วันนี้ตรงกับวันพฤหัสบดีที่ ๘ สิงหาคม พุทธศักราช ๒๕๖๗ พรุ่งนี้พระนวกะของคณะสงฆ์อำเภอทองผาภูมิก็จะเริ่มปฏิบัติธรรมประจำปี คราวนี้ในระยะเวลาหลายวันนั้น ควรที่จะเป็นเวลาที่เรากอบโกยสิ่งต่าง ๆ ให้กับตัวเองให้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้ ไม่ใช่ว่าเขาสอนไม่ถูกใจ แล้วเราก็เอากิเลสไปปะทะด้วย ก็คือเกิดความไม่พอใจขึ้นมา เกิดการต่อต้าน ซึ่งจะมีแต่โทษมากกว่าประโยชน์
การปฏิบัติธรรมประจำปีนั้นเกิดจากพระเถระระดับสูง ที่ท่านเห็นว่าในปัจจุบันนี้ ส่วนใหญ่พระใหม่ของเราบวชเข้ามาแล้ว ก็ไม่ได้ทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน ต้องใช้คำว่า "ส่วนใหญ่" เนื่องเพราะว่าส่วนน้อยอย่างของวัดเราที่บังคับเรียน บังคับทำวัตร สวดมนต์ เจริญกรรมฐานนั้นไม่ค่อยมี ท่านก็เลยกำหนดต้องให้มีการปฏิบัติธรรมประจำปี ซึ่งหลายแห่งก็ทำแค่พอพ้นหน้าไป ไม่ให้ผู้บังคับบัญชาตำหนิได้เท่านั้น
แต่ว่าพวกเราอย่าเป็นเช่นนั้น ต้องถือว่าเป็นโอกาสอันดีงามที่เราจะกอบโกยสิ่งดี ๆ ให้กับตัวเองให้มากที่สุด เพราะว่าต่อให้อยู่วัด กระผม/อาตมภาพก็ไม่ได้บังคับให้พวกท่านปฏิบัติธรรมตลอด ๒๔ ชั่วโมง แต่ว่าในงานปฏิบัติธรรมจะมีพระวิปัสสนาจารย์คอยควบคุมอยู่ ซึ่งไม่ใช่แค่ทำวัตรเช้าทำวัตรเย็นเท่านั้น หากแต่ว่าเป็นการปฏิบัติธรรมเกือบทั้งวัน
แต่หลายท่านไม่คุ้นชินกับรูปแบบที่เขานำมาสอนพวกเรา ขอเรียนถวายว่า "อย่าโง่" ก็คือในการเดินจงกรม เขาต้องการความพร้อมเพรียงอยู่แล้ว เราก็เดินจงกรม ๖ ระยะตามเขาไป แต่พอนั่งภาวนา ครูสอนอะไรเราก็ทำตามแบบที่เราถนัด เท่านั้นก็หมดปัญหาแล้ว..!
ส่วนทางด้านวัดพุทธมณฑลอรัญญิกาวาส หลวงพ่อมณฑล (พระครูสุชาตกาญจนโกศล) ท่านไม่อยู่ ได้ข่าวว่าไปไม่สบายอยู่ต่างประเทศด้วย ก็แปลว่าปลัดแป๊ะ (พระปลัดวินัย ชาคโร) จะต้องรับผิดชอบ เข้าไปคอยดูแลเอาไว้ สัก ๑๐ วัน ครึ่งเดือน เข้าไปทำความสะอาดใหญ่สักรอบก็ได้ เพียงแต่ว่าการเข้าออกจะลำบากหน่อย ก็คือถ้าไม่มีรถขับเคลื่อน ๔ ล้อ โอกาสที่จะได้ขุดได้เข็น ก็คงจะพอ ๆ กันกับสำนักสงฆ์ถ้ำโป่งช้าง..!
โดยเฉพาะรถขับเคลื่อน ๔ ล้อของเรา มีแต่คนใช้งานแล้วก็ไม่ได้มีการซ่อมบำรุง จนกระทั่งระบบพังบรรลัยหมดแล้ว ก็คือกระผม/อาตมภาพทอดธุระตั้งแต่ครั้งแรก เพิ่งจะนำไปติดตั้งเบาะญี่ปุ่น ตลอดจนกระทั่งเครื่องปรับอากาศด้านหลัง กลับมาวันนั้นเบาะก็ขาดวันนั้น ก็เพราะว่าไอ้คนใช้ดันปัญญานิ่ม ทะลึ่งเอาเก้าอี้ไปตั้งเพื่อที่จะได้นั่งสบาย เก้าอี้ก็เลยเจาะเบาะเสียขาดหมด..! หลังจากนั้นจะทำอะไรก็เชิญ เพราะว่ากระผม/อาตมภาพมีนิสัยก็คือ ถ้าหากว่าตัดอะไรก็ตัดออกจากใจไปเลย ไม่ได้สนใจที่จะไปดูแลอีก
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 09-08-2024 เมื่อ 02:29
|