[เถรี]

ระหว่างที่เดินทางมาจนถึงบริเวณจังหวัดกำแพงเพชร ลูกศิษย์ก็ส่งข่าวมาว่า พระลากที่หล่อนั้นมีการชำรุดบริเวณพระบาทและฐาน จริงอย่างที่กระผม/อาตมภาพบอกเอาไว้ก่อน ทำให้กระผม/อาตมภาพเองไปนึกถึงท่านเจ้าคุณรักษ์ (พระภาวนาธรรมาภิรักษ์ วิ.) วัดสุทธาวาสวิปัสสนา จังหวัดพระนครศรีอยุธยา ซึ่งท่านได้โพสต์ลงเฟซบุ๊กว่า ท่านเองนั้นมีความสามารถด้อยกว่าพระ ๓ รูป ในด้านเหนียว ด้านคุณธรรม และด้านทิพจักขุญาณ โดยเฉพาะด้านทิพจักขุญาณ ท่านระบุไว้ชัดเจนว่าท่านสู้หลวงพ่อเล็ก วัดท่าขนุนไม่ได้ แม้ว่าจะสามารถเห็นผีเห็นเทวดาได้ แต่ไม่สามารถที่จะให้รายละเอียดอื่น ๆ ได้ เหมือนอย่างกับที่หลวงพ่อเล็กท่านบอกกล่าวให้คนอื่นฟัง

กระผม/อาตมภาพเองได้ยินก็ได้แต่หัวเราะอยู่ในใจ เหตุที่เป็นเช่นนั้นก็เพราะว่า กระผม/อาตมภาพนั้นอาศัยครูบาอาจารย์บ้าง อาศัยพรหมเทวดาบ้าง จนกระทั่งอาศัยพระบนพระนิพพานบ้าง ท่านบอกท่านกล่าวให้ เพียงแต่ว่าท่านบอกมาอย่างไรเราก็ต้องว่าไปตามนั้น พูดง่าย ๆ ว่าปัดความรับผิดชอบได้อีกต่างหาก เพราะถือว่าเป็นเรื่องที่ผู้อื่นท่านบอก ไม่ใช่เรื่องที่เรารู้ได้ด้วยตนเอง

ในเรื่องของทิพจักขุญาณ หรือที่เรียกตามสายธรรมว่า "มโนมยิทธิ" นั้น เมื่อฝึกฝนได้แล้วจำเป็นที่จะต้องซักซ้อมอยู่บ่อย ๆ ถ้าหากว่าขาดการซักซ้อมก็จะเกิดอาการ "สนิมกิน" ได้ ในตอนที่ฝึกใหม่ ๆ กระผม/อาตมภาพก็อาศัยแต่ความรู้สึกอย่างเดียว โดยที่ทุ่มเทยอมเชื่อมั่นว่าสิ่งที่เรารู้สึกนั้นเป็นจริงตามนั้น ไม่เช่นนั้นแล้วถ้าหากว่ามีการ "เอ๊ะ" เมื่อไร ก็จะเป็นเรื่องเมื่อนั้น..!

ดังนั้น..ถ้าหากว่าหลวงพ่อครูบาอาจารย์ท่านจะทดสอบ กระผม/อาตมภาพก็พร้อมที่จะให้ทดสอบทันที ทำเอาพระพี่พระน้องแทบจะฆ่ากระผม/อาตมภาพตาย เนื่องเพราะว่าเวลาลงพระปาฏิโมกข์กันในวันพระใหญ่ บางทีพระเดชพระคุณหลวงพ่อฤๅษีท่านก็ถามว่า "เฮ้ย..พวกเรามาทดสอบทิพจักขุญาณกันดีไหมวะ ?" กระผม/อาตมภาพก็จะตอบแบบเสียงดังฟังชัดว่า "ดีครับ"

ขณะที่พี่ ๆ น้อง ๆ ท่านอื่นก้มหน้าพิจารณาพรมที่พื้นโบสถ์ พร้อมกับมีเสียงบ่นงึมงำอยู่ในใจประมาณว่า "จะดีอย่างไร ? ตอนนี้ "สนิมขึ้น" หมดแล้ว ผิดไปก็อับอายขายหน้า..!" แต่กระผม/อาตมภาพนั้นเป็นบุคคลที่ไม่กลัวผิด ไม่กลัวอาย อยู่ในลักษณะที่โบราณว่าเป็น "ศิษย์สู้ครู" เนื่องเพราะมั่นใจว่าถ้าเราผิดพลาด ครูบาอาจารย์ท่านก็จะบอกในสิ่งที่ถูกต้องให้เอง