[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันอังคารที่ ๒๐ สิงหาคม พุทธศักราช ๒๕๖๗ กระผม/อาตมภาพเดินทางไปทำหน้าที่คณะกรรมการขับเคลื่อนโครงการสร้างความปรองดองสมานฉันท์ด้วยหลักธรรมทางพระพุทธศาสนา (หมู่บ้านรักษาศีล ๕) หนกลาง ด้วยการไปตรวจยกหมู่บ้านสะแก หมู่ที่ ๗ ตำบลธนู อำเภออุทัย จังหวัดพระนครศรีอยุธยา ขึ้นเป็นหมู่บ้านรักษาศีล ๕ ต้นแบบ ซึ่งการตรวจประเมินนั้น ได้ทำการตรวจประเมินภายในวัดสะแกเลย

วัดสะแกนี้ในอดีตมีครูบาอาจารย์ที่มีชื่อเสียงอย่างยิ่งหลายรูปด้วยกัน อย่างเช่น หลวงปู่ใหญ่ ติณฺณสุวณฺโณ (พระโบราณคณิสสร) หลวงปู่สีห์ อินฺทสุวณฺโณ ตลอดจนกระทั่งหลวงปู่ดู่ พฺรหฺมปญฺโญ ซึ่งครูบาอาจารย์ทั้งหลายที่กล่าวมานั้น กระผม/อาตมภาพถือว่าหลวงปู่ดู่ท่านเป็นครูบาอาจารย์รูปหนึ่ง

คำสอนที่ท่านให้มาในการไปกราบขอความรู้ท่านครั้งแรกก็คือ "ครูบาอาจารย์ของข้าไม่ได้สอนอะไรมากหรอก ท่านบอกว่าพุทธัง ธัมมัง สังฆัง เป็นที่พึ่ง..เท่านี้แหละ..! กระผม/อาตมภาพพอได้ยินก็กราบก้นโด่ง คลานออกจากกุฏิท่านมา

เพื่อนพระก็คือท่านตี๋ (พระนิติ สุธมฺมสุนฺทโร) คลานตามออกมาข้างหลัง ดึงสบงไว้เอาไว้ ถามว่า "หลวงเฮียจะรีบไปไหนวะ ? ยังไม่ได้อะไรเลย" กระผม/อาตมภาพบอกกับเพื่อนด้วยความฉิวกึ่งขำว่า "พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์เป็นที่พึ่งนี่ หากินไปตลอดชีวิตแล้วนะอาเฮีย ลื้อยังไม่ได้อะไรอีกเลยหรือวะ ?" อีกฝ่ายหนึ่งเพิ่งจะ "ถึงบางอ้อ" ..!

หลวงปู่ดู่ท่านมีคำสอนที่กินใจมาก อยู่ในลักษณะคล้าย ๆ กับคำสอนของพระนิกายเซน อย่างเช่นว่ามีลูกศิษย์มาเล่าถวายว่า บุคคลนั้นกล่าวไม่ดีกับบุคคลนี้ บุคคลนี้กล่าวไม่ดีกับบุคคลนั้น หลวงปู่ดู่ท่านตอบสั้น ๆ แค่ว่า "คนดีเขาไม่ตีใคร" หรือมีคนไปบอกว่าหลวงปู่ดู่สร้างวัตถุมงคลเป็นการทำให้คนยึดติด ท่านก็ตอบสั้น ๆ ชนิดคนถามหน้าหงายว่า "ยึดติดวัตถุมงคล ดีกว่ายึดติดวัตถุอัปมงคล..!" เป็นต้น

เมื่อมาถึงก็มีการไปตรวจดูสถานที่ปฏิบัติธรรม ซึ่งทางด้านนี้ก็เป็นสำนักปฏิบัติธรรมประจำจังหวัดพระนครศรีอยุธยา แห่งที่ ๒๓ (วัดสะแก) เช่นกัน ปรากฏว่าสถานที่ปฏิบัติธรรมนั้น เป็นห้องปรับอากาศอยู่ภายใต้พิพิธภัณฑ์หลวงปู่ดู่ สถานที่เหมาะสมอย่างยิ่งต่อการปฏิบัติธรรม และมีการปฏิบัติธรรมทุกวันอาทิตย์ ตลอดจนกระทั่งมีการปฏิบัติธรรมในวันพระด้วย ในเมื่อเป็นเช่นนี้ จึงไม่ต้องสงสัยเลยว่าคะแนนในหมวดปฏิบัติธรรมนั้น จะได้มากหรือน้อยเป็นประการใด