[เถรี]

แม้กระทั่งรถราม้าช้างก็เอามาถวายให้ เครื่องซักผ้าอบผ้าก็จะเอามาถวายให้ โดยที่ไม่ได้คิดว่าค่าไฟของวัดท่าขนุนนั้น ตอนนี้เดือนหนึ่งประมาณ ๕๐,๐๐๐ บาทเข้าไปแล้ว..! โดยที่บรรดา "ไอ้ทิด" ต่าง ๆ หลายต่อหลายท่านสัญญิงสัญญาเป็นอย่างดี ว่าถ้าถวายเครื่องซักผ้าแล้วก็จะถวายค่าไฟทุกเดือนด้วย แต่อย่างเก่งก็ถวายมา ๒ เดือน ๓ เดือนแล้วก็ "หายเข้ากลีบเมฆ" ไป ปล่อยให้วัดท่าขนุนมีเครื่องซักผ้า ๕ - ๖ เครื่องเต็มไปหมด ถึงเวลาก็ซักกันครึกครื้นอย่างชนิดที่ไม่ได้สนใจว่าหลวงพ่อต้องจ่ายค่าไฟเท่าไร ?!!

ดังนั้น..ได้ยินกระผม/อาตมภาพพูดถึงอะไรไม่ใช่ให้หามาถวาย หากแต่ว่าแค่เล่าให้ฟังเฉย ๆ เท่านั้น แต่ก็เจริญพรขอบคุณที่อุตส่าห์นำมาถวาย โดยเฉพาะลูกสาวตัวเล็กที่หนีเรียนมา เพื่อที่จะได้พบหลวงตาที่เขาคิดถึง ขอให้มีความสุขความเจริญ มีความปรารถนาที่สมหวังจงทุกประการ

ครั้นชมนิทรรศการเสร็จแล้ว พวกเราก็เข้าสู่ที่เตรียมประเมิน เขามีการแสดงทางวัฒนธรรมก่อน ก็คือการรำของพี่น้องไทยทรงดำ กระผม/อาตมภาพเองทิ้งภาษาไทยทรงดำ หรือว่าภาษาลาวโซ่งมามากแล้ว ได้ยินเสียงเพลง แม้ว่าหลายต่อหลายคำยังฟังเข้าใจอยู่ แต่ว่าเนื้อหาส่วนใหญ่ก็ต้องคาดเดาเอาว่าพูดถึงเรื่องอะไรกันบ้าง ?

ปรากฏว่าเนื้อเพลงและทำนองเพลงนั้นไพเราะมาก ยังปรารภกับหลวงพ่อพระครูปลัดสุวัฒนพรหมวุฒิคุณ รองเจ้าคณะจังหวัดเพชรบุรีว่า แม้ว่าจะฟังเข้าใจไม่หมด แต่ทำนองของเขาไพเราะมาก หลวงพ่อรองเจ้าคณะจังหวัดก็เห็นด้วย หลังจากนั้นก็ต่อด้วยการแสดงนาฏยมวยไทย โดยที่ผู้แสดงมี ๘ คนด้วยกัน

กระผม/อาตมภาพหมายตาอีหนูตัวล่ำบึ้กอยู่รายหนึ่ง ยายนี่ถ้าไปต่อยมวยต้องมีอนาคตไกลแน่ คาดว่าชื่อเสียงคงจะไม่หนีแสตมป์ แฟร์เท็กซ์ หรือไม่ก็เพชรจีจ้า ลูกเจ้าพ่อโรงต้ม เพราะว่าเธอเอาจริงเอาจังมาก ไม่ว่าจะย่างสามขุม จะเตะ จะต่อย ตีเข่า ชักศอก อีหนูทำเหมือนกำลังชกมวยอยู่จริง ๆ ขณะที่เพื่อนแต่ละคนเมื่อเปรียบเทียบไปแล้ว กลายเป็นเหยาะแหยะไปเลย..!

กระผม/อาตมภาพจึงแจกรางวัลเพิ่มเติมจากที่หลวงพ่อประธานคณะกรรมการให้ไปอีกคนละ ๑๐๐ บาท สำหรับยายหนูอ้วนแล้ว ให้ไป ๒๐๐ บาท..! ได้ยินเสียงเพื่อนบอกว่า "รวยอยู่คนเดียวเลยนะ" กระผม/อาตมภาพจึงได้บอกว่า "ทุกคนจำไว้นะ ไม่ว่าเราทำอะไร ถ้าหากว่าทำจริงจังแล้วจะประสบความสำเร็จทุกคน"