กระผม/อาตมภาพเองได้บอกกล่าวกับทุกท่านในที่นั้นว่า โดยปกติแล้วคณะกรรมการของเรานั้น เขาให้มาดูความเป็นระเบียบเรียบร้อยและความถูกต้อง แต่เรามักจะเจอความไม่เป็นระเบียบเรียบร้อยและความไม่ถูกต้อง ซึ่งจะว่าไปแล้วก็ได้ทำผิดหน้าที่ของตนเอง..! แต่ก็ถือว่าเราต้องให้คำแนะนำ เพื่อให้เขาได้แก้ไขให้กลับไปให้เป็นระเบียบและถูกต้องด้วย
แต่ว่าบรรดาหมู่บ้านที่ได้รับการยกขึ้นเป็นต้นแบบของจังหวัดสมุทรปราการทั้ง ๒ ปีที่ผ่านมา ไม่มีอะไรเป็นข้อตำหนิได้เลย จึงขอชมเชยเอาไว้ ณ ที่นี้อีกวาระหนึ่ง พูดง่าย ๆ ว่าใครก็ตามถ้าหากว่าทำดีทำถูกขนาดนี้ เราจะตระหนี่คำชมไม่ได้ ในลักษณะที่ว่าถ้าเป็น "ต้นแบบ" ก็คงเป็นต้นแบบประมาณ ๙๘ หรือว่า ๑๐๐ เปอร์เซ็นต์เต็ม จะได้เป็นตัวอย่างให้กับหมู่บ้านอื่น ๆ ที่จะได้รับการยกขึ้นเป็นต้นแบบด้วยว่า ของดีที่แท้จริงเป็นอย่างนี้นี่เอง..!
เมื่อได้รับการตรวจประเมิน และเป็นสักขีพยานในการปฏิญาณตนถือศีล ๕ เป็นเครื่องดำเนินชีวิตแล้ว พวกเราก็ต้องฝ่ารถติดสาหัสสากรรจ์ เพื่อที่จะเดินทางกลับไปยังวัดของใครของมัน แต่ด้วยความที่กระผม/อาตมภาพนั้นยังมีภารกิจต่อเนื่อง จึงต้องเดินทางเข้าไปพักที่วัดอุทยาน จังหวัดนนทบุรี ซึ่งเส้นทางถนนกาญจนาภิเษกช่วงนี้ มีแต่บรรดารถใหญ่โตมหึมา ไม่ว่าจะ ๑๘ ล้อ หรือว่า ๒๒ ล้อ ตลอดจนกระทั่ง ๖ ล้อและ ๔ ล้อใหญ่ ๆ เล็ก ๆ แน่นไปหมด ไม่สามารถที่จะทำความเร็วได้
โรคภัยไข้เจ็บก็ไม่ค่อยจะเกรงใจ เนื่องเพราะว่าวันนี้กระผม/อาตมภาพนั้นต้องบอกว่า "ดวงแตกมาก ๆ" หรือไม่ก็ต้องบอกว่า "ดวงดีมาก ๆ" เพราะว่าสถานที่นั่งประเมินตรงมุมนั้น เขาเปิดเครื่องปรับอากาศส่องตรงมาหาคณะกรรมการพอดี แล้วกระผม/อาตมภาพก็นั่งอยู่เป็นคนแรกต่อจากเครื่องปรับอากาศเลย หลังจากที่ทนร้อนมา ๒ วัน วันนี้มาเจออากาศเย็นจัดเข้าไปเต็ม ๆ ดูท่าว่ามาลาเรียเพื่อนรักทำท่าว่าจะมาเยี่ยมเยือนอีกแล้ว..!
ไม่ทราบเหมือนกันว่ากระผม/อาตมภาพจะไข้จับหงิกไปตอนไหน ? จึงได้อาศัยช่วงเวลาที่รถติดแน่นไปหมดนี้ ได้ทำการบันทึกเสียงธรรมจากวัดท่าขนุนเอาไว้ก่อน ไม่เช่นนั้นแล้วถ้าหากว่าอาการไข้กำเริบขึ้นมา อาจจะขาดสติ พูดภาษาคนไม่รู้เรื่องขึ้นมาก็เป็นได้..! อย่างเมื่อวานนี้ก็ต้องพยายามตั้งสติกันสุด ๆ กว่าที่จะบันทึกเสียงได้จบ เพียงแต่ว่าวันนี้อาการไข้ทำท่าเหมือนอย่างกับว่าจะจับแต่ก็ยังเกรงใจ ประมาณว่าบันทึกเสียงจบเมื่อไรได้เจอกัน..!
สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้
พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันศุกร์ที่ ๑๖ สิงหาคม พุทธศักราช ๒๕๖๗
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 17-08-2024 เมื่อ 00:39
|