[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันพุธที่ ๓๑ กรกฎาคม พุทธศักราช ๒๕๖๗ หวังว่าคงไม่มีใครเจ็บไข้ได้ป่วย สมัยที่กระผม/อาตมภาพอยู่ดูแลหลวงปู่มหาอำพัน - ท่านเจ้าคุณพระภาวนาปัญญาวิสุทธิ์ (อำพัน อาภรโณ บุญ-หลง) ที่วัดเทพศิรินทราวาส ถ้าท่านเปียกฝนกลับมา ท่านจะเอาน้ำล้างศีรษะทุกครั้ง ท่านบอกว่าพ่อแม่สอนเอาไว้ คล้ายกับว่าถ้าล้างน้ำฝนออกไปแล้วจะไม่เป็นหวัด..ประมาณนั้น ส่วนกระผม/อาตมภาพเอง ถนัดในเรื่องกลับมาเปลี่ยนผ้าเปลี่ยนผ่อนที่เปียกแล้วก็ฉันยามากกว่า

สำหรับวันนี้ที่เดินทางไปก็คือไปเยี่ยมการปฏิบัติธรรมของพระนวกะในอำเภอต่าง ๆ มีของอำเภอหนองปรือ จัดที่วัดห้วยหวาย หมู่ที่ ๓ ตำบลหนองปลาไหล อำเภอหนองปรือ จังหวัดกาญจนบุรี ส่วนของคณะสงฆ์อำเภอพนมทวน อำเภอบ่อพลอย อำเภอท่ามะกา อำเภอเลาขวัญ และอำเภอห้วยกระเจา จัดรวมกันที่วิทยาลัยสงฆ์กาญจนบุรีศรีไพบูลย์

ความจริงในแต่ละสถานที่เขามีพระวิปัสสนาจารย์คอยให้คำแนะนำ และนำในการปฏิบัติอยู่แล้ว แต่ว่าบรรดาพระวิปัสสนาจารย์นั้น ส่วนใหญ่แล้วจบปริญญาโท หรือปริญญาเอกสาขาวิปัสสนาภาวนามา ก็มักจะ "แก่วิชา" ก็คือบรรยายเนื้อหาวิชาการที่พระใหม่ฟังไม่รู้เรื่อง พูดง่าย ๆ ว่าถ้าไม่โดนบังคับให้มาปฏิบัติธรรม ก็คงจะหนีกลับวัดกันหมดแล้ว..! ที่กระผม/อาตมภาพไป ก็เพื่อที่จะพูดให้พระใหม่เขาเข้าใจว่า การปฏิบัติธรรมนั้นมีอานิสงส์อย่างไร เราที่เป็นพระใหม่ ถ้าปฏิบัติไปแล้วจะได้อะไรบ้าง โดยใช้ภาษาง่าย ๆ และยกตัวอย่างให้เห็นอย่างชัดเจน

เรื่องพวกนี้จะโทษบรรดาพระวิปัสสนาจารย์ทั้งหลายเหล่านั้นก็ไม่ได้ แม้กระทั่งตอนที่ยังสอนหนังสืออยู่ที่วิทยาลัยสงฆ์พุทธปัญญาศรีทวารวดีก็ดี วิทยาลัยสงฆ์สุพรรณบุรีศรีสุวรรณภูมิก็ตาม กระผม/อาตมภาพต้องรับหน้าที่ประธานพระวิปัสสนาจารย์ทุกครั้ง ซึ่งความจริงถ้าตามตำแหน่งที่แต่งตั้งไว้ก็คือรองประธานพระวิปัสสนาจารย์ โดยมีท่านเจ้าคุณอาจารย์พระศรีวิสุทธิวงศ์, ดร. (สุวิทย์ ปวิชฺชญฺญู ป.ธ.๙) เป็นประธานในการนำปฏิบัติธรรม แต่ท่านมักจะถวายหน้าที่ให้กระผม/อาตมภาพทำแทน

เนื่องเพราะว่าบรรดาผู้ที่เข้าปฏิบัติธรรมนั้นก็คือนิสิต ไม่ว่าจะเป็นระดับประกาศนียบัตร ปริญญาตรี ปริญญาโท จนถึงปริญญาเอก เขาทั้งหลายเหล่านี้ล้วนแล้วแต่มาเพราะหลักสูตรบังคับ ไม่ได้มาเพราะความศรัทธาในการปฏิบัติโดยตรง ส่วนบรรดาพระวิปัสสนาจารย์นั้นไปเรียนปริญญาโทวิปัสสนาภาวนา หรือว่าเรียนปริญญาเอกวิปัสสนาภาวนาด้วยความศรัทธาเฉพาะตัว แล้วก็เอากำลังใจของตัวเองไปเทให้กับนิสิตที่โดนหลักสูตรบังคับมา พูดง่าย ๆ ว่าทำให้ยากที่สุดเท่าที่จะยากได้ เหมือนกับที่ตัวเองโดนมา แล้วท่านทั้งหลายคิดว่าบรรดานิสิตทั้งหลายจะยอมทำตามโดยดีหรือไม่ ?