ในเมื่อเราสามารถที่จะตัดความโลภในใจของเราได้โดยไม่เดือดร้อน เราก็ยังมีการรักษาศีล โดยเฉพาะในวันนี้นั้นเป็นการรักษาอุโบสถศีล ซึ่งถือว่าเป็น "ศีลพรหมจรรย์" การรักษาศีลนั้นเป็นการบังคับกาย วาจา ใจ ของเราให้อยู่ในกรอบ ถึงแม้ว่าจะโลภก็ไม่ลักขโมยใคร ถึงแม้ว่าจะโกรธก็ไม่ด่าใคร ไม่ทำร้ายใคร ถึงแม้จะมีความหลง ก็ยังมีกรอบของศีลกันเอาไว้ ไม่ให้เราหลงเตลิดเปิดเปิงไปไกล
ดังนั้น..นอกจากให้ทานแล้ว เรายังมารักษาศีล แล้วขณะเดียวกันทุกท่านก็ตั้งใจในการฟังพระธรรมเทศนา การที่เราตั้งใจเงี่ยหูฟังพระธรรมเทศนานั้น จิตย่อมเกิดสมาธิขึ้น ก็แปลว่า เรามีทั้งทาน ทั้งศีล ทั้งภาวนาในเวลาเดียวกัน
แล้วนอกจากนั้น ญาติโยมส่วนหนึ่งก็ยังมาถวายเครื่องสังฆทาน ถวายผ้าอาบน้ำฝน ถวายเทียนพรรษา ตลอดจนกระทั่งการร่วมหล่อเทียนพรรษาด้วย สิ่งทั้งหลายเหล่านี้ เป็นการรักษาวัฒนธรรมประเพณีอันดีงามของพระพุทธศาสนาเอาไว้ แล้วขณะเดียวกัน เราเองก็ยังได้อาศัยวัฒนธรรมประเพณีทั้งหลายเหล่านี้ ในการสร้างบุญสร้างกุศลแก่ตนโดยไม่ประมาท
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 24-07-2024 เมื่อ 15:36
|