[หยาดฝน]

การที่ท่านทั้งหลายถวายสังฆทานนั้น แปลว่า ท่านถวายต่อพระภิกษุทั้งหมดในพระพุทธศาสนา ซึ่งองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ทรงให้แจกกันในบรรดาภิกษุสามเณรทั้งหมดที่อยู่ในที่แห่งนั้น หรือว่ามาถึงในที่แห่งนั้น

โดยปกติแล้ว ญาติโยมทั้งหลายก็อยากจะทำบุญทำกุศลกับพระที่เรารักเรา ไว้วางใจว่า ท่านปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ แต่คราวนี้พระทั่ว ๆ ไปที่ศีล สมาธิ และปัญญายังน้อยอยู่ ถ้าหากว่าขาดผู้คนเอาใจใส่ ท่านไม่สามารถจะดำรงสมณเพศอยู่ได้ อาจมีการสึกหาลาเพศกันไปหมด พระพุทธศาสนาของเราก็ตั้งอยู่ไม่ได้

ดังนั้น..เมื่อญาติโยมทั้งหลายตั้งใจถวายสังฆทาน ก็แปลว่า พระหนุ่มเณรน้อยทั้งหมดนั้น มีสิทธิ์มีส่วนในการร่วมกินร่วมใช้ด้วยทั้งหมด ทำให้สามารถที่จะทรงตัวอยู่ได้ เมื่อศึกษาพระธรรมวินัยจนแตกฉานแล้ว ก็นำไปเผยแผ่ต่อญาติโยมทั้งหลาย โดยเฉพาะถ้าการปฏิบัติธรรมสำเร็จสัมฤทธิ์ผลลงเต็มที่ บุคคลที่ทำได้มักจะบอกของยากให้ง่าย เราท่านทั้งหลายก็จะได้ปฏิบัติตามแล้วได้รับผลเช่นเดียวกัน

ดังนั้น..สังฆทานจึงจัดว่าเป็น "ทานค้ำจุนพระพุทธศาสนา" องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสเอาไว้ใน 'มหากัมมวิภังคสูตร' ว่า แม้แต่ถวายทานกับองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเองเป็น ๑๐๐ ครั้ง ก็ไม่เท่ากับถวายสังฆทาน ๑ ครั้ง