[เถรี]

ก่อนเทศน์เนื่องในวโรกาสพระราชพิธีมหามงคลเฉลิมพระชนมพรรษา ๖ รอบ
พระบาทสมเด็จพระวชิรเกล้าเจ้าอยู่หัว เช้าวันอาทิตย์ที่ ๒๘ กรกฎาคม ๒๕๖๗

เป็นธรรมเนียมประเพณีในเรื่องของการแสดงออกซึ่งความจงรักภักดีต่อสถาบัน ก็คือจะได้เห็นความรักใคร่สามัคคีเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกัน คราวนี้ประเทศไทยของเรา จะว่าไปแล้วก็ว่างศึกว่างสงครามมานานมาก ทำให้คนส่วนหนึ่งไม่เห็นถึงความสำคัญของความสามัคคีของคนในชาติ แล้วก็ยังมีเจ้าพวกสิ้นสติ ไปหลงเชื่อพวกที่เป็นข้าทาสของชาวต่างชาติ ที่มายุยงให้เกิดการแบ่งฝักแบ่งฝ่ายกันขึ้นมาอีก..!

ถ้าหากว่าดูรอบบ้านของเรา สงครามเวียดนามเพิ่งจะสิ้นสุดลงประมาณปี ๒๕๑๖ ประเทศลาวก็โดนคอมมิวนิสต์กลืนไปเรียบร้อยประมาณปี ๒๕๑๘ มาถึงปี ๒๕๒๐ เขมรแดงยึดประเทศกัมพูชา เราจะเห็นว่าประเทศของเขาที่รักใคร่แน่นแฟ้นกันอยู่ทุกวันนี้ ก็เพราะว่าเพิ่งจะผจญศึกสงครามกันมา คนรุ่นเก่า ๆ ที่ออกรบเพื่อชาติ เพื่อแผ่นดิน บาดเจ็บล้มตายไปก็มาก ที่ยังเหลืออยู่ก็ยังทัน ๆ กันอยู่ เป็น ปู่ ย่า ตา ทวด ของคนรุ่นปัจจุบันนี้เอง แม้แต่ข้างบ้านเราอีกฝั่งหนึ่งอย่างของพม่า ก็รบกันไม่เว้นแต่ละวัน โดยเฉพาะที่รบกันระหว่างรัฐบาลพม่ากับชนกลุ่มน้อยต่าง ๆ ไม่ว่าจะเป็นมอญ เป็นกะเหรี่ยง เป็นไทใหญ่ เป็นกะฉิ่น

ดังนั้น..ในเรื่องของความสามัคคีของชนในชาติจึงจำเป็นมาก ไม่อย่างนั้นแล้วก็จะโดนชาติอื่นที่เข้มแข็งกว่ากลืนประเทศชาติไป เรามีสถาบัน ชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์ จะเห็นว่าคำว่า ศาสนา นั้นอยู่ตรงกลาง เพราะว่าเป็นสิ่งที่คนส่วนใหญ่ของเราเคารพนับถือกัน องค์พระมหากษัตริย์จึงให้การสนับสนุนเป็นเอกอัครศาสนูปถัมภ์ เมื่อพระองค์ท่านมาสนับสนุนพระพุทธศาสนา จึงทำให้ทุกคนเห็นว่าพระองค์ท่านก็เป็นพวกเดียวกันอย่างแท้จริง จึงถวายความจงรักภักดีต่อสถาบันพระมหากษัตริย์ จนเกิดความเป็นปึกแผ่นแน่นหนา กลายเป็นชาติขึ้นมา

ดังนั้น..คำว่า ชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์ เราจะเห็นว่าศาสนานั้นเป็นข้อกลางที่สำคัญที่สุด ถ้าไม่มีศาสนาเป็นตัวเชื่อมในระหว่างกลาง สถาบันชาติและพระมหากษัตริย์ก็ไม่อาจที่จะกลมกลืนเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันได้