[เถรี]

ในเมื่อเป็นเช่นนั้น ท่านทั้งหลายจะเห็นว่า กระผม/อาตมภาพไม่เสียเวลาไปเคี่ยวเข็ญทุกคนให้ทำวัตร สวดมนต์ เจริญกรรมฐาน หรือบิณฑบาต เป็นหน้าที่ของเราที่ต้องทำอยู่แล้ว ไม่ทำก็เรื่องของมึง..! ถ้าไม่มีอารมณ์ไปสนใจก็แล้วไป ถ้าสนใจเมื่อไร ก็จะได้ฉวยโอกาสไล่ออกจากวัดไปเลย หมดเรื่องหมดราว..! เพราะว่าเราบวชมา ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไรก็ตาม จำเป็นที่จะต้องเล่นให้สมบทบาท ในเมื่อหน้าที่ของพระก็คือสวดมนต์ ทำวัตร บิณฑบาต เจริญพระกรรมฐาน แล้วเราไม่ทำจะเป็นพระได้อย่างไร ? วัน ๆ อาศัยแต่เปลือกนอกหลอกกินของชาวบ้านเขาไปเรื่อยก็หาความซวยใส่ตัวเอง..!

ตราบใดที่ท่านยังไม่เห็นนรกด้วยตนเองก็จะไม่รู้สึกกลัว แต่กระผม/อาตมภาพเห็นมาตั้งแต่ก่อนอายุครบ ๒๐ ปี โยมแม่ขอร้องให้บวชปีแล้วปีเล่า ก็ไม่ยอมบวชเพราะว่ากลัว เนื่องจากว่านรกแต่ละขุม บรรดานักบวชลงไปแออัดยัดเยียด แน่นจนเหมือนอย่างกับเปิดกล่องไม้ขีดไฟ แล้วเห็นหัวไม้ขีดอย่างไรอย่างนั้น..! กลัวว่าตัวเองจะต้องลงไปอยู่ตรงนั้น แต่ด้วยความที่ครูบาอาจารย์ขอให้บวชให้ท่าน จึงตัดสินใจที่บวช แต่ก็ตั้งใจจะบวชแค่ ๗ วันเท่านั้น..!

เพียงแต่ว่า ๗ วันที่ตั้งใจเอาไว้ก็คือปิดทางถอยของตัวเองจนหมด ข้าวของเงินทองทุกอย่างสละให้คนอื่นหมด ถ้าหากว่าสึกออกมาเมื่อไรก็ต้องเริ่มต้นจากศูนย์ ในเมื่อปิดทางถอยของตัวเองแล้วคู่ต่อสู้อยู่ตรงหน้า ก็มีอย่างเดียวคือลุยกันให้ตายไปข้างหนึ่ง เพราะว่าทางถอยไม่มี ไม่เหมือนกับหลายท่านที่เปิด "โอเพ่น" ๓๖๐ องศา กูพร้อมที่จะถอยทันที..! บวช ๓ วัน ๗ วันแล้วสึก นึกว่าดี ประเภทนั้นจะได้ดีตรงไหน ? ก็ได้ดีแค่กำไรบุญ ซึ่งเป็นเรื่องของทางโลก ๆ เท่านั้น แต่ว่าในส่วนของธรรมนั้นเข้าถึงยากมาก เพราะกำลังใจของเราไม่เด็ดขาดพอ

ในเรื่องของสมาธินั้นมีแต่ประโยชน์ทั้งสิ้น เนื่องเพราะว่าจะไปเสริมปัญญาของเราให้แหลมคม ว่องไว รู้เท่าทันกิเลส จนกระทั่งสามารถถอนตนเองออกมาได้ แม้กระทั่งทุกวันนี้ ต่างประเทศเขาก็ใช้งานกันเป็นปกติ เราจะเห็นว่านักแม่นปืนชาวตุรกี ถ้าจำไม่ผิดน่าจะชื่อยูซุฟ ดิเคช เดินเข้าไปยิงปืนแบบหน้าตาเฉย แล้วก็หยิบเหรียญเงินไปหน้าตาเฉย โดยที่ไม่ได้ใช้อุปกรณ์ช่วยใด ๆ ทั้งสิ้น นั่นคือลักษณะของคนที่ทรงสมาธิจนกระทั่งเป็นปกติแล้ว ไม่มีอะไรที่กระทบกระเทือนให้หวั่นไหวได้แล้ว ที่ภาษาเด็กรุ่นใหม่เขาบอกว่า "ชิล ๆ"

หรือไม่ก็นักกระโดดสูงชาวยูเครน ก็คือยาโรสลาวา มาอูชิค นอนอยู่ข้างสนามรอกรรมการเรียกไปกระโดด คนอื่นถามว่า "จะชิลไปถึงไหน ?" แต่เขาบอกว่าเขากำลังทำสมาธิ และทำแบบนี้มาตลอด ก็คือถ้าไม่ใช่มองเมฆเพื่อความผ่อนคลาย ก็จะนับเลขในใจไปเรื่อย นั่นคือการภาวนาสร้างสมาธิของตัวเอง แล้วเขาสามารถตัดอารมณ์หลับได้ทุกเวลา พวกเราทำได้ขนาดนั้นไหม ? บางคนฟุ้งซ่านไปครึ่งค่อนคืนยังไม่ยอมหลับเลย..!