[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันเสาร์ที่ ๒๔ สิงหาคม พุทธศักราช ๒๕๖๗ ตอนนี้คณะสงฆ์ของเรากำลังวุ่นวายอยู่กับการช่วยเหลือชาวบ้านที่โดนน้ำท่วมทางภาคเหนือ ไม่ว่าจะเป็นจังหวัดเชียงราย พะเยา แพร่ น่าน เพชรบูรณ์ ทหารก็ต้องออกไปช่วย พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวก็พระราชทานถุงยังชีพแก่ครอบครัวที่ประสบภัยน้ำท่วม ๕,๐๐๐ ครอบครัว

ส่วนรัฐบาลของเรา ดูท่าจะมีแต่นายกรัฐมนตรีหญิงของเราเท่านั้นที่ออกไปเยี่ยมเยียนชาวบ้าน บรรดารัฐมนตรีและ ส.ส. จำนวนมาก โดยเฉพาะเจ้าของพื้นที่ ทำไมถึงไม่มีข่าวไม่มีคราวก็ไม่รู้ ? นั่นต้องบอกว่าแล้วแต่ว่าเราเลือกใครมา ถ้าเลือกบุคคลที่เห็นแก่ประโยชน์ส่วนรวม เข้ามาเพื่อแก้ไขความทุกข์ยากของประชาชนได้ก็ถือว่าดีไป ถ้าหากว่าเลือกแล้วได้บุคคลที่เข้ามาเพื่อหาแต่ผลประโยชน์ ตรงนี้ก็ต้องแล้วแต่เวรแต่กรรม..!

วันนี้กระผม/อาตมภาพไปประชุมพระสังฆาธิการในเขตปกครองคณะสงฆ์จังหวัดกาญจนบุรี ระดับเจ้าคณะอำเภอ รองเจ้าคณะอำเภอ เจ้าคณะตำบล รองเจ้าคณะตำบล และเลขานุการทุกระดับ ซึ่งการประชุมนี้เป็นไปตามมติมหาเถรสมาคม ก็คืออย่างน้อยต้องมีปีละ ๒ ครั้ง

ในการประชุมนั้น ทางฝ่ายสาธารณูปการ ก็คือฝ่ายที่ดูแลการก่อสร้างบูรณปฏิสังขรณ์ ได้ปรารภถึงเรื่องที่กำลังโด่งดังอยู่ในสื่อโซเชียล ก็คือวัดทางด้านภาคเหนือ ที่ได้สร้างท้าวเวสสุวรรณสูงใหญ่กว่าพระธาตุที่ชาวบ้านเคารพนับถือ แล้วในที่สุดก็ทนกระแสไม่ไหว แม้ว่าเพิ่งจะขึ้นไปได้แค่ท่อนขาเท่านั้นก็ต้องเอาลง

เรื่องทั้งหลายเหล่านี้ท่านต้องเข้าใจว่า แม้แต่การบรรพชาสามเณรหรือว่าอุปสมบทพระก็ตาม เราต้องรับสรณคมณ์ ก็คือ "พุทธัง สรณัง คัจฉามิ ธัมมัง สรณัง คัจฉามิ สังฆัง สรณัง คัจฉามิ ข้าพเจ้าขอถึงพระพุทธเจ้าเป็นที่พึ่ง ขอถึงพระธรรมเป็นที่พึ่ง ขอถึงพระสงฆ์เป็นที่พึ่ง" ไม่ใช่อย่างอื่น ต่อให้ท่านทั้งหลายเคารพนับถืออะไรขนาดไหนก็ตาม ท่านต้องไม่ลืมว่าโดยหลักเลยก็คือพระรัตนตรัย ส่วนที่เหลือต้องเป็นส่วนรอง หรือว่าส่วนประกอบเท่านั้น

ทุกท่านจะเห็นว่ากระผม/อาตมภาพจะชอบเครื่องรางขนาดไหนก็ตาม แต่จะเอารูปพระนำหน้าเสมอ แม้กระทั่งการมาเป็นเจ้าอาวาสที่วัดท่าขนุนแห่งนี้ สิ่งแรกที่ทำก็คือรื้อศาลเจ้าแม่กวนอิม และศาลพระพิฆเณศวร์ที่หน้าวัดทิ้งไปเลย เนื่องเพราะว่าวัดต่าง ๆ นั้นส่วนใหญ่ต้องการจะดึงคนเข้าวัด โดยเฉพาะนักท่องเที่ยว ก็ต้องมีสิ่งศักดิ์สิทธิ์ให้เขาทั้งหลายเหล่านั้นได้เคารพบูชา

แต่ท่านทั้งหลายต้องไม่ลืมว่า เจ้าแม่กวนอิมแม้ว่าจะเป็นพระโพธิสัตว์ แต่มาจากสายมหายาน พระพิฆเณศวร์ยิ่งหนักเข้าไปใหญ่ เพราะมาจากศาสนาฮินดู ในยุคของเราอาจจะแยกแยะออก แต่ถ้าทิ้งไว้นาน คนรุ่นหลังที่ปัญญาน้อย อาศัยศรัทธาอย่างเดียวจะแยกแยะไม่ออก แล้วการยึดถือในพระรัตนตรัยก็จะเปลี่ยนแปลงไป