[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันอังคารที่ ๓๐ กรกฎาคม พุทธศักราช ๒๕๖๗ กระผม/อาตมภาพไปงานฉลองสัญญาบัตรพัดยศของพระเดชพระคุณพระสุพรรณวัชราจารย์ (ป่วน ณฏฺฐโสภโณ) หรือที่กระผม/อาตมภาพเรียกท่านว่าหลวงปู่ป่วน รองเจ้าคณะจังหวัดสุพรรณบุรี เจ้าอาวาสวัดบรรหารแจ่มใส อำเภอด่านช้าง จังหวัดสุพรรณบุรี

หลวงปู่ป่วนท่านบวชเณรกับหลวงปู่มุ่ย วัดดอนไร่ ท่านทั้งหลายถ้าหากว่าติดตามข่าวคราวในวงการพระเกจิอาจารย์ ก็จะทราบดีว่าหลวงปู่มุ่ย วัดดอนไร่นั้น ท่านเป็นพระเกจิอาจารย์ที่เป็นที่นับถือของบุคคลทั่วไปขนาดไหน

หลวงปู่ป่วนนั้น ท่านมีวัตรปฏิบัติที่เข้มข้นตามที่ครูบาอาจารย์สอน แม้กระทั่งวันนี้ที่เป็นวันฉลองสัญญาบัตรพัดยศของท่าน ท่านก็ยังออกบิณฑบาตตามปกติ..! ท่านทั้งหลายจะเห็นว่า แม้กระผม/อาตมภาพจะเข้มงวดในเรื่องของการบิณฑบาตก็ตาม แต่ถ้าหากว่ามีงานคณะสงฆ์เข้ามา กระผม/อาตมภาพก็เดินทางไปงานคณะสงฆ์โดยไม่ได้บิณฑบาต แต่หลวงปู่ท่าน ขนาดวันนี้เป็นงานฉลองสัญญาบัตรพัดยศของตนเอง ท่านยังออกบิณฑบาตตามปกติ

เราจะเห็นว่าพระเถระที่ได้รับการอบรมมาแบบเก่า ๆ ท่านจะเข้มงวดต่อวัตรปฏิบัติต่าง ๆ อันดับแรกเลยก็คือปฏิบัติตามที่ครูบาอาจารย์สอน ซึ่งตรงนี้ต้องใช้คำว่า "สั่งสอน" ก็คือ เห็นคำสอนครูบาอาจารย์เป็นคำสั่งที่ต้องปฏิบัติตาม แบบเดียวกับที่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงบัญญัติพระธรรมวินัยขึ้นมาให้พวกเรา ก็คือมีคำสั่ง อย่างเช่นสั่งว่าต้องทำอย่างนั้น ต้องทำอย่างนี้ แล้วก็มีคำสอน ก็คือควรปฏิบัติเช่นนั้น ควรปฏิบัติเช่นนี้

ดังที่กระผม/อาตมภาพเคยเรียนถวายหลายท่านไปแล้วว่า ตัวกระผม/อาตมภาพนั้นฟังคำสอนหลวงพ่อฤๅษีฯ วัดท่าซุงเป็นคำสั่ง ก็คือถ้าหากว่าท่านฟังเป็นคำสอน อาจจะปล่อยเลยหูไปก็ได้ แต่ถ้าฟังเป็นคำสั่งก็คือ ครูบาอาจารย์ท่านสั่งให้เราทำ

ตั้งแต่เจอหน้าหลวงปู่ป่วนในงานปลุกเสกเมื่อหลายปีที่แล้ว ท่านไม่เคยยอมให้กระผม/อาตมภาพกราบท่านเลย ทุกครั้งจะโดนท่านตะครุบมือเอาไว้ บอกว่า "แค่ไหว้ก็พอแล้ว" ส่วนวันนี้หนักยิ่งกว่านั้นอีก เพราะว่าท่านนั่งรับพระเถรานุเถระอยู่ พอกระผม/อาตมภาพเข้าไปถึง ท่านทิ้งตัวจากเก้าอี้ลงมานั่งพื้น และไม่ยอมให้กราบตามเคย

เรื่องนี้หลวงปู่ท่านจะรู้เห็นอะไร กระผม/อาตมภาพก็ไม่ทราบ ทราบอยู่อย่างเดียวว่าถ้าท่านทำแบบนี้ออกสื่อบ่อย ๆ กระผม/อาตมภาพจะอยู่ยาก..! เพราะว่าหลวงปู่ท่านอายุ ๗๒ ปีแล้ว นับพรรษามาตั้งแต่อายุครบบวชมาก็ ๕๒ พรรษาแล้ว เราจะเห็นว่าพระเถระที่ท่านมีความรู้ความสามารถ ท่านก็มักจะมองอะไรที่เกินสายตาของเราไป แล้วมีการปฏิบัติที่บางทีคนอื่นก็ไม่เข้าใจ กระผม/อาตมภาพพอถวายสักการะท่านเสร็จก็รีบขอตัวกลับ ขืนอยู่เดี๋ยวกลายเป็นเป้าของชาวบ้าน..!