[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันพุธที่ ๔ กันยายน พุทธศักราช ๒๕๖๗ ช่วงเช้ารับถวายข้าวต้มจากผอ.มด (นางสาวปิยวัน เครือนาค) ผู้อำนวยการโรงเรียนการกุศลสุวรรณรังสฤษฏ์วิทยาลัยพร้อมกับคณะ เมื่อฉันกับท่านเจ้าคุณกล้า - พระวชิรวาที, ดร. (กล้า วีรรตโน) เจ้าอาวาสวัดมหาธาตุ วรวิหาร เพชรบุรี รองเจ้าคณะอำเภอเมืองเพชรบุรีแล้ว กระผม/อาตมภาพก็ขอตัวเดินทางไปยังวัดโพธิ์ลอย อำเภอบ้านลาด จังหวัดเพชรบุรี

เมื่อเข้าไปถึง เห็นศาลาเรือนไทยหลังใหญ่มาก แต่ว่าทำไมวัดถึงได้เงียบขนาดนั้น ? จึงเข้าไปสอบถามผู้ช่วยเจ้าอาวาสวัดโพธิ์ลอย ปรากฏว่าท่านกำลังเตรียมหม้อ ไห กระทะ เพื่อที่จะไปออกร้านในงานตรวจประเมินยกหมู่บ้านศีล ๕ เมื่อทราบเข้าท่านก็บอกว่าเขาไปตรวจประเมินกันที่วัดหัวนา หมู่ที่ ๕ ไม่ใช่ที่วัดโพธิ์ลอยแห่งนี้..!

เนื่องจากว่ามีการเปลี่ยนแปลงแต่กลางคัน กระผม/อาตมภาพจึงต้องวิ่งย้อนกลับไป ๑๐ กว่ากิโลเมตรแล้วถึงจะเลี้ยวเข้าทางขวามือ ซึ่งถ้าจะว่าไปแล้ว ตอนขามาก็ต้องเป็นซ้ายมือ มุดไปตามซอกเล็กตรอกน้อยที่ "กูเกิ้ลแม็พ" แนะนำ เข้าไปถึงปรากฏว่าคณะอนุกรรมการเดินทางมาถึงหลายรายแล้ว

เมื่อกระผม/อาตมภาพต่อว่า ท่านทั้งหลายก็บอกว่าแจ้งไปในกลุ่มไลน์แล้ว กระผม/อาตมภาพเปิดให้ดูตั้งแต่ต้นยันปลายว่าไม่มี ปรากฏว่าท่านชี้ให้ดู อยู่ในตารางการตรวจประเมินประจำภาค ๑๕ ซึ่งเปลี่ยนจากวัดโพธิ์ลอยมาเป็นวัดหัวนาแห่งนี้ กระผม/อาตมภาพก็เครียดไปเลย..!

เหตุที่เป็นเช่นนั้นก็เพราะว่า ไม่มีการแจ้งหรือบอกกล่าวกันด้วยวาจาหรือลายลักษณ์อักษรให้ชัดเจน แล้วเอาไปลงเอาไว้ในตารางเก่าเฉย ๆ แบบนี้ใครก็ไม่สามารถที่จะรับรู้ได้..! อีกไม่นานท่านเจ้าคุณทินน์ (พระโสภณพัฒนคุณ) ที่ปรึกษาเจ้าคณะภาค ๓ เจ้าอาวาสวัดพุน้อย (เศรษฐีเรือทอง) ซึ่งหลงทางไปวัดโพธิ์ลอยเหมือนกัน ก็มาร่วมวงต่อว่าคณะอนุกรรมการด้วยอีกท่านหนึ่ง..!

แต่เรื่องแบบนี้ว่าไปก็เท่านั้น เพราะว่าคนเราส่วนใหญ่นั้นไม่ได้เกิดมาเพื่อเป็นครู ความรู้สึกของเขาก็คือ "เรารู้แล้ว คนอื่นก็ต้องรู้ตามนี้ด้วย" ซึ่งกระผม/อาตมภาพเองนั้น เมื่อเวลาเขียนหนังสือ หรือว่าไปสถานที่ใดสถานที่หนึ่งมาแล้วบรรยายให้คนอื่นฟัง หลายท่านบอกว่าเหมือนกับไปด้วยตนเองเลย นั่นคือการที่กระผม/อาตมภาพมีสติระลึกอยู่เสมอว่า "ผู้ฟังยังไม่รู้เห็น เรารู้เห็นอย่างไร ต้องถ่ายทอดให้เขารู้เห็นตามนั้น"