[เถรี]

สมัยก่อนที่หลวงพ่อฤๅษีฯ ท่านยังมีชีวิตอยู่ กระผม/อาตมภาพได้ทำหน้าที่ต้อนรับพระเถระ จึงรู้จักหน้าคุ้นเคยกับพระเถระ ไม่ว่าจะในจังหวัด หรือว่าที่มาจากกรุงเทพฯ และจังหวัดอื่น ๆ ในเมื่อเป็นเช่นนั้น เมื่อมาถามกันถึงเรื่องราวคราวหนหลัง หลวงปู่เจริญท่านยังตกใจว่า "กระผม/อาตมภาพออกจากวัดท่าซุงไป ๓๒ ปีแล้ว..!" ท่านบอกว่า "ยังนึกว่าต่างคนต่างมีงาน ก็เลยไม่ได้เจอะเจอหน้าตากันเสียอีก"

สักครู่หนึ่ง บรรดาพระเถระก็ทยอยกันมาถึง ประกอบไปด้วยพระเดชพระคุณพระธรรมวชิรสุนทร (ประเทือง อาภาธโร ป.ธ. ๔) เจ้าคณะจังหวัดลพบุรี รองประธานคณะกรรมการบริหารกลาง โครงการหมู่บ้านรักษาศีล ๕ พระเดชพระคุณพระเทพปวรเมธี, รศ. ดร. (ประสิทธิ์ พฺรหฺมรํสี ป.ธ.๙) รองเจ้าคณะภาค ๑๕ ประธานคณะกรรมการขับเคลื่อนโครงการหมู่บ้านรักษาศีล ๕ หนกลาง เป็นต้น

กระผม/อาตมภาพได้พาบรรดาพระเถระเข้าสู่ที่ฉัน ชี้สถานที่สำหรับเข้าห้องน้ำห้องส้วมสำหรับท่านที่มาถึง ไม่ใช่ว่ากระผม/อาตมภาพคุ้นเคยกับวัดนี้ หากแต่ว่าไปที่ไหน กระผม/อาตมภาพก็จะไปเดินซอกแซกดูก่อนว่าเขามีอะไรบ้าง โดยเฉพาะเวลาไปที่หมู่บ้านหรือตำบลอื่น ๆ กระผม/อาตมภาพจะเดินมุดซ้ายมุดขวา ดูทางเข้าทางออกไปเรื่อย

แม้แต่ตอนไปต่างประเทศก็เป็นแบบนี้ ด้วยความที่สนใจใคร่รู้ว่าสถานที่นั้น ๆ มีอะไรบ้าง จนเพื่อนฝูงถามว่า "ทำไมตี ๒ ตี ๓ ถึงไม่นอน ออกไปเดินเล่นแบบนั้น ?" ก็เนื่องเพราะว่าต่างประเทศอย่างเช่นยุโรปนั้น ตี ๒ ตี ๓ ฟ้าก็สว่างแล้ว และทางโรงแรมที่พักก็นัดฉันเช้าตอน ๗ โมงเช้า มีเวลาให้เดินดูบ้านดูเมืองจนเหลือเฟือ พูดง่าย ๆ ว่าไปที่ไหนก็กำไรที่นั่น โดยเฉพาะถ้าหากว่าเจอบรรดา "เจ้าที่" รู้จักถูกคอกัน บางทีก็ได้เอามาแนะนำให้ญาติโยมต่าง ๆ ได้รู้จักไปด้วย

ครั้นได้เวลา ๘ โมงเช้า ท่านเจ้าคุณอาจารย์พระเทพปวรเมธี, รศ. ดร. ก็นำพาพวกเราเข้าไปในพระอุโบสถ กราบพระประธานและเจริญพระพุทธมนต์ถวาย เมื่อถ่ายรูปหมู่เป็นที่ระลึกแล้ว ค่อยออกมาเดินดูซุ้มนิทรรศการต่าง ๆ ซึ่งก็เหมือนเดิม คือทุกคนช่วยกันซื้อช่วยกันหาสิ่งของต่าง ๆ โดยที่กระผม/อาตมภาพแอบซื้อไปตั้งแต่ตอนที่ท่านทั้งหลายฉันเช้ากันอยู่แล้ว..!

แต่ว่าหลวงพ่อพระธรรมวชิรสุนทรก็ยังอุตส่าห์ซื้อผ้าถุง ๒ ผืน ซึ่งเป็นผ้าทอของลาวครั่งให้กับน้องเล็ก (นางสาวจิราพร ซื่อตรงต่อการ) โดยที่กำชับกำชาว่า "เจ๊..เดี๋ยวพอไปตรวจที่กาญจนบุรีจังหวัดของเจ๊..เจ๊ต้องดูแลพระเถระทั้งหมดที่ไปด้วยนะ..!" เล่นเอาน้องเล็กแทบไม่อยากจะรับของขวัญมา เนื่องเพราะรู้ว่าเจอภาระหนักแน่นอน

เหตุที่เป็นเช่นนั้นก็เพราะว่าในเรื่องของการต้อนรับขับสู้นั้น ทางคณะสงฆ์จังหวัดกาญจนบุรีรู้สึกว่าจะไม่ค่อยเคยชิน จึงทำให้มีอะไรขาดตกบกพร่องโน่นนี่นั่นอยู่เป็นประจำ ในเมื่อพึ่งพระไม่ได้ บรรดาพระเถระจึงหันมาพึ่งฆราวาสแทน..!