[หยาดฝน]

อย่างวัดท่าขนุนของเรานั้น ถ้าหากว่าเป็นด้านตะวันออก ก็คือหน้าวัด เราก็กำหนดเขตไว้แค่ริมถนนหลวงหน้าวัด ถ้าหากว่าเป็นเขตด้านทิศเหนือ ก็กำหนดไว้แค่ริมถนนเข้าหมู่บ้าน ถ้าหากว่าเป็นทิศใต้ กำหนดเขตไว้บริเวณลำรางสาธารณะ ถ้าเป็นด้านทิศตะวันตก ก็คือ ริมฝั่งแม่น้ำแควน้อย ในบริเวณนี้เราสามารถที่จะอยู่โดยปราศจากผ้าไตรจีวรได้ แต่ว่าพระภิกษุสงฆ์สามเณรนั้น ควรที่จะมีสมณสารูปที่เรียบร้อย ดังนั้น..ต่อให้ไม่ได้ห่มดองพาดสังฆาฏิ ถ้าหากว่าอยู่ในชุดที่เรียบร้อยสักหน่อย เช่น การห่มผ้าเป็นปริมณฑล ก็จะเป็นที่น่าดูน่าชมมากกว่า

เมื่อพระภิกษุสงฆ์อธิษฐานพรรษาในที่ใดที่หนึ่งแล้ว เกิดคุณงามความดีขึ้นมาหลายประการ ประการแรกก็คือ พุทธศาสนิกชนในสถานที่นั้น มีโอกาสที่จะได้ทำบุญอยู่เนือง ๆ เนื่องเพราะว่าสมัยก่อน ถึงเวลาพระจาริกรอนแรมไป บริเวณนั้นก็หาพระไม่ได้ ในเมื่อเป็นเช่นนั้น ญาติโยมที่ปรารถนาในกองบุญการกุศล ก็จะมีพระให้ทำบุญตลอดทั้งพรรษา

ประการต่อไปก็คือ พระภิกษุสงฆ์ที่ยังเป็นผู้ใหม่ ก็จะได้อยู่ใกล้ชิดพระเถระ หรือว่าครูบาอาจารย์ ได้รับฟังคำสั่งสอน ให้ประพฤติปฏิบัติถูกต้องตามพระธรรมวินัยอย่างหนึ่ง ให้ประพฤติปฏิบัติในเรื่องของสมาธิภาวนา เพื่อประโยชน์ของตนอีกอย่างหนึ่ง เป็นต้น แล้วเมื่อใกล้ครูบาอาจารย์ ก็ยังได้ศึกษาร่ำเรียนวิชาการต่าง ๆ ที่ครูบาอาจารย์ท่านบางทีก็สอนให้เรายังไม่ทันจะหมด

ดังนั้น..สิ่งทั้งหลายเหล่านี้ ถ้าไม่มีการจำพรรษา บางทีก็ไม่เกิดขึ้น แต่เมื่อมีการจำพรรษาแล้ว ความดีความงามที่เกิดขึ้นในบริเวณนั้น ก็ทำให้ญาติโยมทั้งหลายเลื่อมใสศรัทธา เมื่อนาน ๆ ไปเห็นว่ามีพระอยู่ใกล้แล้วสะดวกกว่า ก็ช่วยกันสร้างเสนาสนะ เป็นกุฏิบ้าง เป็นศาลาบ้าง เพื่อที่จะให้พระภิกษุสงฆ์อยู่ประจำ จนกระทั่งกลายเป็นวัดในพระพุทธศาสนาขึ้นมาจำนวนมาก อย่างที่เห็นกันอยู่ในปัจจุบันนี้