[หยาดฝน]

อัญญาโกณฑัญญเถระในสมัยเป็นปัญจวัคคีย์ทั้ง ๕..เมื่อได้ฟังธรรมในส่วนนี้แล้วก็ได้เห็นชัดเจนว่า สิ่งหนึ่งสิ่งใดถ้ามีการเกิดขึ้นเป็นธรรมดา สิ่งนั้นก็ย่อมมีการดับไปเป็นธรรมดา ก็คือ..เกิดขึ้นแล้วก็ตั้งอยู่ไม่ได้ ต้องเสื่อมสลายตายพังไปในที่สุด จึงกลายเป็นบุคคลที่มีดวงตาเห็นธรรม เข้าถึงความเป็นพระอริยเจ้า องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าจึงได้ประทานการบวชให้ กลายเป็นพระสงฆ์รูปแรกในพระพุทธศาสนา เรียกว่า มีพระรัตนตรัยครบถ้วนสมบูรณ์ในวันอาสาฬหบูชานี่เอง

แล้วเราท่านทั้งหลายที่เป็นพุทธศาสนิกชน ก็ได้นำเอาความสำคัญ ก็คือ วันเวลาที่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้แสดงปฐมเทศนา แล้วพระอัญญาโกณฑัญญเถระได้รู้ทั่วถึงธรรม กลายเป็นพระสงฆ์รูปแรกของโลก มีพระรัตนตรัยที่ครบถ้วนสมบูรณ์ เป็นวันสำคัญวันหนึ่งในพระพุทธศาสนา จึงได้พากันปฏิบัติในส่วนที่เป็นบุญเป็นกุศลของแต่ละคน

อย่างเช่นว่า ท่านทั้งหลายเมื่อมาถึงวัดแล้ว ก็ได้ใส่บาตรก่อนเป็นอันดับแรก การใส่บาตรนั้นเป็นการให้ทาน ตัดความตระหนี่ถี่เหนียวในใจของตนลงไป เรายิ่งให้ทานมากเท่าไร เราก็สามารถที่จะตัดความโลภในใจเราลงได้มากเท่านั้น คำว่า "ให้ทานมาก" ในที่นี้ ไม่ได้หมายความว่า ให้สิ่งของมาก ให้เงินทองมาก หากแต่หมายความว่า ท่านได้ทำบ่อย ๆ เมื่อทำบ่อย ๆ ก็เท่ากับว่าทำได้มากขึ้นไปเรื่อย ๆ