[เถรี]

เมื่อเป็นเช่นนั้น กระผม/อาตมภาพจึงต้องทำหน้าที่ของตนเองให้บริสุทธิ์ยุติธรรมที่สุด เนื่องเพราะว่าคณะกรรมการทุกคนต่างก็ออกปากว่า "วัดอุทยานเป็นวัดลูกศิษย์ของหลวงพ่อเล็ก วัดท่าขนุน" บ้าง "เป็นเด็กในคาถาหลวงพ่อเล็ก วัดท่าขนุน" บ้าง ทำเอากระผม/อาตมภาพ "หัวเราะมิได้ร่ำไห้มิออก" ยังสงสัยอยู่เหมือนกันว่า วันนี้ที่ให้กระผม/อาตมภาพเป็นผู้ซักถามอยู่แต่ผู้เดียวนั้น เกิดจากเรื่องนี้ด้วยหรือเปล่า ? แต่กระผม/อาตมภาพนั้นถือว่าถ้าเป็นคนกันเองนี่ต้องเคี่ยวให้หนัก ถ้าหากว่าเป็นผู้อื่นอย่างไรก็ได้ ถ้าอยู่ในลักษณะที่ว่าคนกันเองแล้วเรา "เอาอยู่" คนอื่นเราก็สามารถที่จะ "เอาอยู่" ได้ทุกคน

เมื่อทำการตรวจประเมินและเข้าสู่พิธีปิดก็ตกเวลา ๑๑.๔๐ น. ไปแล้ว คณะกรรมการเพิ่งจะได้ฉันเพลร่วมกัน ข้าวปลาอาหารที่เตรียมเอาไว้โดยเฉพาะอยู่ในห้องที่อากาศต้องบอกว่าเย็นจนหมดรสหมดชาติไปเลย เพราะว่าเตรียมการเอาไว้นานและเปิดเครื่องปรับอากาศรอไว้อีกด้วย

แต่ก็เป็นเรื่องอัศจรรย์ที่ว่า เมื่อวานนี้พระครูวิโรจน์กาญจนเขต, ผศ.ดร. และทีมงาน ก็ยังวางแผนรองรับไว้ว่า ถ้าอยู่ ๆ ฝนตกหนักจะทำอย่างไร ปรากฏว่าวันนี้มีแดดจัดเสมอต้นเสมอปลายตั้งแต่ต้นจนจบ ต้องบอกว่าเป็นบารมีของครูบาอาจารย์และเจ้าที่เจ้าทางแถวนี้ โดยเฉพาะหลวงปู่เพิ่ม นะสีเล อดีตเจ้าอาวาสวัดอุทยาน ซึ่งเป็นพระเกจิอาจารย์ที่ชาวบ้านให้ความเคารพนับถือมากเป็นพิเศษ

เนื่องเพราะว่าท่านเป็นเจ้าของวลี "เรือทองเศรษฐี" รูปแรกของประเทศไทย เพราะว่าพายเรือไปบิณฑบาต บรรดาลูกศิษย์ลูกหาที่บนท่านแล้วเกิดผลดีขึ้นมา ก็พากันปิดทองจนเรือของท่านเหลืองอร่ามไปหมด แล้วท่านก็ใช้คำว่า "เรือทองเศรษฐี" เป็นรูปแรก ต่อมาทางด้านวัดพุน้อย จังหวัดลพบุรี ของหลวงพ่อเจ้าคุณทินน์ (พระโสภณพัฒนคุณ) ก็ได้ใช้วลีต่อมาว่า "เศรษฐีเรือทอง" ซึ่งก็อยู่ในลักษณะใกล้เคียงกัน ก็คือได้ทำการค้าขายทางเรือจนกระทั่งร่ำรวยเป็นเศรษฐีขึ้นมา

จะบอกว่าเขาทั้งหลายเหล่านี้โชคดีที่มีครูบาอาจารย์ดีก็ว่าได้ เพียงแต่ว่าเราท่านทั้งหลายถ้ามีครูบาอาจารย์ดีแล้ว ก็จำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องรักษาคุณงามความดีในศีล ในสมาธิ ในปัญญา ให้มากเข้าไว้ จะได้ไม่เสียชื่อว่าเป็นลูกศิษย์มีครู ไม่อย่างนั้นก็ถือว่าเราเองจะทำให้ครูบาอาจารย์เสียชื่ออีกต่างหาก..!