[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันพฤหัสบดีที่ ๑ สิงหาคม พุทธศักราช ๒๕๖๗ ต้องบอกว่า "ชีวิตของคนเราไม่มีความแน่นอนอะไรเลย" เนื่องเพราะว่าเมื่อสองวันก่อนเพิ่งจะคุยกับหลวงพ่อแดง (พระครูปริยัติกาญจนโชติ) เจ้าอาวาสวัดวังเย็น เจ้าคณะตำบลบ้านเก่าเขต ๑ มาวันนี้ ขณะที่กำลังรอบรรยายถวายความรู้ ให้กับพระนวกะของคณะสงฆ์อำเภอท่าม่วง ซึ่งรวมกันปฏิบัติธรรมอยู่ที่วัดอินทาราม (หนองขาว) ท่านเจ้าคุณศิริ - พระเมธีปริยัติวิบูล, ดร. (ศิริ สิริธโร ป.ธ. ๙) เจ้าคณะอำเภอเมือง ได้แจ้งมาในกลุ่มไลน์ว่า "หลวงพ่อแดงมรณภาพแล้ว..!"

จะว่าไปแล้ว เรื่องของการเกิดการตายแม้ว่าจะเป็นธรรมดาของมนุษย์ ตลอดจนกระทั่งสัตว์ทุกรูปทุกนาม แต่ว่าเราท่านทั้งหลายควรที่จะหาประโยชน์ให้ได้มากที่สุด ไม่ใช่ไปด้านชากับสิ่งที่พบเห็น..!

โดยเฉพาะถ้าหากว่ามีอาชีพเป็นแพทย์หรือว่าพยาบาล ต้องนับว่าเป็นโอกาสที่ดีที่สุด เพราะว่าได้เห็นความทุกข์ของคนที่เจ็บไข้ได้ป่วย แล้วท้ายที่สุด เมื่อความทุกข์เบียดเบียนหนักจนกระทั่งร่างกายรับไม่ไหว ก็แตกดับตายไป ดังนั้น..ถ้าหากว่าใครที่มีอาชีพแพทย์พยาบาลแล้วปฏิบัติธรรม จะมีตัวอย่างที่ดีที่ให้เห็นอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน ถ้ารู้สึกสลดสังเวชแล้วนำมาพิจารณา ก็จะสามารถถอดถอนความยึดมั่นถือมั่นในอัตภาพร่างกายนี้ได้ดีมาก ๆ

เพียงแต่ว่าเราท่านทั้งหลายส่วนใหญ่แล้วก็มักจะไปหลง คำว่าหลงในที่นี้ก็คือการยึดมั่นถือมั่น โน่นก็ของกู นี่ก็ของกู ตัวตนก็เป็นของกู นั่นก็พ่อกู แม่กู ลูกกู เมียกู ผัวกู ไปจนกระทั่งเพื่อนกู พอสูญเสียบุคคลทั้งหลายเหล่านี้ไป ก็มัวแต่ไปขาดสติ เศร้าโศกเสียใจ โดยลืมไปว่าตัวเราท้ายสุดก็ตายเช่นกัน..!

หลายท่านถ้าหากว่าเคยพิจารณาตามบาลีที่ว่า อทฺธุวํ ชีวิตํ ธุวํ มรณํ ก็คือ ชีวิตนี้เป็นของไม่เที่ยง ความตายเป็นของเที่ยง

ถ้าหากว่าดูในอรกสูตร สัตตกนิบาต อังคุตตรนิกาย พระสุตตันตปิฎก จะเห็นว่าศาสดานอกศาสนาท่านหนึ่งก็คือท่านอารกะ ท่านได้กล่าวถึงความเป็นจริงในชีวิต โดยที่เปรียบเทียบไว้ว่า

ชีวิตของเรานั้นเหมือนกับต่อมน้ำ ก็คือฟองอากาศที่ผุดขึ้นจากน้ำแล้วก็แตกสลายหายไปในเวลาอันรวดเร็ว

ชีวิตเหมือนกับรอยไม้ที่ขีดลงในน้ำ ก็คือปรากฏขึ้นวูบเดียวแล้วก็หายไป

ชีวิตเหมือนลำธารที่ไหลลงจากภูเขา น้ำไหลลงจากที่สูงก็ย่อมพุ่งผ่านไปในเวลาพริบตาเดียวเท่านั้น

ชีวิตเหมือนกับก้อนเขฬะที่ปลายลิ้น ซึ่งบุรุษผู้มีกำลังจักถ่มทิ้งเสียเมื่อไรก็ไม่ทราบ ก็คือเหมือนกับน้ำลาย โดนถ่มทิ้งเมื่อไรก็ตายเมื่อนั้น

ชีวิตเหมือนอย่างกับชิ้นเนื้อนาบไฟ ก็คือมีแต่จะโดนเผาไหม้หมดไปในเวลาอันรวดเร็ว

ชีวิตเหมือนโคที่เขานำไปฆ่า ก็คือต้องตายแน่ ๆ