[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันจันทร์ที่ ๒ กันยายน พุทธศักราช ๒๕๖๗ กระผม/อาตมภาพเดินทางไปยังวัดหนองโพ ถนนเพชรเกษม หมู่ที่ ๙ ตำบลหนองโพ อำเภอโพธาราม จังหวัดราชบุรี เพื่อไปบรรยายธรรมให้กับบรรดาเจ้าพนักงานของสำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ ซึ่งได้รับการบรรจุใหม่ และต้องเข้ารับการอบรมก่อนที่จะแยกย้ายไปรับตำแหน่งกันทั่วประเทศ

ด้วยความที่ไปถึงช่วงเช้าเขาทำพิธีเปิดเสร็จพอดี ยังได้พบกับท่านชุติญา แก้วมณี รองผู้อำนวยการสำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ คนคุ้นเคยกันเข้ามาทักทาย ถามว่า "หลวงพ่อจำหนูได้ไหมคะ ?" ก็เลยต้องบอกว่า "รอง ผอ. ชุติญา" ทุกคนถึงจะเชื่อว่ากระผม/อาตมภาพไม่ได้จำได้แค่หน้า หากแต่จำชื่อได้ด้วย

เรื่องพวกนี้บางทีท่านทั้งหลายก็อาจจะสงสัย โดยเฉพาะคนใกล้ชิด เนื่องเพราะว่าเห็นกระผม/อาตมภาพทักทายคนโน้นคนนี้ แล้วบางคนก็บอกว่า "ไม่ได้เจอหน้ากันมา ๓๐ กว่าปีแล้ว" กระผม/อาตมภาพจึงได้บอกชื่อบอกนามสกุลให้ไป แล้วสร้างความสงสัยให้กับผู้คนว่า "จำได้อย่างไรขนาดนั้น ?" กระผม/อาตมภาพก็บอกไม่ถูกว่าจำได้อย่างไร หากแต่ว่าพอเห็นหน้าก็จะมีข้อมูลให้ระลึกถึงทันที เหมือนกับว่าข้อมูลทั้งหลายเหล่านี้ได้รับการจัดเก็บอยู่ในสมอง เมื่อถึงเวลาต้องการรู้เรื่องใด เรื่องนั้นก็จะถูกส่งขึ้นมาให้เป็นการเฉพาะในทันที

หลายท่านที่เป็นลูกศิษย์ เมื่อได้ยินกระผม/อาตมภาพบรรยายธรรม ตลอดจนกระทั่งสอนหนังสือในสารพัดเรื่อง ยังถามว่า "หลวงพ่อจำได้อย่างไรมากมายขนาดนั้น ?" กระผม/อาตมภาพตอบไปว่าไม่ได้จำ เนื่องเพราะว่าตอนอ่านจำได้แล้ว หลังจากที่จำได้แล้ว ก็ไม่ทราบว่าสมองจัดระบบอย่างไรในการเก็บข้อมูลเหล่านั้น รู้แต่ว่าถ้าต้องการเรื่องเหล่านั้นเมื่อไร ข้อมูลส่วนนั้นก็จะไหลมาเทมาเอง

เมื่อไปถึงในช่วงเช้า ท่านอาจารย์พระมหาสมคิด อตฺถสิทฺโธ ป.ธ. ๗ รองเจ้าคณะอำเภอโพธาราม เจ้าอาวาสวัดหนองโพ เพื่อนร่วมรุ่นพระอุปัชฌาย์ ก็เลยฉวยโอกาสให้กระผม/อาตมภาพนำบรรดาผู้เข้ารับการอบรมปฏิบัติธรรมในช่วงเช้า ซึ่งกระผม/อาตมภาพนั้นอยากจะบอกว่า ถ้าทำอย่างนี้แล้ว วันนี้ท่านจะได้เป็นหุ่นยนต์ไปทั้งวัน..!