แล้วในขณะเดียวกันก็กำหนดว่า ตัวกรรมการซึ่งให้คะแนนนั้นจะต้องปรึกษาหารือกันอย่างไรบ้าง เพราะว่าแต่ละฝ่ายรับผิดชอบกัน ๓ รูป แต่ถ้าหากว่าลาก็อย่าให้ลาหมดทีเดียว อย่างน้อยต้องเหลือไว้ ๑ รูปเพื่อที่จะเป็นผู้ประเมิน ไม่ควรให้คณะกรรมการประเมินข้ามหมวด เพราะว่าการประเมินข้ามหมวด คณะกรรมการอาจจะไม่ได้มีความชำนาญในหมวดนั้น ๆ เป็นต้น
กระผม/อาตมภาพเองได้รับคำชมจากท่านเจ้าคุณต่อศักดิ์ (พระราชมหาเจติยาภิบาล) ผู้ช่วยเจ้าอาวาสวัดอรุณราชวราราม ท่านบอกว่า "ปีนี้หลวงพ่อเล็กถามได้สุดยอดมาก นอกจากจะจี้จุดเด่นให้เขาตอบปัญหาได้อย่างง่าย ๆ แล้ว ยังมีการให้คำแนะนำด้วยความเมตตาเป็นอย่างมาก ไม่เหมือนกับปีที่แล้ว พอท่านหยิบไมค์ขึ้นมา พวกเราก็เสียวกันหมดว่าใครจะโดนอะไรบ้าง ?" ซึ่งท่านเจ้าคุณทินน์ (พระโสภณพัฒนคุณ) เจ้าอาวาสวัดพุน้อย ที่ปรึกษาเจ้าคณะจังหวัดลพบุรี ท่านก็ช่วยแก้ตัวให้กระผม/อาตมภาพว่า "หลวงพ่อเล็กท่านทำงานจริงจัง ดังนั้น..ถ้ามีการตำหนิใครบ้าง ก็ต้องเข้าใจว่าท่านอยากให้เกิดผลดีจริง ๆ"
แต่กระผม/อาตมภาพเรียนถวายในที่ประชุมไปว่า "แล้วแต่นโยบายของผู้บังคับบัญชา ขอให้แจ้งมาเท่านั้นว่าจะเอาอย่างไร กระผม/อาตมภาพก็จะดำเนินการให้เป็นไปตามนั้น" ในเมื่อนโยบายบอกว่าเป็นอย่างนี้ ก็คือสามารถที่จะตำหนิได้ แต่ต้องให้คำแนะนำเขาด้วย ขณะเดียวกันการถามคำถามต่าง ๆ นั้นก็ให้ถามในลักษณะสร้างสรรค์ ถ้าเขาตอบไม่ได้ เราก็ต้องชักจูงเขาให้เข้าประเด็นให้ได้ แล้วไปปิดประชุมกันตอน ๕ โมงเย็น..!
โดยที่กระผม/อาตมภาพยังไม่ได้กลับที่พัก ต้องวิ่งไปยังวัดสามจุ่น หมู่ที่ ๑ ตำบลดอนปรู อำเภอศรีประจันต์ จังหวัดสุพรรณบุรี เนื่องเพราะว่าเพื่อนร่วมรุ่นที่เรียนกันมา ตั้งแต่สมัยประกาศนียบัตรบริหารกิจการคณะสงฆ์ ปริญญาตรี ปริญญาโท ก็คือพระครูปัญญาศาสนธำรง ท่านชิง "ตัดช่องน้อยแต่พอตัว" ทิ้งเพื่อนไปเสียแล้วด้วยอายุ ๕๙ ปี ท่านเจ้าคุณแก้ว - พระเดชพระคุณพระราชวชิรสุตาภรณ์ (พนม รตนาโภ) เจ้าคณะจังหวัดนครปฐม ซึ่งทำหน้าที่เหมือนกับประธานรุ่น ได้นัดให้พวกเราไปเป็นเจ้าภาพสวดพระอภิธรรมถวายในคืนนี้ ก็แปลว่ายังต้องวิ่งเป็นระยะทางอีกชั่วโมงกว่าเกือบจะ ๒ ชั่วโมง..!
เมื่อไปถึงแล้วก็ไม่ทราบว่างานจะช้าเร็วเป็นประการใด เพราะได้ยินว่าพระเดชพระคุณพระธรรมวชิรานุวัตร, ดร. หรือหลวงพ่อเจ้าคุณแย้ม เจ้าคณะภาค ๑๔ ในฐานะผู้บังคับบัญชาใหญ่ในพื้นที่ ท่านก็จะไปร่วมงานด้วย ก็ได้แต่ทำใจว่าวันนี้ก็คงต้องฉันยาแทนอาหารเย็น กว่าที่จะได้กลับถึงที่พักอาจจะดึกอยู่สักหน่อย ในระหว่างเดินทางจึงได้ทำการบันทึกเสียงธรรมจากวัดท่าขนุน เพื่อให้ทุกท่านได้ฟังกันตามระเบียบ
สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้
พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันอังคารที่ ๒๐ สิงหาคม พุทธศักราช ๒๕๖๗
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 21-08-2024 เมื่อ 03:25
|