[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันจันทร์ที่ ๒๙ กรกฎาคม พุทธศักราช ๒๕๖๗ กระผม/อาตมภาพฝ่าฝนลงไปยังวัดวังเย็น หมู่ที่ ๓ ตำบลวังเย็น อำเภอเมือง จังหวัดกาญจนบุรี ซึ่งวัดนี้มีพระครูปริยัติกาญจนโชติ เจ้าคณะตำบลบ้านเก่าเขต ๑ เป็นเจ้าอาวาส

ถ้าหากว่าท่านต้องการหาข้อมูลของวัดวังเย็น แล้วไปพิมพ์คำว่าวัดวังเย็น ตำบลวังเย็น อำเภอเมือง ท่านจะได้มา ๒ วัดพร้อมกัน ก็คือวัดวังเย็น จังหวัดนครปฐม และวัดวังเย็น จังหวัดกาญจนบุรี เนื่องเพราะว่าทั้ง ๒ วัดนั้น ไม่ว่าจะเป็นชื่อวัด ชื่อตำบล ชื่ออำเภอจะเหมือนกันหมด ยกเว้นชื่อจังหวัดเท่านั้น

ปรากฏว่าเมื่อพ้นเขตไทรโยคลงมา ฝนฟ้าก็หมดลง เพียงแต่ว่าไปถึงวัดวังเย็นแล้ว บริเวณพื้นวัดยังทำความสะอาดไม่ทั่วถึง เนื่องเพราะว่าน้ำจากแม่น้ำน้อย หรือเรียกกันง่าย ๆ ว่าลุ่มน้ำแม่กลองนั้น ได้ล้นขึ้นมาถึงบริเวณวัด เพิ่งจะลดลงไปไม่นาน

เมื่อไปถึงแล้ว หลังจากที่ทักทายบุคคลที่คุ้นเคยครู่หนึ่ง หลวงพ่อสมคิด (พระครูบวรกาญจนธรรม) ท่านก็เข้ามากราบ หลวงพ่อสมคิด เจ้าคณะตะเคียนงาม เจ้าคณะอำเภอบ้านเก่าเขต ๒ นั้น รู้จักคุ้นเคยกับกระผม/อาตมภาพมาตั้งแต่ยังเป็นฆราวาส เนื่องเพราะว่าตอนนั้นท่านเป็นรองผู้จัดการเหมืองแร่จรินทร์ ได้ไปฝึกมโนมยิทธิที่วัดท่าซุง จังหวัดอุทัยธานี

พอดีกระผม/อาตมภาพได้ทำหน้าที่เป็นครูฝึกให้ แล้วท่านติดใจมาก เนื่องเพราะว่ามโนมยิทธิที่กระผม/อาตมภาพสอนนั้น ได้แทรกเอาวิปัสสนาญาณเข้าไปด้วยเป็นจำนวนมาก เพื่อให้สามารถตัดสภาพร่างกายนี้ได้ง่าย สภาพจิตเมื่อไม่ห่วงใยร่างกายแล้ว ออกไปก็จะมีความชัดเจนมากเป็นพิเศษ

ไม่นึกเหมือนกันว่าท่านเองก็จะตัดสินใจบวชในเวลาไล่เลี่ยกันกับกระผม/อาตมภาพ ก็คือท่านบวชถวายพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ ๙ เนื่องในวันพ่อแห่งชาติ ปี ๒๕๒๘ หลังจากนั้นไม่นาน กระผม/อาตมภาพก็บวชถวายพระเดชพระคุณหลวงพ่อฤๅษีฯ วัดท่าซุง เมื่อวันที่ ๑๕ พฤษภาคม พุทธศักราช ๒๕๒๙ เพียงแต่ว่าด้วยความที่ท่านถือว่ากระผม/อาตมภาพนั้นเป็นอาจารย์สอนท่านมา ดังนั้น..ท่านจึงขออนุญาตกราบพระอาจารย์ ทั้ง ๆ ที่ถ้านับอายุกาลพรรษาแล้ว ท่านก็มากกว่าตั้งหลายเดือน..!