[เถรี]

ตรงจุดนี้จะว่าไปแล้ว หลายต่อหลายงาน กระผม/อาตมภาพก็ต้องเข้าไปปิดจุดอ่อน อย่างเช่นว่ารับเป็นเจ้าภาพถวายภัตตาหารบ้าง รับนำไปยังสถานที่พักต่าง ๆ บ้าง จึงกลายเป็นที่คุ้นเคยกัน บรรดาคนขับรถก็มักจะกระซิบเจ้านายว่า "พี่เล็ก" เหตุที่ต้องเรียกพี่ก็เพราะว่าคนส่วนมากเรียกป้ากันแล้ว..! บอกว่า "พี่เล็กเป็นคนคล่องงานมาก ถ้ามีอะไรหลวงพ่อเรียกใช้งานได้เลย" ในเมื่อคนขับรถแนะนำ บรรดาพระเถระจึงใช้แบบไม่เกรงใจ

หลังจากที่ถ่ายรูปหมู่เมื่อชมนิทรรศการจุดสุดท้ายแล้ว ส่วนที่กระผม/อาตมภาพปลื้มใจที่สุดก็คือเด็ก ๆ ของที่นี่แค่ชั้นประถมปีที่ ๓ เท่านั้น สวดธัมมจักกัปปวัตตนสูตรคล่องแคล่วมาก มีการสวดสะสมเป็นสถิติถึง ๖,๐๐๐ กว่าจบแล้ว โอ้แม่เจ้า..! ขนาดพระภิกษุสามเณรหลายต่อหลายรูปยังสวดไม่ได้เลย บรรดาหนูน้อยสวดสะสมไป ๖,๐๐๐ กว่าจบ..! เมื่อฟังการสวดไปไม่ถึงครึ่ง ก็ต้องบอกว่าพอได้แล้ว เชื่อจริง ๆ ว่าสวดได้ แล้วท่านเจ้าคุณอาจารย์พระเทพปวรเมธี, รศ. ดร. ก็มอบเงินขวัญถุงให้เป็นรางวัล โดยที่กระผม/อาตมภาพแอบหย่อนเพิ่มให้ไปอีกคนละ ๒๐๐ บาท..!

บรรดานักเรียนมัธยมที่มาจากโรงเรียนกาญจนาภิเษกวิทยาลัย จังหวัดอุทัยธานี ต่างก็แนะนำบรรดาศีลข้อต่าง ๆ ว่าข้อห้ามเหล่านี้มีอะไรบ้าง และทางด้านวัดนี้ได้จัดกิจกรรมอะไร เพื่อเป็นการส่งเสริมการละเว้นไม่ไปละเมิดศีลข้อเหล่านั้นบ้าง แต่ละคนล้วนแล้วแต่มีความคล่องแคล่วน่าชื่นใจ รับเอารางวัลกันไปกระเป๋าตุงไปตาม ๆ กัน

เมื่อพวกเราขึ้นสู่ที่ประเมินแล้ว ท่านศรณ์จักร์ชัย ชูวาพิทักษ์ รองผู้ว่าราชการจังหวัดอุทัยธานี ได้กล่าวต้อนรับ กระผม/อาตมภาพเจอคนคุ้นเคย ก็คือคุณพรทิพย์ กำเนิดแจ้ง ซึ่งเคยเป็นผู้อำนวยการส่วนอยู่ที่สำนักงานวัฒนธรรมจังหวัดกาญจนบุรี ตอนนี้ย้ายมาเป็นใหญ่เป็นโต คือมาเป็นวัฒนธรรมจังหวัดอุทัยธานีเสียเลย กระผม/อาตมภาพจึงได้มอบผ้าทอของบ้านหลุมเข้าให้ไปเป็นที่ระลึก ๑ ผืน และอวยชัยให้พรว่า "ขอให้ได้ย้ายกลับไปจังหวัดกาญจนบุรีเร็ว ๆ"

ทุกฝ่ายดำเนินการไปตามตารางที่กำหนดจนเสร็จเรียบร้อย บรรดาพระเถระต่าง ๆ ที่นั่งอยู่ข้างล่าง ก็ล้วนแล้วแต่คุ้นเคยกันทั้งสิ้น จะไม่ทักทายก็ไม่ได้ อย่างเช่นว่าพระเดชพระคุณพระราชปริยัติสุธี (ชลอ ปิยาจาโร ป.ธ. ๙) เจ้าอาวาสวัดธรรมามูล วรวิหาร รองเจ้าคณะภาค ๓ พระเดชพระคุณพระราชอุทัยโสภณ (มนัส สมชาโน ป.ธ. ๔) เจ้าคณะจังหวัดอุทัยธานี ผู้อำนวยการวิทยาลัยสงฆ์อุทัยธานี หรือว่า มจร.อุทัยธานีนั่นเอง มองไปทางไหนก็เจอแต่คนคุ้นเคยทั้งสิ้น