว่าพระของเราเมื่อบวชไปนาน ๆ ก็มักจะลืมไปว่าฆราวาสเขายังกินข้าวกันอยู่..! จึงได้มอบหมายให้น้องเล็กไปประจำการอยู่ที่ห้องอาหารเรือนธาราเมื่อคืนนี้ จนกระทั่งคนขับรถคนสุดท้ายที่มาถึง เห็นว่า ๓ ทุ่มกว่าแล้ว "เจ๊เล็ก" ทำท่าจะหลับกลางอากาศ จึงบอกให้ไปเคลียร์บิลล์ที่กินไปแล้วทั้งหมด พร้อมกับทิ้งค่าอาหารเอาไว้ ๕๐๐ บาทแล้วไปนอนได้เลย..!

เมื่อมาถึงทางเจ้าหน้าที่ก็มาเปิดห้องอาหารให้ แม้กระทั่งเจ้าหน้าที่ฝ่ายต้อนรับ แจกจ่ายห้องพัก รับคืนห้องพักก็มาแล้ว กระผม/อาตมภาพไปขออภัยทางเจ้าหน้าที่รับคืนห้อง บอกว่าเหตุที่ต้องรีบคืนกุญแจ ก็เพราะว่าเคยพกกุญแจจากต่างประเทศกลับมาถึงวัดตัวเองแล้ว..! ทำเอาอีกฝ่ายหัวเราะเป็นการใหญ่

เมื่อเคลียร์ปัญหาเรื่องค่าอาหารแล้ว หันกลับมาก็เจอท่านศิริรัตน์ บำรุงเสนา นายอำเภอศรีสวัสดิ์ ที่มาบริการพระเถรานุเถระแต่เช้า ต้องเจริญพรขอบคุณท่านนายอำเภอเป็นอย่างยิ่ง เพิ่งจะ ๖ โมงกว่านิดหน่อยก็มาถึงแล้ว ไม่ต้องคิดเลยว่าท่านตื่นตอนกี่โมง..!?

อีกท่านหนึ่งที่จะลืมไม่ได้เลยก็คือ ท่าน ผอ.สฤษฎิ์ชัย ผ่องใสโสภณ ผู้อำนวยการการไฟฟ้าฝ่ายผลิตเขื่อนศรีนครินทร์ ซึ่งท่านอนุญาตให้ใช้บ้านพักในการต้อนรับพระเถรานุเถระ คณะกรรมการและคณะอนุกรรมการหมู่บ้านรักษาศีล ๕ ซึ่งมาจากที่ไกล ๆ ทั้งสิ้น ถ้าไม่มีบ้านพักของเขื่อนศรีนครินทร์ ก็คงจะไม่ได้รับความสะดวกสบายเช่นนี้