[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันอังคารที่ ๖ สิงหาคม พุทธศักราช ๒๕๖๗ เป็น "วันซ่อมสุขภาพ" ของกระผม/อาตมภาพ เนื่องเพราะว่าต้องพบหมอทั้งช่วงเช้าและช่วงบ่าย

สมัยก่อนที่เคยทำงานอยู่ในอู่รถ เขามีการปะผุ เคาะ พ่นสีรถ จากรถเก่า ๆ สามารถทำให้เป็นรถใหม่ได้ แต่ว่าใหม่แค่ภายนอกที่หลอกตาเท่านั้น เนื่องเพราะว่าภายในก็ยังคงผุเละเทะอยู่เหมือนเดิม เพียงแต่ว่ารั่วตรงไหน ผุตรงไหน ก็ตัดปะทำสีเสียใหม่เท่านั้นเอง

เมื่อมาเห็นการที่หมอเพียรพยายามซ่อมสุขภาพให้กระผม/อาตมภาพแล้ว ก็ชวนให้ไปนึกถึงงานเก่า ๆ แล้วก็ไปนึกถึงภาษาบาลีที่ว่า สัพเพ สังขารา อนิจจา สังขารทั้งหลายหาความเที่ยงแท้แน่นอนไม่ได้ เกิดขึ้นในเบื้องต้น เปลี่ยนแปลงแปรปรวนไปในท่ามกลาง และสลายตัวไปในที่สุด

หลังจากที่ไปหาหมอในช่วงเช้ากลับมาแล้ว ก็มารับการถวายภัตตาหารเพลจากลูกกิฟท์ (นางสาวอันตรา ลักษณะ) ซึ่งนาน ๆ จะมีโอกาสได้ถวายเพลกับหลวงตาเสียที หลังเพลก็มานั่งจารธนบัตรที่ระลึก ๗๒ พรรษา พระบาทสมเด็จพระวชิรเกล้าเจ้าอยู่หัวให้กับลูกกิฟท์ ได้ยินมาว่าจะนำไปให้ลูกเพจของตนเองได้บูชา

ต่อจากนั้นก็มารับธนบัตรใบละ ๑๐๐ บาทที่ขอแลกจากธนาคาร ต้องบอกว่ากระผม/อาตมภาพเป็นลูกค้ารายใหญ่ ถึงเวลาเจอสติ๊กเกอร์เข้าไป บรรดาเวรยามผู้รักษาความปลอดภัยทุกคน จะปล่อยให้รถยนต์คันนี้เข้าไปจนถึงสถานที่ภายใน เจ้าหน้าที่ก็จะนำไปพักที่ห้องวีไอพี รอให้ทางฝ่ายบัญชีมาสอบถามความต้องการ แล้วก็จะได้ฝาก หรือว่าถอนเงินตามที่ตนเองปรารถนา

แต่ว่าวันนี้ออกอาการ "แห้ว" เนื่องจากว่าขอแลกธนบัตรใบละ ๑๐๐ บาทจำนวน ๒ ล้านบาท แต่ธนาคารมีให้แค่ ๕ แสนบาทเท่านั้น ถ้าถามว่าแลกไปทำอะไร ? ก็ต้องบอกว่า "แลกเก็บเอาไว้ใช้งานตอนฉุกเฉิน" ถ้าถามว่าฉุกเฉินอะไร ? ขออนุญาตสงวนคำตอบไว้แต่เพียงแค่นี้ ให้ไปเดากันเอง เผื่อว่าจะมีรสชาติของชีวิตมากขึ้น..!