กระผม/อาตมภาพฉันเสร็จแล้ว ก็ขอตัวออกมาเดินดูนิทรรศการต่าง ๆ ปรากฏว่ามาถึงหลวงพ่อเจ้าคุณทินน์ (พระโสภณพัฒนคุณ) เจ้าอาวาสวัดพุน้อย ที่ปรึกษาเจ้าคณะจังหวัดลพบุรี กำลังเหมาละมุดสีดา ซึ่งญาติโยมนำมาแสดงในซุ้มนิทรรศการ ก็ไม่มากไม่มาย แค่มอบให้กระผม/อาตมภาพมา ๑๐ ถุง ส่วนที่เหลือท่านบอกให้คนขับรถ นำไปแจกจ่ายให้บรรดาคณะกรรมการต่าง ๆ ที่มาในงานนี้
กระผม/อาตมภาพเดินดูนิทรรศการมาจนถึงของโรงเรียนบ้านหนองกระเบียน ปรากฏว่ามีเด็ก ๆ ทำยาดม โดยใช้ชื่อว่า "ยาดมวานร" ก็คือมีการปั้นรูปลิงแล้วซ่อนขวดยาดมไว้ภายใน ดูแล้วน่ารักมาก แบบเล็กขายขวดละ ๘๐ บาท กระผม/อาตมภาพจึงขอต่อว่า "ขวดละ ๑๐๐ บาทได้หรือไม่ ?" แล้วซื้อมา ๒ ขวด พร้อมกับแจกรางวัลให้กับเด็ก ๆ ทั้งหลายไปคนละ ๒๐๐บาท
เมื่อเดินดูมาอีก ๑ เต็นท์ มีการกวนกระยาสารทด้วยน้ำตาลมะพร้าว รสชาติที่เขาให้ชิมนั้นอร่อยเนียนมาก เนื่องเพราะว่าไม่หวานจัด แล้วในขณะเดียวกันก็เพิ่งกวนใหม่ ๆ จึงได้ทำการเหมาซื้อไปอีก เพราะกฎเกณฑ์กติกาที่ตกลงกันอย่างไม่เป็นทางการของคณะกรรมการตรวจประเมินก็คือ ถ้าหากว่าเขามาแล้ว อย่างน้อยก็ต้องซื้อหากันประมาณซุ้มละ ๑,๐๐๐ บาท เป็นต้น
ครั้นมาถึงซุ้มสุดท้ายแล้ว ถึงได้เข้าใจว่าทำไมเขาถึงได้ยกหมู่บ้านห้วยแก้วขึ้นเป็นหมู่บ้านรักษาศีล ๕ ต้นแบบ เนื่องเพราะว่าแห่งนี้เป็นคู่แข่งของกระผม/อาตมภาพในการชิง ๑๐ สุดยอดชุมชนคุณธรรม โดยที่ปี ๒๕๖๔ เข้ารอบ ๓๐ สุดยอดชุมชนคุณธรรมด้วยกัน ปี ๒๕๖๕ เข้ารอบ ๒๐ สุดยอดชุมชนคุณธรรมด้วยกัน พอมาปี ๒๕๖๖ กระผม/อาตมภาพปาดแซงหน้ามาเป็น ๑ ใน ๑๐ สุดยอดชุมชนคุณธรรม ตามโครงการเที่ยวชุมชนยลวิถี ซึ่งถ้าทางด้านนี้ไม่ท้อใจเสียก่อน ปีหน้าคาดว่าคงจะได้รับอย่างแน่นอน
แล้วบริเวณนี้มีการจักสานหวายเป็นภาชนะต่าง ๆ อยู่ในลักษณะคล้ายคลึงกับงานจักสานย่านลิเภา พอเห็นความพยายามของเขาแล้วก็รู้สึกว่าน่าทึ่งมาก โดยเฉพาะบรรดาคุณป้าต่าง ๆ ที่อาศัยชีวิตหลังเกษียณมาทำกระเป๋า ตะกร้า ตลอดจนกระทั่งเชี่ยนหมาก แต่ว่าในส่วนที่สานจากหวายหินนั้น เนื่องจากว่าหวายเป็นของป่าหายาก จึงทำให้ราคาสูงถึงใบละ ๕,๐๐๐ บาท แต่ว่าในส่วนที่เป็นหวายเทียม ซึ่งไม่ทราบเหมือนกันว่าทำจากวัสดุอะไรนั้น ราคาพอรับได้ หลวงพ่อตี๋ - ท่านเจ้าคุณพระกิตติวชิรธาดา (วิทยา มหาวีโร) วัดราษฎร์ประคองธรรม ได้ซื้อหาไปเพื่อเป็นกำลังใจแก่คนทำ ๑ ใบ
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 24-08-2024 เมื่อ 00:58
|